The day you saved my life [71]

te lui om een foto te zoeken
*nick pov*
Je pakt je spullen in. Eindelijk ga je terug naar huis. Nadat je in het bed beland bent van Laily (en je weet niet eens hoe) heb je je best gedaan om haar te vermijden. Mira vond je gedrag best raar, maar stelde gelukkig geen vragen. Ze pakt je vast en geeft je een kus. Ze glimlacht
"Je bent precies erg blij om naar huis te gaan."zegt ze
"Merk je het?"
"Erg."
Je lacht verlegen "Sorry.. "
"Is niks. Ik ben ook blij om naar huis te gaan."
Ze kust je opnieuw.

*Joe pov*
Sandra en Kevin zien er echt verliefd uit. En je denkt dat Dalida gelijk heeft, er zit iets achter die trouw.. Meer dan 'Ik kan niet zonder Sandra leven'.Wat je ook niet snapt is hoe je moeder reageert.. Normaal gezien zou ze blij zijn en tegen Kevin en Sandra zeggen , hoe belachelijk het ook is, dat ze mooie kinnekes moeten maken. Misschien zouden ze dan gebleven zijn.. Of misschien ook niet..
"Joe?" Kevin haalt je uit je gedachten
"Ja?"
"Je bent eng als je stil bent."
Je lacht. Sandra zit in een kookboek verdiept.
"Ik kan niet wachten om Sandra te zien koken!"lacht Dalida.
ze kijkt over haar boek "Vergeet het! JIJ zal me nooit zien koken!"
"Maar ik wel!"zegt Kevin
"Nopes!"
"Wat?! Hoe durf je me dit aan te doen?!"
Ze lacht "Ik wil gewoon dat iemand dicht bij de telefoon is wanneer ik iets aanbrand.. Wat zeker zal gebeuren."
Jullie lachen
"iK ben er zeker van dat je niets zal aanbranden"zegt Kevin
"Right.. Maak iemand anders dat wijs"zegt ze en leest verder
"Ik bewonder je moed."zegt Dalida tegen Kevin
Je lacht. Sandra steekt haar tong uit.

...

nie veel inspi.. Sorry!