15

Toen ze aankwamen, stond Demi al te wachten bij het huis van de Jonas Brothers.
Ze wou alles weten en ze was ook blij om Thany terug te zien.
De vakantie duurde nog 2 weken. In die twee weken deden Nick, Thany, Demi en Joe bijna alles samen. Kevin ging niet zoveel mee want hij bleef bij zijn vrouw.
Thany probeerde ook zo veel mogelijk van zich te laten horen via MSN zodat niemand iets door ging hebben.
De twee weken vlogen voorbij. En dan was het alweer tijd voor Thany om terug te keren naar België. Gelukkig hadden haar tante en nonkel alles al geregeld voor haar zodat ze haar geen zorgen meer hoefde te maken voor school.
Het was de eerste schooldag.
Thany stond helemaal alleen op. Ze vond dat natuurlijk niet leuk, maar ze moest zich leren aanpassen. Ze kon natuurlijk wel bij haar familie gaan wonen, maar die woonden te ver van de school. Ze zag het helemaal niet zitten om naar school te gaan. Vooral omdat ze zou moeten liegen tegen haar vrienden. Ze nam haar fiets en reed rustig naar school. Ze kwam aan op school en zag dat er nog niet veel mensen waren.
‘Gelukkig maar’, dacht ze. ‘Ik heb echt geen zin om al die vragen over mijn ouders en over Amerika aan te horen.’
Gaëlle, Lien en Marika waren er al. Ze ging eerst naar haar kastje en ging er dan bijstaan. Ondertussen was bijna iedereen er van het groepje.
‘Hoi’, zei Thany.
‘Heeeej’, zei Gaëlle.
‘Heey’, zei Lien.
‘Hoi’, zei Marika.
…
Thany was heel stil. Iedereen wist natuurlijk dat ze zo stil was omwille van haar ouders. Niemand durfde erover te beginnen. Dus daarom begonnen ze dan maar vragen te stellen over Amerika.
‘En hoe was het in Amerika?’ vroeg Lien.
‘Ja hoe waren de laatste twee weken dan nog in Amerika?’ vroeg Gaëlle.
Toen begon haar verhaal.
‘Euhm het was echt heel leuk’, zei Thany. ‘We hebben veel monumenten bezocht, maar ook veel gewinkeld.’ ‘En de laatste twee weken vielen ook wel nog mee, maar ja ik dacht wel de hele tijd aan mijn ouders dus ja…’
Thany was dus uiteindelijk zelf over haar ouders begonnen. De anderen begonnen dus voorzichtig iets te vragen over haar ouders. Gaëlle was bij de begrafenis geweest, dus toen Thany over haar ouders begon, ging ze naast haar staan om steun te bieden.
‘Wat is er eigenlijk gebeurd?’ vroeg Lien voorzichtig.
‘Maar als je het nog niet direct wil vertellen, moet je niet hoor’,voegde Marika eraan toe.
Thany vertelde alles met veel moeite, maar uiteindelijk had ze het kunnen vertellen.
Iedereen was er stil van.
‘Laten we over iets anders praten’, zei Thany.
‘Weet je wat,’ zei Gaëlle, ‘vertel maar verder over hoe het was in Amerika.’
‘oké’, zei Thany. ‘Het was echt heel leuk, vooral om wat tijd door te brengen met de Jon…’
Thany stopte meteen haar zin.
‘Stom’, dacht ze bij haarzelf.
‘Met wie?’ vroegen ze tegelijk.
‘Met Johan en Emma’, zei Thany. ‘Ik had ze namelijk al een tijdje niet meer gezien.’
Iedereen geloofde haar. Enkel Gaëlle geloofde haar niet meer echt. Ze wist dat Thany iets verborg, maar ze vraagde er niets over. Ze wou wachten totdat Thany het zelf vertelde.
Thany vertelde de rest van haar verhaal, maar dit keer lette ze op met wat ze vertelde.
De bel ging en ze moesten naar klas gaan. Thany was meteen weg. Niemand kon nog iets zeggen.
Ze kwam binnen in klas en meteen wou ze weer weg. Iedereen van de klas kijk haar bezorgd aan. Thany voelde haar er heel ongemakkelijk. Ze wist wel waarom ze zo keken naar haar, maar toch wilde ze dat niet. Ze zei niets en niemand zei iets tegen haar. Ze ging heel rustig op haar plaats zitten.
‘Ik vraag me af hoelang dat het zal duren totdat er iemand iets vraagt’, vroeg Thany haar af.
De hele dag ging traag voorbij. Ze de helft van de dag niet opgelet en wist daardoor ook niet waarover ze het hadden gehad. Uiteindelijk was de vraag van iemand uit de klas gekomen. Thany antwoordde er heel rustig op. Het was dan eindelijk tijd om naar huis te gaan. Ze vertrok meteen. Toen ze thuiskwam, ging ze in de zetel zitten. Ze was de hele dag sterk geweest, maar nu ze thuis was, kon ze haar niet meer bedwingen. Ze barstte in tranen uit. Ze zat helemaal alleen in de zetel.
Na een tijdje was het over en ze startte haar computer op. Ze hoopte dat Nick, Joe of Kevin online zat, maar ze hoopte vooral dat Nick online zat. Tegen hem kon ze het best praten. Ze had geluk, hij zat online.
‘Hoi’, zei Thany met een zucht.
‘Zo te zien geen al te beste dag gehad’, zei Nick bezorgd.
‘Inderdaad, het was lastig’, zei Thany.
‘Ik heb iets dat je waarschijnlijk zal opvrolijken’, zei Nick.