# 6

      ‘s Middags was ik uiteindelijk niet meer de stad in geweest, maar las ik verder in een boek dat volgende week uit moest zijn en maakte ik wat huiswerk.
      ’s Avonds nestelde ik me op mijn bed. Ik had mijn extra grote Tijgetje-trui uit Disneyland Parijs aangetrokken en een dekentje gepakt voor als ik het wat koud kreeg. Ik had al een redelijk lange tijd zin om een Nederlandse film te kijken en nu besloot ik dat eindelijk eens te doen. Ik had Oliver & Co. gekozen, in het Nederlands welteverstaan: aangezien ik met de Nederlandse versies van Disney-films was opgegroeid, vond ik het altijd moeilijk om dan opeens naar de Engelse versie te kijken. Misschien was ik eigenlijk wat te oud voor zulke films, maar ach: Disney-films bleef ik fantastisch vinden om naar te kijken. Vooral films zoals De Kleine Zeemeermin: lekker zwijmelen bij een sprookjesachtige liefde… Oliver & Co. was voornamelijk een hele lieve film. Daarnaast had ik de film al in geen eeuwen meer gezien en had ik geen tv-zenders (in Groot Brittannië moet je een ‘tv license’ maandelijks betalen om zenders op tv te mogen kijken en die centen kon ik wel aan iets anders uitgeven. Bovendien had ik genoeg films in mijn bezit), goede reden om hem maar weer eens te kijken, dus!
      Ik pakte de grote bak zoute popcorn die op het bureau stond ongeveer anderhalve meter van mijn bed vandaan stond en verplaatste mijn favoriete, grote glas gevuld met cola naar mijn nachtkastje: lekker binnen handbereik. Daarna deed ik het licht uit zodat ik mijn aandacht alleen nog maar naar het beeldscherm werd getrokken en drukte ik op de ‘play’-knop van mijn afstandsbediening om vervolgens lekker onderuit te zakken.
      Mijn hart smolt al bij het begin van de film: de alledaagse drukte van New York terwijl er ergens een doos met kittens staat die een nieuw thuis zoeken. Oliver wordt als enige niet meegenomen en het schattige, oranje katje blijft alleen achter in de gutsende regen in een doos die uit elkaar valt van de nattigheid.
      Ik zucht en prop een handvol popcorn in mijn mond. Ik had hem echt wel mee naar huis genomen. Zie dat schatje dan! Die kan je toch niet zo achterlaten…?

      Halverwege de film wordt er opeens op mijn deur geklopt. ‘Come in!’ roep ik terwijl ik naar de afstandsbediening graai om de film op pauze te zetten.
      In het donker is het moeilijk te onderscheiden wie er in de deuropening stond.
      ‘What are you up to?’ vroeg de schaduw-figuur. Voor een moment stokte mijn adem: het was Alex.
      ‘Just watching a film,’ kreeg ik met moeite uit mijn keel.
      ‘Mind if I join you? There’s no one else home, so I figured we’d better be alone together?’
      ‘Sure.’
      Hij sloot de deur achter zich en liep naar mijn bed to. ‘Scoot over,’ zei hij grinnikend.
      Met plezier schoof ik wat opzij, zodat ik vast zat tussen de koude muur en Alex’ warme lichaam.
      ‘So what are we watching?’
      ‘Oliver & Co.’
      ‘Ah, I love that one.’
      ‘You do?’ vroeg ik met lichte verbazing in mijn stem. Om eerlijk te zijn had ik niet echt verwacht dat Alex Disney-films (nog steeds) leuk zou vinden. Talk about a perfect boy…
      ‘Yeah. I always wanted to watch it when I was little, because I felt so sorry for Oliver in the beginning. I think I actually had to cry once and then my mom forbade me to watch it anymore.’ Hij grinnikte bij de herinnering. ‘So this will be the first time in…’ Hij dacht even na. ‘I think eleven years, maybe even more…’
      ‘So it was about time you watched it again!’
      ‘Exactly! It must’ve been faith that brought me to your room, then!’
      ‘I suppose so. Do you want to watch it in English or Dutch?’
      ‘I really don’t mind. But if it’s going to be Dutch, I think I will be needing some subtitles.’
      ‘That could be arranged, but since I speak English as well as I speak Dutch, I’ll just change the language.’
      ‘Thank you,’ zei hij en hij keek me met een glimlach uit.
      ‘No problem, mister,’ antwoordde ik en gaf hem een por in zijn zij.