13

---Harry---

Bam, die was raak. Godverdomme – godverdomme – godverdomme. Het woord bleef zich herhalen in mijn hoofd. Meende ze dat nou, was ik zo erg? Nog meer tranen stroomden over mijn wangen. Harde luide snikken verlieten mijn mond, ik kon er niets aan doen het ging gewoon vanzelf. Harde steken in mijn buik en in mijn hart kwamen tevoorschijn. Had ik nou liefdesverdriet, natuurlijk had ik liefdesverdriet, dit was het meisje van mijn dromen!! Ik liet me nu helemaal vallen op de grond, en sloot mijn ogen. Ik hoorde een harde bons, vanwaar het kwam weet ik niet, misschien was het wel mijn verbeelding. ‘Ik wil je meisje zijn Harry.’ Haar prachtige stem drong mijn oren binnen. Haar warme adem blies tegen mijn oor. Ik voelde woede in mezelf opborrelen. Ik duwde haar weg en stond op. ‘Dat wil je niet, je doet dit gewoon omdat je me zielig vind!’ Beet ik haar toe. Ik wou haar nu zo graag kussen, maar ik wist dat het nep was. Met pijn in m’n hart verliet ik de kamer. Ik zou altijd van haar houden ook al wou ze mijn vriendin niet zijn. Ze blijft voor mij nog altijd de ware, ik wil niemand anders, NIEMAND. Het kan me niet schelen dat ik mijn hele leven alleen blijf, niemand kan haar vervangen. Ik liep nog steeds huilend het appartement binnen. De jongens liepen meteen allemaal naar me toe, ze vuurden allerlei vragen op me af. De tranen wilden niet stoppen, ik kon ze ook niet tegen houden. Alle vragen die ze stelden gingen over Justine, en wat er gebeurd was. Ik bracht alleen maar 4 simpele woorden uit. ‘Justine doesn’t want me.’ Na die woorden begaven mijn knieën het.

---Louis Tomlinson---

‘Justine doesn’t want me.’ Bracht Harry met een trillende stem uit, daarna zakte hij door zijn knieën. Ik stond geschokt naar Harry te kijken, maar ging dan naast hem op de grond zitten en troostte hem. Dit kan niet, ik heb Justine nog gesproken gisteren en ze zei dat ze echt van Harry hield, dat ze graag zijn vriendin wou zijn. Zelf vond ik ook dat ze goed bij elkaar pasten. Toen ik opkeek zag ik allen nog maar Zayn zitten die Harry ook aan het troosten was. ‘Waar zijn Niall en Liam??’ ‘Die zijn Justine gaan zoeken.’ ‘Oh.’ Ik besloot maar te zwijgen want toen Zayn haar naam zei begon Harry nog harder te snikken. Het deed me pijn om mijn beste vriend zo te zien, ik wist dat hij van Justine hield en andersom was het juist hetzelfde, alles zou dus goed komen, dat weet ik zeker.

---Justine---

Ik hou wel van hem, ik wil wel zijn meisje zijn, hoe kon hij nou denken dat ik alleen maar zijn meisje wou zijn omdat ik hem zielig vind. Mijn lichaam schokte wild heen en weer, maar de kaarsje gaven me wat rust. Het liefst zou ik nu naar Harry gaan en hem knuffelen, hem kussen. Maar er was 1 iets die me tegenhield en dat was Harry zelf. Hij wou me waarschijnlijk nooit meer zien.