Chapter 13.

Ben je er al achter?' Dezelfde stem als altijd fluisterd zachtjes in mijn oor. 'Nee, maar kan je me misschien vertellen wat dit inhoudt?'. 'Hoe bedoel je' vraagt hij als hij zijn armen om mijn middel doet. 'Wat deze dromen allemaal betekenen' mompel ik. Hij grinnikt. 'Dit is wat je wilt diep in je hart. Je droomt over een vrij bestaan met mij, ookal weet je nog niet wie ik ben. Maar ik blijf het zeggen, je komt er snel genoeg achter. Dit is onbewust bij jezelf' verteld hij. Ik knik zachtjes met mijn hoofd. 'Ken ik je wel of moet ik je nog ontmoeten?' vraag ik met een blos op mijn wangen. 'Je kent me beter dan je denkt' fluisterd hij, geeft een kus op mijn wang en loopt weg. Het laatste wat ik zie zijn die prachtige hazelgroene ogen die in de mijne kijken en zodra hij glimlacht weet ik wie hij is.

Met een bezweet hoofd schrik ik wakker. Dit kan niet waar zijn, dit kan niet gebeuren. Dit mag niet gebeuren. Waarom heb ik het zover laten komen. Met een hartslag van 180 slagen per minuut kijk ik op de klok. 03:28. Half 4 's nachts. Zou Sabrina het erg vinden als ik der nu wakker maak? Waarschijnlijk wel. Zo snel als ik kan loop ik naar de keuken om een glas water te pakken. Met het glas water in mijn hand loop ik naar de balkondeuren en open ze. Op het balkon staat een schommelbank die heel veel voor mij en Sabrina betekend. Toen ze het appartement kocht en vroeg of ik bij der wou komen wonen was dit het eerste wat we samen hadden gekocht. Met bibberende benen ga ik erop zitten. Ik schommel een beetje heen en weer en kijk omhoog naar de sterren. 'Nachtmerrie?' hoor ik achter me. Van schrik laat ik mijn glas vallen en de kleine stukjes vallen op de grond. 'Sorry ik wou je niet laten schrikken' zegt Jay. 'Ik wist niet dat je er was' glimlach ik naar hem. Hij glimlacht terug en komt naast me zitten. Hij doet zijn arm om me heen en ik ga dicht tegen hem aan zitten. 'Waarom ben je op?' vraagt hij aan me als hij over mijn arm wrijft. Even twijfel ik, zal ik het hem zeggen of niet. 'Sinds anderhalf jaar geleden heb ik bijna elke dag dezelfde droom. Ik sta op een heuvel bij het strand terwijl ik naar de zee kijk. Dan opeens uit het niets voel ik twee armen om mijn middel en ik hoor dezelfde stem tegen me praten. Zelfs voordat ik jullie kon, het is altijd dezelfde stem geweest. Het enige wat ik van hem kan zien zijn zijn prachtige hazel groene ogen. Ik heb de connectie nooit kunnen leggen, tot vanavond. De persoon in mijn droom glimlachtte naar me, en ik herken die glimlach uit duizenden' even glimlach ik weer bij de gedachte van zijn prachtige smile. Jay glimlacht naar me. 'Ik denk dat ik wel een idee heb wie die persoon zou kunnen zijn' grinnikt hij. Ik kijk hem geschrokken aan. 'Je zegt niks, hoor je me!'. Jay houdt uit verdediging zijn handen omhoog en begint te lachen. 'Stealing my man Monroe?' hoor ik Sabrina gapend achter me zeggen. Ik begin te lachen en schuif een stuk op. Sabrina gaat aan de andere kant van Jay zitten en hij doet zijn andere arm om haar heen. Laat me het zo zeggen, we hebben heerlijk geslapen.

Ik wordt wakker nadat iemand keihard muziek aanzet. Ik open mijn ogen en merk dat het van beneden afkomt. Ik wrijf even in mijn ogen en draai me om zodat ik op de klok kan kijken. Half 11?! Zo snel als ik kan kies ik kleding uit en ren ik de badkamer in. Na 30 minuten loop ik de woonkamer in, opgemaakt en al. 'Goeiemorgen' glimlach ik als ik zie dat iedereen op de bank zit. 'Goeiemorgen' zegt Max en pakt mijn hand vast. 'Lara, dit is Michelle, Michelle dit is Lara' zegt hij en ik kijk op naar het meisje, nou eigenlijk vrouw die voor me staat. 'Ik heb al veel over je gehoord' glimlacht ze naar me. 'Allemaal goed hoop ik' glimlach ik naar der terug en ik hoor Jay lachen. 'Dat is de eerste zin die ik ooit tegen je heb gezegd' roept hij en gooit een kussen naar me toe. Ik steek mijn tong naar hem uit en plof neer naast Tom op de bank. 'Goed geslapen?' vraagt Sabrina aan me als ze een kop thee op de tafel voor me neerzet. Ik knik en neem snel een slok. 'Aaaah dat brandt!' gil ik en wapper met mijn handen voor mijn mond. Jay staat op en loopt naar de wc. Op datzelfde moment gaat de deurbel. 'Ik doe wel!' roept Siva en sprint naar de deur. Iedereen kijkt om en mijn vader loopt de woonkamer in met zijn visgerei. 'Ben je er klaar voor pop?' vraagt hij aan me nadat hij iedereen gegroet heeft. Ik knik en haal mijn neus op. 'Heb je dat ding nog steeds niet schoongemaakt?' vraag ik aan mijn vader als ik naar zijn 'viskoffer' zoals hij het noemt wijs. 'Als je viskoffer schoon ruikt komt er nooit iemand naast je zitten' grijnst hij. Sabrina staat op en haalt een luchtverfrisser uit de keuken. Ze spuit het over de hele koffer en door de lucht. Zodra Jay terug komt van de wc haalt hij zijn neus op. 'Wat een rare geur' merkt hij op. 'Het ruikt alsof er een vis is overleden en de andere vissen bloemen hebben gebracht' zegt hij serieus. Iedereen begint te lachen. 'Tot vanavond iedereen'. Ik zwaai naar ze en loop samen met mijn vader naar de auto. Klaar voor een father-daughter dag.