All those secrets _18_

*Sandra pov*
Je landt op je voeten, maar struikelt en ligt dan languit in het gras. Anna helpt je recht terwijl Lies haar broek afveegt.
"Waar zijn we nu?"
"In een kerkhof."mompelt Lies.
"Oh.. We zijn bij de begravenis."
Anna wijst naar een paar mensen die naast een priester staan. Jullie sluipen er naar toe en verstoppen achter een reusachtige grafsteen.
"We hopen dat Maggie haar geluk zal vinden bij Onze Heer daarboven..."
"Amen."
1 voor 1 komen ze naar het graf nadat de kist er in is gezet. Ze laten telkens wat aarde in vallen. Nick kijkt somber en ziet eruit alsof hij wilt aanvallen, alsof het de rest hun schuld was dat Maggie gestorven is. Nadat hij zijn aarde had laten vallen op de kist wacht hij op zijn broers, met een strak gezicht. Kevin omhelst hem als hij weg van het graf gaat.
"Nick..."
"Maggie... Ze is niet dood door een accident." Hij spreekt het laatste woord uit alsof het vies is.
"Dat kun je niet bewijzen."zegt Joe en de broers wandelen wat verder. Jullie volgen hen. Nick stopt en kijkt Joe woedend aan.
"Ik ben er zeker van!"
"Nick, een bus heeft haar..." Joe's stem vervaagt.
"Nee."
"Ik snap dat het moeilijk is voor je, maar..."
"Ik zeg je dat ze vermoord is geweest!"
"Vermoord? Door wie? En er zijn geen ... dingens.. dat je ziet dat ze 'vermoord' is geweest."
"Ik bedoel niet op de normale manier... Maar een heks of weet ik veel wat. Hier zit Magie tussen."
"Nick, overdrijf niet."
"Ik zeg je dat ze zo is! Ze ziet er niet uit alsof dat ze is omver is gereden!"
"NICK! Hoe durf je zo te praten! Het was in godsnaam je lief! En jij zit hier te zeuren dat ze vermoord is geweest!"roept Joe uit.
Nick balt zijn vuisten. Hij ziet eruit alsof hij zijn oudere broer wilt boksen.
"Jullie geloven me niet."zegt hij tussen zijn tanden.
"Nee Nick. Ze kan onmogelijk vermoord zijn door magie." zegt Kevin.
Nick gooit hem een woedende blik. "Ok.. Ik zal het bewijzen." En hij stapt met grote passen weg.
"Nick!"Joe wilt achter hem aan lopen.
"Laat hem. Hij is zeker onder de schok."zegt Kevin en houdt Joe tegen . Die haalt zijn schouders op.
"Maar waarom begint hij nu over moord?"
"Hij kan er zich zeker niet bijleggen dat ze er niet meer zal zijn, ofzo..Ik weet het zelf niet."
Joe zucht en draait zich naar de kant op waar ze daarstraks stonden. "Ik zal haar missen."
"Iedereen.."
"Ik kan me echt niet voorstellen hoe het zonder haar zal zijn.."
Je probeert je beter te zetten maar valt dan opzij.
"San!"fluisteren Anna en Lies.
Je probeert recht te krabbelen maar je benen zijn zo stijf door gehurkt te zitten dat ze niet naar je luisteren.
"KEVIN!"roept Joe uit.
"Sandra!"roepen Anna en Lies fluisterend. Ze trekken je terug achter het grafsteen.
"Wat?"
"... Niets... Ik dacht dat ik... iemand zag."
"Begin jij spoken te zien?"vraagt kevin half glimlachend.
"Mja.. Mijn fantasie slaat misschien op hol."
"Je bent niet de enigste."mompelt Kevin.
"Ja;. We moeten Nick terugvinden voor mama begint te freaken."
Ze gaan weg.
"Dat was close.. Denk je dat hij je gezien heeft? Ik bedoel helemaal?"vraagt Lies.
"Ik denk dat hij gewoon mijn haar heeft gezien."
"Ok. Dat zal ie zeker voor een kat nemen dan."
Je knikt half. Je gedachten gaan weer naar wat Nick zei. Anna denkt net aan hetzelfde.
"Vinden jullie het niet raar hoe Nick zo zeker is dat het een moord is."zegt ze.
"Ja. En dan nog door magie."
"Dat is de enige verklaring mogelijk dat er geen aanwijzingen zijn.. Maar ik denk niet dat Voldemort er voor iets tussen zit." Lies kan zich niet tegenhouden om zachtjes te lachen. "Sorry.. Maar het is wel waar. Kennen jullie spreuken waarmee je kan doden?"
"Nee.. Maar die zullen bestaan zeker?"
"Misschien moeten we Avada Kedavra eens uitproberen."
"Lies!"zuchten jij en Anna.
"Sorry ok.. Ik vind gewoon dat Nick paranoïde is door dat te denken. Ze is overreden, right? Waarom begint hij dan te zeuren over moord?"
Je haalt je schouders op.
"En hij doet er al 3 jaar over om het te bewijzen. Want ik denk dat het daarom is dat er zoveel boeken zijn over hekserij en al die andere rotzooi die maar half-waar is in zijn kamer."
"Hoe bedoel je half-waar?"
"De mens heeft veel te veel fantasie. Het is veel simpeler dan ze denken. Ik heb zo een boek al gelezen. Ik lach plat van het lachen.." Lies grijnst.
"ok.. Maar hoe komen we nu thuis?"vraagt Anna opeens "Ik bedoel in het Heden."
"Eum.."
"Ik hoop dat we niet weer gaan verdwijnen. Dat is echt freaky."
"Pech voor jou."zegt Lies.
Je kijkt je zus aan en je kan al de lucht zien door haar hoofd.
"Nee.." haar stem klinkt ver.
Lies is ook al aan het verdwijnen. Niet veel later is het zwart rondom je en met een harde klap val je op de grond van de bibliotheek. Je trekt een pijnlijk gezicht en staat met moeite recht.
"Au, dat deed pijn."
"En waar waren jullie?!"zegt een hoge stem achter je.