~|| 009 ||~

Ik zag hoe hij een zilveren ring tevoorschijn haalde -uit het doosje, en om mijn ringvinger schoof.
Ik liet mijn gelukzaligste glimlach zien, en al gauw had hij dezelfde lach. We omhelsden elkaar en hielden een paar seconden vast.
Ik voelde hoe iets zwaars aan mijn arm begon te hangen en keek. Alice wiebelde tevreden met haar wenkbrauwen en sprong op en neer.
"Mag ik de bruiloft regelen?" Vroeg ze met een honingzoete glimlach, en ik keek Edward even kort aan.
"Ja, Alice. Maar niet te uitbundig, alsjeblieft." Ze leek tevreden met het antwoord, en had een schijnheilige glimlach op haar gezicht getoverd.

De terugreis verliep rustig, en zonder problemen. Edward beloofde goed voor me te zorgen, en zei ook dat ik rustig op de bank moest gaan liggen. Geen gekke dingen dus.
In de auto lag ik rustig op zijn -ijskoude en harde- schouder, terwijl ik me een bruiloft -georganiseerd door Alice, probeerde voor te stellen.
Af en toe begon Edward opeens te grinniken, waardoor ik ook bijna in de lach schoot.
Er werd veel gelachen, tot het moment dat we thuis kwamen.

"Charlotte, jullie bruiloft is geregeld op 1 oktober. Komt dat goed uit denk je? Wanneer is de baby trouwens uitgerekend?" Ratelde Alice aan een stuk door.
"Edward? Wat vind jij?" Wilde ik weten.
"Dat is goed." Antwoordde Edward, hij keek bedenkelijk.
"Alice, de baby is in Maart uitgerekend, en het komt goed uit." Fluisterde ik zachtjes.

~2 maanden verder~

Ik lag in mijn bed, en kon niet in slaap komen. Morgen was de bruiloft al, en mijn buik werd al iets dikker.
Zachtjes ging de deur open, waardoor ik automatisch opkeek. Rustig liep Edward de kamer in, en ging op mijn bed zitten.
"Charlotte, kan je wel in slaap komen?" Vroeg hij, met een bezorgde uitdrukking op zijn gezicht.
"Niet echt." Mompelde ik, en staarde naar zijn mooie gezicht.
Voorzichtig kroop ik naar hem, in zijn armen. Zachtjes streelde hij mijn gezicht, terwijl hij glimlachend naar me keek.
"Je bent zo mooi." Zuchtte hij zachtjes, en nam me nog wat beter in zijn armen.
"Jij bent mooier." Kon ik alleen maar uitbrengen, toen ik zijn engelen gezicht bekeek.
"Nu moet je niet gaan liegen, hoor!" Lachte hij en gaf me een kusje op mijn kruin. Langzaam viel ik in slaap, tegen zijn koude borst.

De volgende dag was het echt zo ver, en zenuwachtig liep ik uit bed.
Alice trok me naar een kamer toe, waar ze mij een jurk gaf, een hele mooie jurk. Op de witte stof, zaten kleine diamanten, en de jurk was lang.
"Mag ik jouw haar doen?" Vroeg Rosalie voorzichtig, en ze bekeek mijn gezicht om mijn reactie te peilen.
"Tuurlijk, Rose." Antwoordde ik lachend, en bood haar uitnodigend een kam aan. Ze was blij met mijn goede reactie, en glimlachte de mooiste glimlach ooit.
Even later was ze klaar, en zag het er prachtig uit. Ik sprong op en knuffelde haar helemaal plat.
"Het ziet er geweldig uit, Rose!" Riep ik blij, en ik begon nog harder te glimlachen.
"Graag gedaan." Zei ze verlegen.

Beneden stond Caius al klaar om me mee te nemen naar buiten.
"Je ziet er prachtig uit." Zei hij terwijl hij mijn hand pakte. Hij had een mooi, donker pak aan, en het stond hem wel.
"Jij ook." Ik knikte goedkeurend, terwijl we naar beneden liepen.
"Ben je er klaar voor?" Vroeg hij, en ik knikte.
We liepen de tuin in...