Chapter 12.

'Hoe ging het?' vraag ik aan Lara als ze binnen komt. Ze haalt der schouders op en ploft naast me op de bank. 'Je haar is een stukje gegroeit' glimlach ik naar der en wind een krul om mijn vinger. Ze glimlacht even terug maar al snel kijkt ze weer voor der uit en is ze in der eigen wereldje. '3 uur krijg ik de uitslag' mompelt ze als ze met der vingers begint te spelen. Ik knik en druk op de afstandsbediening. All Time Low van The Wanted komt op en ik begin zachtjes mee te zingen. 'Dit zijn ze he' vraagt Lara en kijkt geconcentreerd naar de TV. Ik knik en mijn blik valt op Jay. 'Je houdt van hem' zegt Lara en lacht zachtjes. Ik kijk der met grote ogen aan. Ik weet dat ik verliefd op Jay benmaar houden van? Is dat niet te snel? Ik haal mijn schouders op. 'Dat is nog niet het geval denk ik, de liefde is er maar het houden van moet nog komen'. Ze knikt en pakt dan mijn hand vast. Al snel hoor ik een irritante ringtone. Lara haalt der Samsung tevoorschijn en neemt op. 'Dag pap, euhm ja hoor, ik kan morgen wel mee. Als ik maar weer om 4 uur thuis ben want ik moet me dan nog omkleden voor het concert. Ja ik weet het, ik doe voorzichtig. Ik bel je als ik de uitslag heb, Ik ook van jou! Doeg'. Ze hangt weer op. 'Jij moet echt een nieuwe telefoon hebben' mompel ik als ik de Samsung van der schoot pak. Ze lacht. 'Ik hou van mijn telefoon, ookal komt dat ding uit de 18e eeuw' mompelt ze.

Na anderhalf uur zitten we nog steeds op de bank. Alleen nu hebben we een film in de dvdspeler gedaan en met een bak popcorn op onze schoot vermaken we ons prima. Lara heeft de film Moulin Rouge uitgekozen. 'Wat een zielige film' snikt Lara en pakt nog een tissue uit de doos. De enige reden waarom we de film zielig vinden is omdat we ons zelf erin zien. Het gaat over een vrouw met een ziekte die der ware liefde tegemoet komt. We zitten allebei in de film als de irritante ringtone van die irritante Samsung weer afgaat. Ik druk snel op pauze en kijk aandachtig naar Lara als ze opneemt. 'Hallo? Ja daar spreekt u mee..Oke hartstikke bedankt, ja bedankt. Tot ziens' ze hangt op en begint te huilen. 'Dit ga je me niet menen toch?' vraag ik met een geschrokken blik op mijn gezicht. Huilend begint ze te lachen. Ze schud der hoofd. 'Het is weg.. Het is zeker. Ik ben er vanaf'. Ik sla mijn arm om der heen en druk der dicht tegen me aan. 'Bedankt voor alles Sabrien' zegt ze zacht. Ik kijk der verbaasd aan. 'Voor wat?'. 'Je bent er altijd voor me, door de goede en slechte tijden. Bedankt dat je mijn beste vriendin bent' ze laat een kleine glimlach zien. 'Met alle plezier bestie'.

Nadat Lara iedereen heeft gebeld voor de uitslag nemen we lekker een kop thee met een paar koekjes erbij. 'Wat ga je morgen eigenlijk doen met je vader?' vraag ik nieuwschierig aan der. 'Vissen' zegt ze verveeld. Ik begin te lachen. 'Hoelaat is het eigenlijk?' vraag ik aan der. 'Half 7, had je plannen met Jay?' vraagt ze. Ik schud mijn hoofd maar op dat moment gaat mijn telefoon af. Ik glimlach als ik zijn naam zie staan.'Never mind' zegt Lara en loopt de trap op naar der kamer. 'Hey mop' beantwoord ik de telefoon. 'Awh wat lief, dag schatje' hoor ik Tom z'n stem. Ik begin te lachen. 'Hey Tom, is er iets aan de hand?' vraag ik meteen. 'Neenee, ik vraag me alleen af hoe Lara der controle ging. Nouja Nathan wou het weten maar durft zelf niet te bellen' zegt Tom lachend. Op de achtergrond hoor ik Nathan iets roepen maar ik kan het net niet verstaan. 'Bel je nou met mijn vriendin Parker?' hoor ik Jay zeggen. 'Hey babe'. Zodra ik zijn stem hoor veranderen de vlinders in olifanten die in mijn buik rondstampen. Hou ik toch echt van hem?