271~

Tom PoV
Ik keek naar Laura. 'hmm, als ik dat nu eens geheim hield?' zei ze pesterig. 'Vertel het me straks maar.' zei ik. Ze keek arrogant op me neer. 'Jij praat je mond voorbij, dus ga jij het ook niet mogen weten.' zei ze streng. 'MIsschien zijn het er wel twee.' zei Gustav lachend. Bill en ik keken meteen naar Laura. 'Af.' zei ze lachend. Ik zag Adam glimlachend aan de deur staan. 'jij weet het wel,hé?' vroeg ik. Hij knikte. 'Niet dat ik het je ga vertellen.' zei Adam met een knipoog naar Laura. Gemeen... Iedereen spande weer samen tegen de Kaulitz'. 'Wie wordt er peter en meter?' vroeg Bill, weer met die adorerende blik in zijn ogen. Ik ging een beetje dichter bij Laura zitten. 'Bill, ze is mijn vriendin.' zei ik lachend. Hoe raar was het niet dat elke stemming zo kon omslaan. tot een dag geleden had ik depresief zitten doen, en nu kon ik alleen nog maar lachen. perfect gelukkig.
'Hoe ga je dit aan je moeder uitleggen?' vroeg Georg. Deed hij er weer om, altijd de moeilijkere thema's aanbrengen. 'Ze vindt Tom niet leuk, maar ze wou toch zo graag dat ik moeder werd. Oké, ik denk niet dat ze bedoelde dat ik er meteen werk van moest maken maar ze gaat er wel mee overweg kunnen denk ik.' zei Laura. 'hoop ik.' mompelde Georg.

Voelde goed om weer te kunnen slapen met Laura in mijn armen, vredig, alles terug zoals het hoorde. ze gaf een kus op mijn schouder. Het voelde nog steeds raar; ik ging papa worden. Daardoor dacht ik terug aan vanmiddag. 'Laura?' vroeg ik, stil, bang dat ik haar wakker zou maken. 'Hmm?' gelukkig sliep ze nog niet. 'Nu we mama en papa gaan spelen...' zei ik zacht. ze wachtte. 'Dat is iets wat jouw mama leuk vindt, nu we toch bezig zijn, kunnen we er ook voor zorgen dat mijn mama niet meer aan mijn oren zaagt?' vroeg ik zachtjes. Ze keek op naar me, afwachtend.
'Goed dan,' mompelde ik, wetende waarop ze wachtte. 'Laura Shuldz, zou je erover kunnen denken om met me te trouwen?' vroeg ik zacht. Ze glimlachte maar schudde haar hoofd. Ik keek haar een beetje geschrokken aan, maar ze bleef lachen. 'Ik moet niet nadenken.' zei ze zachtjes voor ze me kuste. 'Oeh, dat gaan Bill en Mam leuk vinden, mevrouw Kaulitz.' zei ik lachend. Laura giechelde zachtjes... 'Voor het moment is het nog Juffrouw Shuldz, meneer Kaulitz.' zei ze lachend. 'Kan snel veranderen.' zei ik plagend. Bill zou helemaal uit zijn dak gaan als hij dit hoorde, wedden dat hij Laura van de ene bruidswinkel naar de andere zou trekken? Tegen dat we zouden trouwen zou ze niet eens meer in haar jurk kunnen. Een zwangere bruid, typisch iets voor mij.