Love at first sight. # niall horan.

Mijn handen verborgen in mijn jaszakken, mijn hoofd verstopt in mijn shawl en mijn lange blonde haren hingen en zweefden rond mijn hoofd. Buiten was het koud, kil en een beetje vochtig. Het regende niet meer, maar dat had het ongeveer een half uur geleden wel nog gedaan. Op mijn leren laarsjes liep ik over de vochtige stoep. Mijn bestemming: Nowhere. Mijn blauwe ogen, waar omheen een beetje zwarte eyeliner zat en mascara, staarden naar de grond. Het was vreselijk rustig buiten. Hier in ons kleine dorpje gebeurde nooit wat. Echt nooit. Ik zuchtte eens en beet een beetje op mijn onderlip. In de verte klonk muziek, waarschijnlijk vanuit het park. Daar was tenminste soms wat te doen, maar meestal liepen er oudere dames los te gaan op de muziek die daar werd afgespeeld, want de meeste liedjes kwamen uit de jaren stilletjes. Maar deze muziek daarentegen trok mijn aandacht. Ik versnelde mijn pas en liep, wat overigens een beetje op huppelen leek, richting het parkje aan de rand van het dorp. Ik volgde het geluid, alsof ik erdoor werd aangetrokken. Met een brede grijns op mijn gezicht liep, of huppelde hoe je het wil noemen, richting het parkje. Het geluid werd luider en prachtiger elke seconde dat ik dichter bij kwam. Toen ik met mijn enkellaarsjes het zompige gras opstapte en nieuwsgierig rond keek, zag ik een groepje meiden staan. Deze deden vreselijk hyper, druk en gilden. Niet hard, maar toch wel goed hoorbaar. Ik haalde mijn handen uit mijn jaszakken en sloeg mijn armen over elkaar heen, terwijl ik langzaam en nieuwsgierig dichter naar het groepje liep. Terwijl ik dichter naar hun toe liep, zag ik dat het jongens waren die aan het zingen waren. Eentje hield een gitaar vast, maar ik zag zijn gezicht niet, ik zag geen enkel gezicht van die jongens, maar ik wist wel dat ze echt talent hadden en zo te zien hadden ze er ook plezier in. Ik glimlachte een beetje en liep voorzichtig dichterbij om het schouwspel beter te kunnen zien. Al snel zag ik tussen die meiden een bekend iemand staan, namelijk mijn beste vriendin Fynn, die het helemaal naar haar zin had zo te zien. Ze deed gelukkig niet zo absurd hyper als die andere meiden, wat best een wonder was. Ik zag hoe de jongen met de krullen haar hand vast pakte en vrolijk met haar begon te dansen. Het zag er best grappig uit. Ik ging naast de gillende meiden staan en probeerde de gezichten van de jongens te zien, maar ik zag eerder ruggen dan gezichten. Al snel merkte Fynn dat ik er ook was en zwaaide vrolijk met haar losse hand in mijn richting. Met een verlegen glimlach zwaaide ik terug en ik zag hoe de jongen met de bruine krullen mijn kant op draaide, waardoor zijn krullen mee vlogen, wat er super grappig uitzag en liet Fynn los, fluisterde iets in haar oor, waarvan ze moest lachen, en de jongen liep toen blij in mijn richting. Ik fronste lachend. Het zag er best stupide uit, zijn vier vrienden, ik ging er in ieder geval vanuit dat dat zijn vrienden waren, waren aan het zingen en de jongen met de krullen was meer aan het flirten met de meiden dan dat hij zong, maar goed. De jongen met de vrolijke bruine krullen kwam mijn kant uit gehuppeld en trok een heel erg blij gezicht. Twee van de vier andere jongens keken hem na en begon te lachen, ik zelf ook, want de krullen jongen begon hyper in mijn gezichtveld te dansen. Niet dat ik het erg vond, het zag er hilarisch uit. De lichtgetinte jongen zong de laatste zin van het liedje, wat ik amper had kunnen volgen door het gegil van rechts naast me. Ik werd er serieus half doof van, maar goed. Het gegil werd harder toen de blonde jongen, die aan de andere kant stond en die ik nog niet goed had kunnen zien, met zijn hand de snaren van zijn gitaar stil liet zijn. Ik had echt bewondering voor wat hij kon op zijn gitaar. Nog steeds zag ik zijn gezicht niet, maar de krullen jongen stond nog steeds voor mijn gezicht, iets minder hyper dan net. "Hello, miss." zei hij grijnzend en ik trok mijn wenkbrauwen lachend op. "Hey there curly!" zei ik lachend terug, "How is the curly boy?" Om een of andere rare reden werd zijn grijns op face werd breder en breder, wat er dood eng uitzag. "O-M-G!" gilde hij op een hoog toontje, waardoor uit sommige monden een gilletje kwam. Ook al woonde ik in een klein dorpje, kende ik serieus maar een paar mensen, best irritant. De andere jongens stonden te praten met de gillende meiden. Oke, ik wist wel zeker dat ze beroemd waren, maar ik wist niet echt waarvan, maar ze hadden wel talent. "YOU'RE AN IRISH GIRL?!" gilde de krullen jongen en draaide zich wild om, "NIALL GET HERE!" De jongen met de gitaar om zijn nek, die blijkbaar Niall heette had het woord 'irish' al gehoord en kwam naar ons te gehuppeld, ook Fynn was naar mij toe geslopen en stond glimlachend naast me. "Told ya." zei Fynn grijnzend tegen de krullenbol en ik keek haar onbegrijpend aan. Fynn bewoog alleen maar eng met haar wenkbrauwen en ik schudde lachend mijn hoofd. Ik merkte al dat het wat rustiger werd, dat een aantal meiden al weg waren gegaan. Er stonden nog een stuk of tien vrouwelijke wezens vrolijk te wezen. "Are you Irish?" vroeg Niall met een verlegen glimlach op zijn gezicht en zijn helderblauwe ogen keken lief en nieuwsgierig in de mijne. Ik knikte. "Uh-yes." stamelde ik toen en ik werd door Fynn in mijn zij gepord. "This is Neve by the way," zei Fynn, waarna ze naar mij wees en ik haar raar aankeek, alsof ik mijn eigen naam niet kan zeggen, "Before she forget to say her name!" Een giegel ontsnapte uit Fynns mond en ik lachte ook een beetje. Ze had wel gelijk. De vrolijke blonde jongen, die Niall heette stak zijn hand uit en voorzichtig schudde ik zijn hand en glimlachte naar hem. "I'm Niall," zei hij met een glimlach op zijn gezicht, waardoor zijn scheve tanden zichtbaar werden, "I'm Irish to!" Ik trok lachend mijn wenkbrauwen op en beet een beetje op mijn tong. "Your friend Fynn is really awesome." zei de krullenbol weer, die met Fynn stond te praten. Het verbaasde me eigenlijk dat al die meiden alweer weg waren. Maar eigenlijk verbaasde me het ook weer niet, want als hier iets gebeurt, moet iedereen het zien, is het afgelopen, gaat iedereen weer. "BUT I'M AWESOME TO!" gilde een van de andere jongens, die de krullenbol om de nek vloog, "JUST LIKE HARRY'S HAIRRR!" Hij was overduidelijk obsessed door de krullenbol, die blijkbaar Harry heette, z'n haar. "I'm Louis by the way." Op dat moment stonden vijf jongens om Fynn en mij heen, maar ik had niet veel oog op de andere jongens, alleen op Niall, die schattig aan het lachen was, waardoor zijn schattige scheve tanden tevoorschijn kwamen en zijn helderblauwe ogen schitterde. "Wait who didn't introduce himself yet?" mopperde Harry toen en hij wreef bedenkelijk over zijn hoofd. "You didn't!" riep Niall lachend. "Quiet blondie!" riep Harry terug, "I have a idea. Right, I'm Harry, this is Louis and the guy with the quiff and the sexy face is Zayn, that guy next to Zayn is Liam and the blondie is Niall, but you know that." Harry keek grijnzend naar mij en ik knikte. "Alright-uhh, my name is Neve." zei ik toen tegen niemand in het algemeen. "VAS HAPPENIN' NEVE?" gilde Zayn toen. Ik schrok er een beetje van en begon toen te lachen. Niall stapte een beetje meer naar voren, meer naar mij toe en keek mij lachend aan. "You gettin' used to it, believe me, he's always runnin' around and screaming 'vas happenin?'" fluisterde Niall in mijn oor en ik grinnikte zachtjes. Mijn blik bleef weer hangen op Niall en ik verdronk bijna in zijn prachtige mooie blauwe ogen. Ook Niall leek zijn blik niet van mij af te kunnen houden en beet een beetje op zijn onderlip. "Maybe we could going gettin' a drink or something?" vroeg toen liam opeens en iedereen leek daar wel zin in te hebben. "ZAYN MUST PAY!" gilde Harry en Louis tegelijk en ik keek toen lachend opzij naar Fynn, die glimlachend terug keek en knikte.
Eenmaal aangekomen in de milkshakebar van het dorp gingen we met z'n zevenen aan de grote tafel zitten. Eigenlijk was het best wel een wonder dat er een milkshakebar was hier, maar die was er alleen maar omdat er een gepensioneerd echtpaar graag een milkshakebar wouden starten en sindsdien hebben we hier een milkshakebar, die overigens ook benoemd is tot de beste uit de regio. Best goed eigenlijk. Ik zat tussen Liam en Niall en tegenover me zat Fynn, verscholen tussen Harry en Louis, die elkaar half aan het afmaken waren. Ik lette er niet zoveel op, ik lette meer op de jongen links van me, Niall. Ik lette op elke beweging die hij maakte, elk geluidje, hij was gewoon perfect. Voorzichtig nam ik een slokje van mijn aarbei-milkshake en probeerde het gesprek tussen Liam, Zayn en Fynn te volgen, maar ik snapte het niet helemaal. Zuchtend staarde ik naar de roze vloeistof in het grote glas en ik roeide er een beetje in met mijn blauwe rietje. Met een afwezige blik in mijn ogen staarde in naar het glas. Al snel begon mijn buik een beetje pijn te doen en mijn hoofd te steken. Fynn was de eerste die het merkte, omdat zij praktisch altijd alles weet. "Are you alright Neve?" vroeg ze bezorgd en opeens waren er zes paar ogen op mij gericht. Ik sloeg mijn armen om mijn buik heen en mijn wangen begonnen een beetje te gloeien. "Just a little bit headache and stomach ache, it's nothing" mompelde ik en ik voelde gewoon hoe de twee grote blauwe ogen van Niall in mijn huid boorde. Ik kon het gewoon niet laten voorzichtig opzij te kijken en ik keek recht in de twee trouwe, lieve kijkers. Mijn hart begon harder te bonzen en ik duizelde een beetje. "Maybe you should go outside for a moment, your look a little bit white." zei Harry toen en iedereen knikte. Ik zuchtte even en ik probeerde op te staan, wat best moeilijk ging, want we zaten zo dicht op elkaar. Ik beet een beetje op de binnenkant van mijn wang en ik keek voorzichtig naar Niall, die ook opstond. "Do you mind if I go with you?" vroeg hij met z'n Ierse accent waar elk meisje van smelt en ik schudde mijn hoofd lichtjes. Snel trok ik mijn jas aan en schuifelde naar buiten, met Niall achter me. Ik gooide de voordeur naar buiten open en de koude en vochtige lucht kwam me tegemoet. Ik begon te rillen, want ik had mijn jas nog open en ik had alleen maar een t-shirtje aan. Om mezelf een beetje te verwarmen sloeg ik mijn armen over elkaar heen en ik wreef over mijn armen. Al snel voelde ik twee aarzelende handen over mijn armen gaan, de handen van Niall. Geschrokken keek ik omhoog en ik begon te blozen. De schattige Ierse jongen stond achter me, met zijn armen om mij heen, mij te verwarmen. Ik beet een beetje op mijn lip en mijn blik bleef op Niall gericht. "I like it when you do that." stamelde hij verlegen en glimlachte toen. "What?" vroeg ik en ik beet op mijn onderlip. "That." zei hij glimlachend. Hij leek wel net te stralen, echt schattig. Verlegen keek ik naar de grond en Niall liet mij voorzichtig een beetje los. "You know," begon hij een beetje moeilijk, "Last month we met your friend Fynn and she told us about you. And you know, your actually like she describes and beter. You're so awesome, so cute, so-" Hij keek blozend weg en keek naar de grond. "Amazing, just the way you are. And-uh, I think I love you." Mijn hoofdpijn en buikpijn leek opeens niet meer zo erg en de vlinders in mijn onderbuik draaide overuren en ik keek Niall ongelovig aan. "Yo-you're serius?" stamelde ik, hevig blozend en met grote ogen. Hij knikte. "Fynn told us so múch about you and before I even saw you, I knew you were a really, really awesome girl, but when I met you, I knew at that very moment that you were tenthousand times beter than I could imagine and.. I felt in love." Hij klonk opeens niet zo verlegen meer en draaide zich direct om. Die grote blauwe ogen staarde mijn aan. Hij keek zo verlangend en zo vreselijk schattig. Verlegen beet ik weer op mijn onderlip en staarde naar de grond, terwijl ik een beetje met m'n voet rondjes draaide. Een halve minuut was het stil, of twintig seconde of vijfenveertig seconden, maar dat maakt niet uit. Niall was wat meer naar mij toe geschoven en legde zijn linkerhand zachtjes en voorzichtig langs mijn wang. Zachtjes, bijna fluisterend begon hij te zingen. "I've tried playin' it cool, but girl when I'm looking at you, I can never be brave, cause you make my heart race. Shot me outta sky, you're my kryptonite. You keep makin' me weak, yeah, frozen and can't breath." zong Niall zachtjes met zijn adembenemende stem. Met zijn hondstrouwe lieve ogen keek hij mij aan. Zijn ogen schitterde en hij glimlachte een beetje verlegen. Voorzichtig kwam hij dichterbij en hij leek wel te wachten op goedkeuring. Voor mijn gevoel was ik serieus in de hemel en voorzichtig sloeg ik mijn armen om zijn nek heen. Hij grinnikte zachtjes en drukte toen zijn lippen op de mijne. Mijn hart ontplofte, serieus. Zijn lippen voelde zo goed en zo zoet. Hij deed het zo lief. Zachtjes bewogen onze lippen, langzaam. Ik kon me niet meer herinneren hoelang we zo hebben gestaan, maar na een lange tijd liet Niall me pas los. "I love you Neve. Even I just know you, I know you're the love of my short life." zei hij lief en ik kon het niet laten te giegelen. "I love you to Niall!" zei ik met een giegel in mijn stem en ik sloeg mijn armen om hem heen en zo stonden we er nog een tijdje. Buiten, in de koud, verstrengeld in een lange, stevige en vooral lieve knuffel.