The day you saved my life [72]

..
*Kevin pov* De volgende dag.
Je broertje komt vandaag terug. Je wilt wel naar het vliegveld, maar je kan niet. Want je ouders zijn daar ook en je hebt geen zin om ruzie te maken op een plek met véél mensen. Sandra komt naast je zitten in de zetel.
"Kevin?"
"Jaa."
"Het eten is klaar.. KOm je?" (ha wat dachte jullie ofzo?)
Je knikt en staat op. Op tafel staat een schotel met macaroni.
"Zelf gemaakt?"
Ze knikt trots. Je glimlacht
"Ik zei toch dat je nooit iets ging aanbranden."
"Dat zei JIj!"zegt ze en kijkt naar een vuilzak die in een hoek staat.
"uh ja.. Heb niks gezegt"
Ze lacht en gaat dan zitten.

*Joe pov*
Je wacht met je ouders en Dalida op Nick en Mira. Eindelijk komen ze aan. Mira straalt gewoon.. en Nick ziet er bezorgd uit. Je geeft hen beide een knuffel en pakt dan Nick even mee.
"Is er iets?
".. NEe! Waarom?"
"Je ziet er bezorgd uit.. Het gaat toch beter met Mira."
"Ja ja.. Het is niks hhoor.. Gewoon het vliegtuig." (ja want ze moesten dus het vliegtuig nemen om naar de boot te gaan )
Je knikt dan maar en gaat terug naar je ouders
"Waar is kevin?" vraagt Nick je dan
"Hij.. Hij legt het je wel uit."zeg je alleen maar.
Thuis help je even je broer zijn valies naar zijn kamer te dragen.
"Mam! we gaan naar de cinema hé!"roep je dan in de hal en duwt Mira en Nick het huis uit. Dalida belt een taxi
"Wat? we hebben toch geen taxi nodig voor de cinema"
"Nee maar wel voor Kevin;"
"?? Ik snap er niets van."

*Sandra pov*
"Het was heerlijk!"zegt Kevin. Je glimlacht blij en ruimt de tafel af. Je legt alles in wasbak. Opeens voel je twee armen rond je middel. Je lacht als Kevin je kusjes in de nek geeft. Hij wrijft over je buik
"Hoe gaat het met hem?"
"Hem? Wie zeggt dat het geen zij is?"
Hij lacht "Ok dan.. Hoe gaat het met de baby?"
"Goed.. Ik voel hem wel nog niet.."
Je buik is nog niet echt dik geworden. Je voelt een bange steek. Hoe gaat het zijn als je moet bevallen? Kevin voelt je verstijven en draait je naar zich toe
"Het gaat allemaal goed gaan. Ik zal altijd bij je zijn."belooft hij je.
Je glimlacht. De bel gaat. hij laat je los en gaat naar de telefoon naast de deur.
"Ja?"
"Kevin!"Hoor je Nicks stem roepen"Wat betekent dit nu?"
Kevin antwoordt niet en drukt gewoon op het knopje.
"Thx!"zegt Joe.
Je grijnst "Nick lijkt me overstuur."
Hij lacht. Wat later wordt er op de deur geklopt. Je doet open.
"Hey Sandra!"zegt Mira en geeft je een knuffel.
"Kom binnen."zeg je wat voor niets diende omdat ze al binnen waren.
"Hey Nick!"zegt Kevin
"Kevin! Wat is dit allemaal? Joe doet al heel de tijd raar als ik iets over je vraag.. EN wat doe je in een appartement?!"
"Ik woon hier."
"Wat?"
"iK ben getrouwt met Sandra.. En eu.. Ik had wat ruzie daarover met mijn ouders dus eu.. Heb ik een appartement gekocht."
Je gaat naar hem toe en pakt zijn hand vast.
"Dit is gekkewerk!"zegt Nick
"Tja.. Ik ben gelukkig nu."
Nick haalt zijn schouders op. Mira glimlacht naar jullie.
...
inspi viel toen net uit.. sorry