017 - See you later.

Niall POV
Ik sloot mijn ogen en dacht nog steeds aan Beau’s herfst achtige ogen. Ik kuchte luid. Ik wil niet meer aan Beau denken. Ik moet en zal het van me afzetten. Beau is er niet meer. Hij heeft me voor altijd voorschut gezet tussen alle scholieren die stonden te kijken. Nadat hij dat heeft gedaan had hij zelfmoord gepleegd. Ik wist niet hoezo hij mij voorschut wou zetten. En hoezo hij zelfmoord had gepleegd. En nu weet ik dat nog steeds niet. Alle dingen die wij samen deden waren perfect. Bij de pizzatent eten tot in het bos hand in hand wandelen. Niemand die ons daar zag in het bos. Het bos was onze plek waar we samen konden zijn. Niemand die ons pestte, niemand die ons sloeg en uitschold. Toen Beau mij voor
schut had gezet werd ik zo erg gepest en in elkaar getrapt dat ik zelfs in het ziekenhuis belandde. Niemand respecteerde dat ik homoseksueel was. Ik verhuisde naar een heel andere deel van de stad. Niemand die mij in het verleden kon zien of pesten. Maar nu is het weer hetzelfde net als vroeger. Ik zal voor altijd in elkaar getrapt worden en worden uitgescholden. Ik huil bij de gedachten. Ik doe mijn ogen weer open en zie dat de jongen weg is. Ik sla mezelf tegen mijn voorhoofd. ‘’ Auw.’’ Mompel ik. Ik had die vragen moeten stellen toen hij weg ging.

Ik hoor ineens dat iemand aan de overkant tegen mij praat. Hij ging met veel pijn en moeite rechtop zitten. Het was een jongen van 17/18 schatte ik. Hij had mooie bruine krullen. En zover ik kon zien mooie ogen. ‘’Jongen, hoezo sla je jezelf tegen je voorhoofd?’’ glimlachte hij. Toen hij glimlachte kwamen er kuiltjes rond zijn mond. Ik haalde mijn schouders op. ‘’Oke je wilt het dus niet vertellen. Hoezo lig hier jij eigenlijk?’’ zei hij nog steeds met een glimlach op zijn mond. Hij leek niet te stoppen met glimlachen. ‘’ Ik werd tegen de kluisjes aan geduwt en ik viel flauw neer. Dat is alles.’’ Ik keek naar het raam. De lucht was mooi blauw. De zon stond hoog aan de hemel. ‘’ Dat is alles? Flauwvallen is niet zo’n pretje. Ik zie dat je op je hoofd ben beland?’’ Ik knikte. ‘’ Je had een hersenschudding kunnen krijgen of iets ergers. Je hebt echt geluk dat je alleen een bult hebt.’’ Ik keek hem aan. Hij glimlachte niet meer. ‘’ Kijk. Weetje wat zeer doet?’’ Hij wees naar zijn buik. Ik floot en vroeg hoe het kwam.

‘’ Steekpartij in een discotheek.’’ Glimlachte hij. ‘’ Je hebt wel geluk dat je nog leeft. Je had dood kunnen zijn!’’ schreeuwde ik bijna. ‘’ Joh ssst, niet zo hard. En dat weet ik. ‘’ Hij draaide zich om en pakte een tijdschrift. Er kwam een foto uit z’n tijdschrift die hij gelijk er terug in stopte. Ik keek er met een vragende blik aan maar hij keek geen moment naar me om. Ik pakte de afstandsbediening die naast op het kastje lag. Ik zapte en zette hem op Disney .
Terwijl ik naar Phineas and Ferb keek viel ik rustig in slaap.