256~

Tom Kaulitz
'Waarschijnlijk morgen' was het enige dat Bill zei, hij liep meteen naar zijn kamer en keek redelijk bezorgd. Had Laura hem iets gezegd dat hij aan niemand anders mocht zeggen, had ze hem gezegd dat ze een probleem had? ik wist het niet, maar ik was wel bezorgd. Eigenlijk om allebei een beetje. Bill had ergens wel gelijk, ik legde veel beslag op Laura. ZE had haar werk opgegeven om met ons mee te kunnen op tour, ze had een vriendin verloren, ik deed irritant als ze met Adam wou mailen...

Ik deed mijn best om geduldig te zijn, maar het was moeilijk om rustig te blijven als je wakker wordt van een berichtje dat binnenkomt om 7 uur 's morgens; 'commig, LY Lau.' dat wou zeggen dat ze rond elf uur hier weer zou zijn. ik had teruggestuurd dat we dan in de concertzaal zouden zijn, ze zou meteen daarnaartoe gaan. dat denk ik toch, het leek logisch, tenzij ze moe was. We zouden wel zien.
Ik had gewoon een heel erg groot probleem met wachten, ik had haar zo gemist. Het leek alsof het normaal was om Laura in de buurt te hebben, alsof ik verslaafd aan haar leek. Ik had haar zo lang niet gezien in die zes jaar dat het nu bijna ondragelijk leek om haar te missen.
We waren in de concertzaal aan het repeteren toen ze kwam binnenwandelen. Ik keek meteen op toen ik de deur zag opengaan en glimlachte. met veel moeite wachtte ik nog tot het einde van het liedje omdat de rest niet te veel verstoord was. ze had zich ergens halverwege in de zaal gezet en klapte. Ik glimlachte, de rest keek op. 'U bent een geweldig publiek.' zei Bill lachend. Ik kon het niet goed zien van waar ik was, maar het leek niet alsof ze echt lachte. Ik kroop van het podium en liep naar haar toe. Ik sloot haar in mijn armen, haar geur had ik gemist, die rozenparfum... ze liet me los en zette een stapje naar achteren. Ze keek naar het podium en dan heel even naar mij. 'We moeten praten.' verzuchtte ze zachtjes. Meteen draaide ze haar om en liep de zaal uit. De jongens keken raar, net zoals ik. Ik haalde mijn schouders op en liep achter haar aan, deed teken naar de jongens dat ik even ging.