Bowlen

’Eigenlijk is het helemaal niet grappig als je het verteld. Je moest er gewoon bij zijn.’ Ik kijk Michelle nog een keer aan en begin dan te vertellen. ’2 jaar geleden met kerst, toen jullie kwamen was Michelle helemaal zenuwachtig. Linda, Deborah en ik ook alleen wij waren niet hysterisch zenuwachtig. Michelle liep de hele tijd door het huis heen te schreeuwen en wij zaten gewoon tv te kijken om onze gedachten even te verzetten. Michelle zag ons zo zitten en begon te flippen. Ze dacht dat het ons niks deed dat jullie kwamen ofzo en toen zei ze iets van Tom, Bill, Gustav en Georg komen zo en jullie zitten hier doelloos tv te kijken! Je had haar gezicht moeten zien! Niet normaal. Maar zo is het niet grappig, je had het gewoon moeten zien.’ Andreas, Tom en Bill schieten in de lach van het gezicht van Michelle. ’Is niet leuk, hoe zouden jullie doen als jullie je grote idool tegen komt.’ Tom geeft Michelle en kus op haar voorhoofd en drukt haar dicht tegen zich aan. ’Wat is er aan de hand?’ Simone komt terug uit de keuken waar ze wat drinken voor ons heeft gehaald. ’Niks mam. Waar is Gordon eigenlijk?’ ’Die komt zo. Hij moest nog even wat doen.’ Tom knikt. We kijken met z’n 6en naar één of ander dom programma als Gordon naar beneden komt. ’Ik weet wat leuks om te doen!’ We kijken allemaal verwachting vol naar Gordon. ’We kunnen gaan bowlen.’ ’Is er ngo een baan vrij dan?’ Simone kijkt Gordon vragend aan. Gordon knikt. ’Ik heb die eigenlijk al gereserveerd dus we zullen wel moeten bowlen!’ Simone doet hoofdschuddend de tv uit en brengt de glazen naar de keuken. Ik sta op en loop naar de gang, gevolgd door de rest. Ik pak mijn jas en doe die aan. Met z’n allen lopen we naar de auto van Gordon, daar passen we met z’n allen in. Bill en ik gaan op de achterste bank zitten. Voor ons zitten Tom, Michelle en Andreas en helemaal voorin zitten Gordon en Simone. Als iedereen de gordels om heeft start Gordon de auto en rijdt richting de bowling baan. Gordon parkeert de auto dicht bij de ingang en met z’n 7en lopen we naar binnen. Gordon regelt alles en niet veel later staan we met die charmante bowling schoentjes bij de baan. ’Zo, Wie gaat eerst?’ ’Ikke!’ Bill klap enthousiast in zijn handen. ’Daarna wil ik!’ Eerst gaat Bill, daarna Tom, na Tom ga ik, na mij komt Andreas, na Andreas komt Michelle, na Michelle gaat Simone en als laatst gaat Gordon zelf.

(…)

We zitten met z’n allen aan de bar bij de bowling baan. We hebben 2 potjes gespeeld. Gordon heeft een keer gewonnen en ik een keer. Puur geluk noem je dat. ’Zullen we naar huis gaan, het is al laat.’ Simone Staat op en geeft haar schoenen af. We volgen haar voorbeeld en met z’n allen gaan we richting huis. Onderweg zetten we Andreas bij zijn eigen huis af en rijden door. Niet veel later zijn we bij het huis van Bill en Tom. We stappen uit en lopen naar binnen. ’Ik ben moe.’ Ik hoor wat gemompel uit de mond van Michelle komen, ik vat het maar op als een; ‘Ik ook’. ’Dan gaan we slapen.’ Bill pakt mijn hand en neemt me mee naar boven. ’We hebben hier maar een badkamer, Dus we moeten omstebeurt.’ Ik knik. ’Wie gaat eerst?’ ’Ik denk dat Tom en Michelle nu in de badkamer zijn.’ Ik knik. Na een tijdje horen we de deur open gaan en gegiechel. Ik pak mijn spulletjes en loop naar de badkamer. Ik kleed me om, haal mijn make-up er af en poets mijn tanden. Ik vouw mijn kleding op en loop weer naar de kamer van Bill. Bill is ondertussen al naar de badkamer vertrokken en poetst zijn tanden. Ik dumpt mijn spullen op mijn tas en kruip onder de dekens. Niet veel later hoor ik Bil binnen komen. Hij loopt rustig naar het bed toe en komt achter me liggen. Hij slaat een arm om me heen en geeft me een kus op mijn boven arm. ’Welterusten liebling.’ Ik draai me om en geeft Bill en kusje op zijn mond, want uitloopt op een tongzoen. ’Welterusten’ Ik nestel me nog lekker dicht tegen Bill aan en niet veel later ben ik in dromenland, dromend over Bill en mij.


[Volgende dag]