Het afscheid

Ik ga vandaag nog bij Issy langs, nu het nog kan. Waarschijnlijk is vandaag de laatste keer dat ze me in levende lijve ziet. Ik ben bang, nu is besef dat ik haar waarschijnlijk nooit meer zie.
'Ik ga naar Issy,' zeg ik, 'Ik wil afscheid kunnen nemen. De tijd vanavond is niet genoeg.'
Ik loop mijn huis uit. Ik ga op weg naar Issy. Overal om me heen lopen mensen. Ik wil dat ik alleen ben, met vrienden. Ik wil de gebeurtenissen van vandaag alleen met vrienden verwerken. Ik vind het niet fijn als iedereen me succes komt wensen. Ik kan er niet op reageren. Daar ben ik te verlegen voor.
'Succes Wiress!' hoor ik iemand roepen.
'Veel geluk Wiress!'
'Blijf alstjeblieft leven!'
'Misschien heeft district 3 dit jaar weer eens een winnaar!'
Ik weet niet of die laatste opmerking op mij of op Giohn slaat. Jiohn is immers heel groot en sterk. Dat soort mensen maken de meeste kans, al moet je de kleine tributen zeker niet onderschatten. Er hebben genoeg kleine tributen gewonnen omdat ze gewoon onderschat werden door tegenstanders.
'Je redt het wel, Wiress!'
Ik wil dat ze stil zijn. Begrijpen ze dan niet dat ik met dit verdriet alleen met mezelf en mijn vrienden en familie wil zijn? Dat ik hun succes niet hoef? Ik loop zonder iets terug te zeggen door. Ik weet dat het eigenlijk een beetje onbeleefd is, maar wat moet ik anders? Ik durf echt niets terug te zeggen. Ik ben gewoon te verlegen. Ik loop stug door naar Issy's huis. Onderweg begint het te regenen. Maar het kan me niets schelen, ik wil naar mijn vriendin, ik wil nog een dag bij haar zijn. Regen of niet. Veel mensen houden niet van regen, maar ze vinden het wel fijn, om van te drinken. Dan heb je wat extra's. Er doorheen lopen is nooit fijn, maar het doet er nu niet toe. Het is niet anders.
'Het ga je goed, Wiress,' hoor ik een stem.
Ik kijk op. De stem komt me bekend voor. Als de stem me niet bekend voor zou komen, zou ik niet kijken. Het is Hazel, Issy's moeder.
'Dank je,' mompel ik.
Hazel staat vlak bij haar deur de regenton te controleren. Iedereen in district 3 heeft zo'n ding.
'Kom maar binnen hoor,' zegt Hazel met een vriendelijke stem.
Ik loop naar binnen. Het is lente, dus ik heb geen jas aan. Daarom ben ik dus ook erg nat, maar dat vind de familie van Issy normaal nooit erg, dus waarom nu wel?
'Wiress,' mompelt Issy.
Ik kijk haar aan. Issy houdt zich even stil. Ze weet niet zo goed wat ze moet zeggen. Wat dat betreft is ze net als ik best verlegen en we hebben allebei vaak moeite met uit onze woorden komen.
'Ja?' vraag ik.
'Veel succes in de spelen. Probeer alsjeblieft te winnen, ik weet dat je het kan. Je bent snel, je verslaat iedereen met rennen op school. Je hebt vast meer talenten die van pas kunnen komen. En je hebt intuïtie, je voelt dingen vaak aankomen. Dat helpt je uit de handen van het pact uit 1, 2 en 4 te blijven.'
Ik denk diep na. Als je me nu in een arena zou stoppen, red ik het niet. Maar er zijn trainingen, waar ik kan trainen, zodat ik de dingen die ik moet doen al een keer gedaan heb. Ik heb geen wapens. Nog niet, tenminste. Welk wapen ik kan hanteren zie ik vanzelf wel in de trainingen. Maar ik zal vooral op jachtvaardigheden trainen, want ik kan me beter schuilhouden en overleven, zodat de andere tributen elkaar vermoorden.
'Ik ga het proberen,' zeg ik, 'Voor jou, en voor mam en mijn broer. Ik zal mijn best doen, dat beloof ik. Je kan me niet afstrepen.'
Issy schudt haar hoofd en kijkt me ongelovig aan, alsof ik iets heel raars gezegd heb. De vraag is: Wat? De kans dat ik win bestaat, maar of die nou groot is? Ik denk het niet.
'Niemand zal jóu afstrepen. Niemand die jou kent. En het capitool wil je leren kennen,' zegt Issy, 'Ze zullen er achterkomen hoe sterk jouw intuïtie is, en je zal vast wel wat sponsors krijgen.'
'Zullen we gaan tekenen?' vraag ik.
Ik wil niet aan de spelen denken tijdens dit afscheid. Ik wil gewoon gezellig samen de dingen doen die we leuk vinden. We kunnen allebei wel redelijk tekenen, en ik vind het erg leuk. Als je de spelen wint, moet je een hobby kiezen. Je hoeft immers niet in je district te werken, als winnaar. Als ik win, zal mijn hobby tekenen zijn.

We gaan naar de ruimte waar Issy een grote tafel met een paar stoelen heeft staan. We hebben mazzel dat we in district 3 zitten, een relatief rijk district, al hebben de mensen hier net genoeg te eten, want we kunnen tekenen. Er is hier papier en potloden, waar niet ieder district over beschikt. Ik pak een vel papier en pak een potlood. Ik begin te tekenen. Ik teken Issy. Ik kijk af en toe naar haar omhoog, om haar gezicht te kunnen zien. Net als de meeste district 3-inwoners heeft Issy zwart haar, ik ook. Ik teken haar hele gezicht. Ik gum af en toe wat uit, tot de tekening precies op Issy lijkt. Ik wil dat Issy dit als herinnering aan me heeft, als ik doodga in de spelen.
'Wat teken je, Wiress?' vraagt Issy.
Ik laat haar de tekening zien. Issy lijkt er nu sprekend op, al zeg ik het zelf. De tekening is beter gelukt dan meestal. Misschien komt het door de spelen, dat ik een perfecte tekening van Issy wil maken nu het nog kan. Het kan ook een andere reden hebben, dat weet ik natuurlijk niet.
'Wauw, Wiress!' roept Issy uit, 'Die is zó goed gelukt!'
Ik zeg niets. Ik kijk haar met een iewat rood hoofd aan. Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik kan niet zo goed omgaan met complimentjes.
'Dank je,' zeg ik dus maar.
'Vanavond ben ik er,' zegt Issy, 'Dat beloof ik.'
Ik hoor aan Issy's stem dat ze het echt meent. Ze zal echt vanavond nog afscheid komen nemen, samen met mijn moeder en mijn broer.
'Je mag een districtsaandenken,' zegt Issy, 'Neem je tekening mee, zodat je me tot op het laatste moment bij je hebt. Wil je dat doen?'
Een districtsaandenken... Daar had ik nog niet aan gedacht, dat mag inderdaad. Ze worden altijd gecontroleerd. Als een aandenken je een voorsprong zou kunnen geven, wordt die afgewezen. Dan mag je aandenken niet mee. Maar een tekening kan geen kwaad. Die kan alleen nat worden.
'Je vader heeft toch een plastificeerautomaat in de fabriek waar hij werkt? Kan de tekening geplastificeerd worden zodat die niet doorweekt raakt door de regen?' vraag ik.
'Tuurlijk,' zegt Issy.