15 || Frauke

Lisa en ik stonden al een kwartier aan de Starbucks te wachten. “Het was toch om twee uur ea?” Vroeg ik zenuwachtig. “Jup, nog één minuut dus.” Zei Lisa lachend. “Het is vandaag de laatste dag met onze boys.” Zei ik met een krak in mijn stem en ik begon te huilen. Lisa kwam op mij afgelopen. “Niet huilen, liefie.” Zei ze bezorgd. “Het is sterker dan mezelf.” Lisa sloeg een arm om me heen en fluisterde troostende woorden. Wat is Lisa toch een super vriendin, wat zou ik in godsnaam zonder haar moeten doen? Vroeg ik me af.
“Hello sweeties!” Riepen Liam en Louis. Ik schrok op uit mijn gedachten en er kwam een kleine glimlach op mijn gezicht toen ik Louis zag. Louis keek mij geschrokken aan en kwam naar mij toe, waarschijnlijk door mijn rode ogen. “Heyla, sweety waarom is deze mooie dame aan het huilen?” Vroeg hij terwijl hij een arm om mij sloeg. “Het is vandaag onze laatste dag samen.” Zei ik snikkend en ik drukte me stevig tegen Louis aan.
“Zullen we gaan?” Vroeg Liam die ondertussen hand in hand liep met Lisa. Louis gaf me nog snel een troostend kusje en zei: “Ja, is goed. Op naar milkshakecity!” “Oh, I love milkshakes.” Zei ik nu wat vrolijker, Ik hield Louis nog steeds stevig vast. Ik laat hem vandaag niet meer los, besloot ik.
Na een kwartiertje wandelen waren we aangekomen. De muren waren roze geverfd, die kleur gaf mij op één of andere manier een goed gevoel. “Tweemaal One Direction milkshake.” Zei Louis. We namen plaats aan een klein tafeltje. “Wat zit er in die milkshake?” Vroeg ik nieuwsgierig. “Raad eens.” Zei Louis. “Okay, uhm .. CHOCOLADE!” Riep ik uit. “Good job, dat verdient een kusje.” Zei hij. “Er zit nog iets in.” Vervolgde hij. “Uhm, aardbeien?” Gokte ik onzeker. “Ja, goed! Nu krijg je een dikke smakkerd.” Riep hij uit. “Okay, kom maar op met die kusjes!” Zei ik lachend en tuitte mijn lippen. Meteen voelde ik de warme lippen van Louis op de mijne. Hij is echt zo perfect. Ondertussen waren Liam en Lisa ook aan het kussen.
Het was bijna vijf uur wat betekende dat we afscheid moesten nemen. “Louis.”Fluisterde ik onzeker. “Ja?” Vroeg hij. “Ik denk dat het tijd is om afscheid te nemen.” Zei ik en mijn stem brak, ik barste in huilen uit. Louis kon zijn tranen ook niet meer bedwingen en begon ook te huilen, we stortte ons in elkaars armen. Liam en Lisa waren buiten afscheid aan het nemen. “We gaan veel skypen en bellen.” Zei ik toen ik een beetje gekalmeerd was. “of course, elke dag!” Zei Louis snel terug. “Nu moet ik echt gaan liefje, waar is mijn stomme rugzak nu gebleven?” Vroeg ik een beetje geïrriteerd.
Louis zat breed grijnzend naar mij te kijken. “Louis?!” Zei ik. “Yes, honey.” antwoorde hij poeslief. “Jij hebt hem ea?” Vroeg ik. “Nee, echt niet hoor.” Zei hij met een pokerface, ofja dat probeerde hij. “Jij bent een slecht liegenbeest.” Zei ik lachend, ik zag een stukje van mijn rode Eastpak. "Geef hier, Louis." En ik liep op hem af.
“Ik wil niet dat je gaat.” Zei hij met glinsterende ogen. “Ik ook niet, maar wat moet dat moet.” Zuchte ik en kust hem nog om dan weg te gaan. Ik barste in huilen uit samen met Lisa, alweer. Toen we nog even achterom keken zagen we dat Liam en Louis ook de tranen in hun ogen hadden staan.