Deel -14-

“Maar dat zal niet gebeuren, dus zal ik maar niet teveel hopen. Ik weet alleen dat ik geen medicijnen wil gaan studeren nog niet. Ik heb, denk ik even tijd nodig voordat ik gedwongen word om mijn leven op een rijtje te zetten.” “Weet je moeder dat?” vroeg Liv, die merkte hoe Anna van streek was geraakt nu ze het hier over had. Anna schudde haar hoofd. “Ik ben al bij een paar geweldige scholen aangenomen voor volgend schooljaar, dus dat heeft mam opgevat als een teken dat ik regelrecht naar de universiteit moet gaan. Tenzij er deze zomer iets belangrijks gebeurt, zit ik in de herfst op de Universiteit van Oxford of Stockholm.” Anna stopte abrupt en tilde haar arm op om naar de andere knt van het plein te zwaaien. Liv volgde haar blik en zag twee jongens direct op hen afkomen. De grootste van de twee keek haar echt aan en door de manier waarop er langzaam een glimlach over zijn gezicht trok, balde Livs maag zich samen en maakte hij een salto in haar buik. “Hoi jongens!” Anna stond op en omhelsde de jongens een voor een. “Dit is mijn kamergenote, Liv” De kleinste jongens leunde sten naar voren en kuste Liv op elke wang. “Het is een genoegen je te ontmoeten”Kus. “Ik ben Francesco Cipriani,” Kus,Kus, “Uit Italië” Liv bloosde, geschokt door de wangkussen. Dat deden ze absoluut niet waar zij vandaan kwam. “Eh, hoi. Olivia Philips. Maar noem me maar Liv. Uit Michigan. Ann Arbor. Vlakbij Detroit. Je weet wel Motor City?” Liv lachte, en voelde haar wangen nog roder worden. Dit was zo vreemd. Ze bloosde nooit. Maar om de een of andere reden was ze sinds de afgelopen dag een complete sukkel geworden en bleef ze maar de raarste dingen zeggen. Motor City? Waar kwam dat vandaan? Terwijl Liv zich door haar introductie heen mompelde, bleef de grootste jongen naar haar kijken en onderbrak hij haar geratel uiteindelijk om zichzelf voor te stelle. “Ik ben Colin Johnstone. Uit het hoeie ouwe Engeland. God save the queen, ja toch?” Hij knipoogde sluw naar Liv. Hiel hij haar voor de gek? “Ik heb zin in een gelato”, verklaarde Francesco luid met zijn suikerzoete Italiaanse accent. Hij gebaarde met zijn hand over het plein. “Gaan jullie mee?”

Reactie??