The day you saved my life [74]

Hi! This is our son!
*Kevin pov* -tijdsprong-
Sandra's buik is nu echt zichtbaar. je bent blij dat je je eigen appartement het, of het was een hele heisa met je moeder.

*Nick pov*
Iemand belt aan, je gaat open doen.
"Lailey?"
"Hey Nick!" In haar armen draagt ze een baby
"eu.. kom binnen."
"Dankje."
Ze gaat naar binnen en draait zich naar je.
"Zeg Nick?? Herken je je eigen zoon niet?"
Je mond valt open "Wat?!"
"Dit is onze zoon;"
Je stapt achteruit en botst tegen de muur. Je legt je handen op je gezicht. Nee! Nee! Nee! Mira komt naar jullie
"Hey Lailey!... Oh! Wat een schattige baby! is hij van jou?"
"Ja." lailey glundert terwijl Mira het kopje van de baby aait.
"Wie is de vader?"
"Nick.. Jonas."
"Wat?!"roept Mira
Ze kijken je beide aan. Mira ongelovig en gekwetst, Lailey hooghartig.
"Nick.. Wat is dit? Hoe kan dat?"vraagt Mira
"Ik.."
Opeens wordt alles zwart voor je ogen.
...
"Nick! Nick!"
Iemand slaat tegen je wang. Je fronst je wenkbrauwen en kreunt
"Hij wordt wakker!"hoor je Dalida zeggen;
Je hoofd wordt naar omhoog geduwt en je voelt een glas tegen je lippen. Er loopt iets in je mond. Je denkt er niet over na en slikt het meteen door. Je voelt je weer beter. Traag open je je ogen.
"Nick..."
Je ziet Joe, Dalida en Lailey over je buigen. De baby, die je zoon moet zijn, kijkt je ook aan.
"Waar is Mira?"krijg je er alleen maar uit
Joe en Dalida wisselen een blik.
"Waar is Mira?!"herhaal je en zet je recht
"Nick.. ze is weg"
"Wie geeft er nu om Mira? Je hebt een zoon nu!"
Je springt recht en loopt naar beneden. Je hoofd duizelt nog, dus bots je tegen alle muren maar dat maakt niet uit. In de hal zie je Mira die net de klink vastpakt
"Mira wacht!"
Je stormt naar beneden, hopend dat je niet valt. Ze kijkt je met grote ogen aan.
"Mira! Ga niet weg!"
"Waarom zou ik nog blijven? Je hebt een nieuwe familie."
"Wat?! Maar dat kan niet!"
"Jawel.. Je bloedeigen zoon is hier.." Tranen lopen over haar wangen.
"Mira nee!"
"Ik denk dat we gewoon niet voor elkaar waren gemaakt."zegt ze opeens..
"Wat? Nee! Dit kan gewoon niet! Ik heb nog nooit..." dan herriner je je de ochtend op de kruisboot. Toen je wakker werd in een ander compartiment. "Nee.."
Mira pakt de klink weer vast en smijt de deur open. Ze loopt naar buiten voor je nog iets kan zeggen. Je blijft in de hal staan.
"Nick?"
Je draait je om en ziet Lailey op de trap staan. Zij! Ze heeft je.. Je kan het niet geloven.
"laat ze gewoon. Ze is je niet waard;"
Je balt je vuisten.
"Kom.. je zoon wacht op je"
'Mijn zoon'.. Dit kan niet.. Je moet kunnen bewijzen dat hij je zoon niet is.