Allway the same (2) (vervolg)
'nee, het was niet irritant... het is alleen... ik moet naar kader!' toen hij dat zei dcht ik meteen terug aan wat ik had geschreeuwd. 'Echt!? fack yeah! zie je nou wel dat ik slimmer ben dan kader!! oh yeah!!' 'shit kut godver!'dacht ik meteen. en toen kwam Daniëlle ,de grootste hoer van de school, om het hoekje lopen. toen ze mij een minachtende blik had toegeworpen pakte ze Matthias vol op zijn bek. mijn hart brak op dat moment.
Ik rende zo snel mogelijk weg met mijn fiets omdat ik niet mocht fietsen op het schoolplein. toen ik van het plein af was begon ik me helemaal de tering te fietsen. Ik had nergens meer zin in zelfs niet in het cadeau dat ik van mij oom en tante zal krijgen. Toen ik thuis was aangekomen gooide ik mijn tas op mijn bureaustoel en plofte neer op mijn bed.
toen mijn moeder ongerust binnenkwam om te vrage wat er was, was mijn make-up (zwarte eyeliner en mascara) al overgestapt op mijn kussen. toen ik mijn moeder aankeek moest ze laggen en legde uit dat ik op een wasbeer-panda leek. ik haalde de make-up zo snel mogelijk weg en legde het uit aan mijn moeder. ze begreep het wel en hielp me.
toen ik net klaar was met eten die avond hoorde ik de deurbel gaan. ik was alleen thuis en deed de deur dus maar open. stond Matthias ineens voor mijn neus. 'eh... kom binnen, wil je wat drinken?' vroeg ik maar.
'ja is goed heb je een biertje voor me?' 5 minuten later zaten we allebei met een biertje op de bank.
'luister, ik en Daniëlle hebben niets met elkaar! wat ze deed was puur om jou te sarren!' zei hij ineens. 'tuurlijk echt iets voor Daniëlle om te doen...' zei ik droogjes. 'ehm... ik wou je nog wat vragen.' vervolgde ik mezelf. 'zou je het wat vinden om...' midden in mijn vraagzin stopte ik ineens. 'zeg het maar...' zei hij. 'nee ik weet toch al dat je nee gaat zeggen...' 'ik zeg bijna nooit nee. vraag het maar.' zei hij terwijl hij me lief aankeek. 'zou je het wat vinden om iets met mij te hebben...' vroeg ik en ik kneep mijn ogen dicht in de hoop dat hij het niet gehoord had. 'ehm... jha! dat lijkt me geweldig!' zei hij na 15 seconden stilte.
now it was never the same!
mijn droom kwam uit ik had met Matthias!! wheeeeee
the end of allways the same(H)
Reageer (1)
And they lived happely ever after (l)
1 decennium geleden