259~

Laura PoV
Ik was meteen met da auto vertrokken, ik was al naar de bus geweest om te pakken voor ik naar Tom gegaan was, ik was bang dat hij me in de bus de hele tijd zou proberen om te spreken. Hij had me bijna overtuigd om te blijven, maar ik kon niet. Het was beter als ik weg ging, ik had nu al genoeg schade aangebracht. Toen ik uit de buurt van de concertzaal was, parkeerde ik me aan de kant om uit te kunnen huilen. Als ik zes jaar geleden pijn had gehad omdat ik zo gekwetst was, wist ik niet hoe het voelde om een gebroken hart te hebben. Ik wist dat het zo veel pijn ging doen, voor hem en voor mij. ik brak twee harten in 1 keer, maar zoals dit kon het niet gaan. Ik moest iets doen, hij zou het niet snappen. Hij zou er niet klaar voor zijn, hij zou zijn leven weggooien, het leven dat hij zo leuk vond. Zoiets zou hij niet moeten doen, hij moest zijn leven leiden, en ik het mijne.

Tom PoV
De jongens hadden me naar de bus gebracht, ze hadden voorgesteld om het concert van vanavond af te blazen, maar we hadden er al zo veel afgeblazen omwille van Laura en ik. Laura zou niet willen dat er nog meer concerten afgeblazen werden. Ik snapte niet waarom ze weg ging, er was iets dat ze voor me achterhield, dat voelde ik.
Misschien verbeeldde ik het me maar, misschien was ik gewoon aan het gek worden. Ik had zo uitgekeken naar vandaag, an alles leek normaal toen ze vertrok, maar nu wou ik dat we nog gisteren waren, of de dag waarop ze vertrok. Ik wou dat ik meegegaan was, zodat ik misschien wist wat het probleem was.
Bill had raar opgekeken toen ik meteen Laura's kamer in liep, en nog veel meer toen hij merkte dat de kamer perfect opgeruimd was. Hij wist dat ik hier geslapen had en dat ik zoiets niet zou doen. De kasten waren leeg, behalve het flesje rozenparfum. Ik lag nu in haar kamer, in haar bed dat nog naar haar rook. Ik had een beetje van haar parfum op de kussens gespoten. Ik hield mezelf iets voor, maar ik had hoop. We zouden elkaar wel terugvinden...

If a lovestory doesn't have a happy ending, it's not the end...
Ik had gedacht om hier te stoppen, maar ik toch nog even door.