Five

Gracie

Er waren ondertussen 3 dagen voorbij gestreken en mijn gevoel voor Harry leek alleen maar sterker te worden. Ik had geen idee hoe ik mijn gevoelens onder controle moest houden. Het deed me elke keer meer pijn om Harry te zien en te weten dat ik nooit een relatie met hem kon krijgen. Het kon niet gebeuren, we waren broer en zus van elkaar. Ik schrok op uit m'n gedachten door mama. 'Wat zit je toch te zuchten lieverd, is er wat?' Het was dinsdagavond en we zaten met z'n allen in de woonkamer voor de tv. Ik keek op en schudde m'n hoofd. 'Nee nee, er niks.' Harry die tegenover me zat, had zijn blik ook op mij gericht. Ik probeerde zijn blik te negeren en keek weer wat ongemakkelijk terug naar de tv. 'Je mag het gerust zeggen he. Wij zullen je altijd steunen.' Ik knikte maar was het er niet mee eens. Als ik zou vertellen dat ik verliefd was op Harry, zouden ze me voor gek verklaren. Me in een gekkenhuis stoppen. Als ik m'n geheim zou vertellen, zouden papa en mama me niet begrijpen. Ik beet even op m'n lip en zette m'n nagels in m'n pols om m'n gevoelens onder controle te houden. 'Oh trouwens, morgen zijn papa en ik een dagje weg. Dan zijn jullie dus een dagje alleen thuis.' Mama keek eerst Harry en daarna mij aan. 'Is goed. Wat gaan jullie doen?' Vroeg Harry. 'Gezellig een dagje op stap. De stad in en daarna uit eten.' Harry glimlachte even. Ik kon het niet laten hem aan te staren en mijn hart begon sneller te kloppen. 'Wat leuk zeg.' Zei hij. Mama knikte vrolijk en gunde papa even een verliefde blik. Ik haatte die verliefde blikken. Dat verliefde gedoe. Alles wat met liefde te maken had. Ik haatte de liefde. Waarom kon je niet beslissen op wie je verliefd werd? Waarom overkomt de liefde je gewoon. En waarom moet ik nou juist verliefd worden op de meest verboden persoon in de wereld? Het was oneerlijk. Weer werd ik uit m'n gedachten gehaald door mama. 'Gracie, wat is er toch? Ik merk het al deze dagen al aan je. Je wordt steeds stiller. Vertel toch wat er is. Wij willen je echt helpen.' Ik zuchtte even geirriteerd. 'Er is niks mam. Echt niet.' 'Waarom ben je zo stil dan de laatste tijd? Dat is niks voor jou.' Mama, papa en Harry keken me alledrie aan en ik moest moeite doen om niet in huilen uit te barsten. Ik schudde m'n hoofd. 'Er is echt niks. Geloof me nou maar.' Ik stond op. Ik moest weten of het verboden was verliefd te zijn op je broer. Ik wilde het nu weten. 'Wat ga je doen?' Vroeg mama. 'Ik moet even naar de wc.' Loog ik en snel wandelde ik de kamer uit. Zo snel als ik kon, rende ik naar m'n kamer en drukte de laptop aan. Ongeduldig tikte ik met m'n voeten op de grond. Ik moest weten of ik gek was. Ik wilde zekerheid over mijn gevoelens. Waren die normaal? Was het mogelijk? Ik startte internet en typte in google: 'verliefd op je broer.' Verschillende sites kwamen in beeld en ik koos meteen de eerste. Na een paar keer klikken kwam ik op een site over incest. Ik slikte even. Dat woord klonk verschrikkelijk. Mijn ogen vlogen over de regels en stopten bij een zin. Vol paniek las ik de zin en daarna de volgende paar zinnen:

"Zoals eerder gezegd is seksueel contact tussen broers en zussen in een aantal landen toegestaan en in een aantal landen strafbaar. Een huwelijk tussen (half)broer en (half)zus is in de meeste gevallen eveneens verboden. Bij kerkelijke huwelijken is een pauselijke dispensatie vereist wanneer nauwe verwanten met elkaar trouwen.
Vanwege het zogenaamde Westermarck-effect ontbreekt in de meeste gevallen de seksuele belangstelling tussen broers en zussen. Toch komt het soms voor dat een broer en een zus een seksuele relatie met elkaar krijgen. In veel gevallen betreft het een gebroken gezin of een broer en zus die voordien weinig contact met elkaar hadden."

Met klamme handen las ik het stuk over en over. Ja, ik was gek. Dit was het bewijs. Hoe kon ik ooit denken dat ik niet gek was? Ik legde m'n hoofd op het toetsenbord en sloeg m'n armen erover heen. Een vreselijk gevoel had zich in m'n maag genesteld. Een misselijk, pijnlijk gevoel vol verdriet. Dit moest stoppen. Ik moest dit gevoel kwijtraken. Het was illegaal. Dat stond letterlijk in het artikel. In sommige landen was het zelfs strafbaar. Mijn hele lichaam begon te trillen, ik had geen controle meer over mezelf. Ik ging weer overeind zitten en gooide een boek, die binnen handbereik lag, door m'n kamer. Daarna volgde een pen en even later een shirtje. Plotseling hoorde ik voetstappen op de trap en snel klikte ik de site weg en sloot m'n laptop. Met een kloppend hart ging ik op bed liggen. 'Gracie? Alles goed?' Kippenvel bedekte m'n huid toen ik Harry's stem hoorde. Zijn voetstappen verraadden dat hij m'n kamer binnenliep en hij ging bij me op bed zitten. 'Gracie?' Zei hij nog een keer. Ik kwam overeind en keek hem aan. 'Ja ja, alles gaat goed. Had alleen buikpijn. Daarom ging ik op bed liggen.' Ik probeerde zo geloofwaardig mogelijk over te komen. 'Ik vind wel dat mama gelijk heeft Gracie. Je bent stiller opeens. Is er echt niks aan de hand?' Ik haalde even diep adem en schudde m'n hoofd. 'Echt niet Haz. Zoals ik al zei, ik heb een beetje buikpijn maar dat gaat wel weer over.' Ik zette even een glimlach op. Harry's ogen keken me nog steeds onderzoekend aan. Ik hoopte dat hij me ging geloven. We waren dan misschien geen volle broer en zus, toch konden van elkaar soms heel goed weten of we de waarheid spraken. 'Echt.' Zei ik nog een keer om hem te overtuigen. Harry's blik week niet af en wat ongemakkelijk keek ik terug. 'Hmm.' Zei Harry uiteindelijk. 'Maar als je ergens mee zit dan weet je dat je bij me terecht kunt he.' Verduidelijkte hij. Ik knikte opgelucht. 'Natuurlijk. Je bent m'n broer.' Harry knikte ook en glimlachte daarna even. Wat onverwachts sloeg hij z'n armen om me heen en trok me in een knuffel. Mijn hart sloeg voor de duizendste keer op hol, en eigenlijk had ik hem weg moeten duwen maar dat deed ik niet. Voor hem was dit gewoon een normale knuffel als zoveel anderen. Het zou raar zijn om hem weg te duwen. Daarom genoot ik hier maar extra van en sloot m'n ogen terwijl ik mijn armen ook om hem sloeg.