Twenty~

ik rende naar Samuel en takelde hem.
"Babe wat doe je?!" zei Sam.
"mijn vrienden beschermen!"
Samuel stond op.
"net als die andere zeker. Zayn die met het zwarte haar."
"hoe weet jij dat nou weer?" vroeg Conner.
"wie denk je dat hem onder die rots heeft vast gemaakt?" zei hij trots.
die trots zou hem wel vergaan.
ik greep Samuel vast en gooide hem over me heen naar buiten.
Conner sprong naar beneden.
ik liep naar buiten en gooide de deur dicht.
mijn problemen, mijn oplossing.
Aaron sprong naar beneden.
ik greep Samuel bij zijn keel en hield hem tegen de muur.
"Babe, laat me los." zei Samuel.
"doe ik niet, want ik ben je 'Babe' niet."
ik voelde een hand op mijn schouder.
"Sky, laat mij maar. ga naar Zayn." zei Aaron.
Aaron's stem klonk verder dan hij eigenlijk was.
ik gooide Samuel op de grond en rende naar het huis van de jongens.
waarom mochten we Samuel niet aan stukken scheuren en in de fik steken?
daar had ik echt zin in.
ik klom naar binnen en zag Zayn op de bank liggen.
"Zayn." zei ik en deed het raam dicht.
"je moet me wat uitleggen." zei Zayn.
"tuurlijk wat?"
"hoe kon je zo lang over water blijven? en waarom was je zo snel op het strand en in het water?"
ik pakte één van de vampieren boeken uit de tas en gaf hem aan Zayn.
"bladzijde 13."
Zayn begon te lezen.
"maar dat betekend nog niet dat je.." zei hij na het lezen.
ik deed mijn polsbandje af.
Zayn keek naar mijn ogen en toen naar mijn arm.
"geloof je het nu wel?"
"wie nog meer dan?"
"Conner, Aaron en Lucas. maar het zal niet lang duren voordat Lilly ook is veranderd."
Zayn ging rechtop zitten.
"en.."
"ik kan je wel laten zien waarom we zo snel waren."
"waar zijn de andere?"
"bij ons ik kan je wel brengen."
"op één voorwaarde. dat je me niet bijt."
"we bijten geen vrienden."