*...TH...* My life in this horrible house! ^28^

Esther pov.

Een tijdlang dolen we rond door de stad. Af en toe lopen we een winkeltje binnen, maar we kopen eigenlijk niets. Tom zijn we nog één keer tegen gekomen, maar ook toen reageerde hij gewoon normaal. We hebben zelfs nog even staan praten. Wat gisteren absoluut onmogelijk was, gaat nu gewoon normaal. Het is raar, maar ik laat het gewoon zoals het nu is. Anders krijgen we dat weer.
Fady en ik stappen in Fady’s auto en rijden terug naar mijn huis. Normaal is er altijd wel iemand in de straat. Zeker rond een uur of 5 ’s middags. Jongetjes die voetballen op straat, meisjes op kleedjes in de tuin, jongeren die op een schuurtje graffiti spuiten. Maar nu. Nu is de hele straat verlaten en hangt er maar een enge stilte.
Fady rijdt gewoon doodnormaal de straat in en lijkt het niet te merken dat het zo stil is. Zo vaak komt hij hier natuurlijk ook weer niet.
We stappen uit en net zoals gisteren gaat de deur weer uit zichzelf open. Toch een beetje bang kijk ik naar de deur die open gaat. Fady heeft totaal niets door wat er gebeurt, omdat hij schuin achter me staat en totaal niet staat te kijken wast aan het doen ben.
Uit voorzorg laat ik toch Fady eerst naar binnen gaan. Een beetje raar kijkt hij me aan. Jammer dan, ik vind het gewoon ontzettend eng.


Stem alsjeblieft ook eventjes op mijn poll: http://www.quizlet.nl/polls/1605/herschrijven-en-verder-met-youre-my-everythingand-/
Dankjewel(K)