Allways the same

Ik liep door de aula op school, met het gevoel dat ik eindelijk eens wat goed heb gedaan. De docent Engels waar ik net een toets van had kwam met een blij gezicht op me af gelopen. 'Melody! geweldig werk!' riep hij in mijn gezicht. 'Wat is er dan?' vroeg ik droogjes. 'Ik wilde jou proefwerk het eerste nakijken dus dat heb ik gedaan...' schreeuwde hij bijna door de aula. 'en...' was mijn antwoord met een verontruste blike op mijn gezicht. 'Je hebt een 10!' 'Echt!? fack yeah! zie je nou wel dat ik slimmer ben dan kader!! oh yeah!!' sprong ik door de aula waar toch niemand was. dacht ik... de liefde van mijn leven zat achter een soort tribunetje in de kuil dus ik zag hem niet...
Ik liep trots naar mijn kluisje en deed hem open, Ik pakte mijn telefoon en begon met smsen.
ik heb een 10 voor engels!!
nu hoef ik niet naar kader!!
woohoo!!

verstuurd naar: papa, mama, brotherrr, jan(oom), josé (tante), sanne(nicht)

Toen ik weer in de les zat bij de volgende docent voelde ik mijn telefoon trillen in mijn broekzak. ik had 4 smsjes.
ik opende ze want de docent was er tog niet.
die van mijn oom en tante zeiden het zelfde: 'van harte je krijgt ng een beloninkje van ons!' van mijn ouder broer en nicht had ik nog niets binnen.

de bel ging! het laatste uur was over! ik was als eerste bij mijn fiets zodat ik het snelst weg kon, maar ik wachtte bij mijn fiets toen ik 'hem' aan zag komen lopen. 'hee, ik hoorde je in de aula schreeuwen xd' zei hij met een vreselijke neplach op zjin gezicht. 'oh ja... soory als het irritant was.' zei ik... 'nee, het was niet irritant... het is alleen... ik moet naar kader!' toen hij dat zei dcht ik meteen terug aan wat ik had geschreeuwd. 'Echt!? fack yeah! zie je nou wel dat ik slimmer ben dan kader!! oh yeah!!' 'shit kut godver!'dacht ik meteen. en toen kwam Daniëlle ,de grootste hoer van de school, om het hoekje lopen. toen ze mij een minachtende blik had toegeworpen pakte ze Matthias vol op zijn bek. mijn hart brak op dat moment.