Twenty - Four~

ik was al bijna een maand onderweg.
het maakte me niets uit of ze me miste, of ze me niet meer aardig vonden of waar ik heen ging.
ver weg van het pakhuis was goed genoeg.
ik stopte bij een oud verlaten huis.
dit huis kwam me zo bekend voor.
als ik maar wist waarvan.
ik klom naar binnen en ging op een oud bed zitten.
"wil je weten waarom je deze plek zo goed kent?"
Er stond een jongen met groen haar in het midden van de kamer.
"Wie ben jij?"
De jongen keek naar wat foto's.
"Doet dat ertoe?"
Ik herkende zijn stem.
"Ja, je komt me zo bekend voor."
Hij zuchte, het klonk of hij dit helemaal niet wilde doen.
"Geef me je hand."
Ik stond op en stak voorzichtig mijn hand uit.
"Sky, niet doen!" Schreeuwde Aaron.
Voor ik het doorhad pakte de jongen mijn hand.
Ik keek naar zijn ogen en raakte in een soort trans.
Het was zo raar.
Ik kon mijn lichaam niet in controle houden en deed dingen die ik niet eens wilde.
er kwam een andere jongens bij.
"Doe wat ik je verteld heb." Zei de andere jongen.
het leek wel of mijn lichaam bezetten was.
Ik draaide me om en gooide Aaron door het raam heen.
De jongen liep naar beneden.
Alles wat ik probeerde te doen lukt niet.
"Sky, kom hier!" Schreeuwde iemand.
Voor ik het wist stond ik beneden naast de jongen met het groene haar.
ik kreeg iets in mijn oor gefluisterd.
één van de jongens trok me mee.
We rende naar het pakhuis.
De jongen liet me alleen naar binnen gaan, zoals afgesproken.
"Sky? Wat is er aan de hand?!" Zei Aaron.
"Ik ben oké." Was het enige dat ik kon zeggen.
Het leek wel of iemand anders het zei.
Ik wilde weg lopen, maar Conner hield me tegen.
Conner zou misschien iets door kunnen hebben.
"Er klopt iets niet..." Zei Conner.
"Wil je me alsjeblieft los laten. Ik moet wat dingen doen." Zei ik.
Mijn stem klonk ouderwets.
Conner zou het door moeten hebben, ik zei nooit 'alsjeblieft'.
Lucas en Lilly zaten op de bank een beetje klef te doen.
Van binnen leek het wel of ik moest kotsen.
"Wat zijn ze toch lief." Zei ik.
Wat was er mis met me?!
Conner liet me los en rende weg.
Ik liep rustig naar boven, ging op de bank zitten en las een boek.
Aaron kwam naast me zitten.
"Hey Sky." Zei hij rustig.
Ik zou hem het liefste slaan.
"Hey Aaron."
Ik vond het niks dat ik ineens zo aardig deed.
"Wat doe je?"
"Lees een boek."
Aaron pakte het boek en gooide hem weg.
"Nu niet meer." Zei hij vrolijk.
Ik snapte wel wat Aaron aan het doen was.
Normaal zou ik Aaron van de trap duwen.
Maar in plaats daarvan stond ik op en pakte het boek.