Meet Andreas

De deur gaat langzaam open en het hoofd van Simone komt tevoorschijn. ’Andreas belt of hij hier heen mag komen.’ Bill kijkt mij lief aan. Ik knik, ik wil Andreas ook wel ontmoeten. Simone knikt en gaat weer weg. ’Kan je gelijk mijn beste vriend ontmoeten.’ Ik knik en geef Bill een knuffel. We staan daar een tijdje te knuffelen tot we weer gestoord worden. ’Bill, Andreas komt!’ Tom komt de kamer binnen gelopen en kijkt Bill blij aan. Blue]’Weet ik, kom we gaan naar beneden.’[/blue] Ik knik. We lopen met z’n 4e naar beneden, de woonkamer in. ’Andreas is er over een paar minuten. Laat de meiden anders wat leuks zien hier!’ Simone knipoogt naar ons en loopt dan de keuken in. ’Wat is hier nou leuk.. Zoveel is hier niet te doen.’ mompelt Tom terwijl we gaan zitten. Michelle geeft hem een vriendschappelijke stomp op zijn boven arm. ’Er is hier in de buurt vast wel iets dat leuk is!’ Bill kijkt bedenkelijk en knikt. Hij wil net wat zeggen als de bel gaat. Bill en Tom schieten overeind en racen naar de deur. Ik kijk Michelle aan en we schieten tegelijk in de lach. Niet veel later komen Bill en Tom weer de kamer binnen. Achter hun loopt een jongen met blond haar, dat is vast Andreas. Bill komt naar me toe en steekt zijn hand naar me uit. Ik pak hem vast en hij helpt me overeind. ’Eline, Dit is Andreas, Andreas dit is Eline.’ Ik geef Andreas een hand. [’Ik heb veel over je gehoord. Leuk je te ontmoeten.’ ’Van het zelfde!’ Andreas glimlacht naar me en richt zich dan tot Tom, die daar met Michelle staat. ’Nog meer mensen die ik moet ontmoeten voor kerst?’ vraag ik lachend aan Bill als ik dicht tegen hem aankruip op de bank. Hij schud lachend zijn hoofd. ’Je ontmoet vast nog wel mijn familie. Maar dan na kerst.’ Ik geef hem lachend een zachte stomp in zijn buik. Als Tom Michelle aan Andreas heeft voorgesteld komt Simone de kamer binnen. ’Ik dacht al dat ik je hoorde!’ Simone begroet Andreas en komt dan bij ons zitten. ’Of moet ik weg?’ Simone kijkt ons vragend aan, ondertussen zijn Tom, Michelle en Andreas ook al gaan zitten. ’Nee hoor!’ Simone knikt en doet de tv aan. ’En wat gaan we nu doen?’ Iedereen kijkt Michelle aan. ’Wat!? Ik heb geen zin om de hele dag doelloos tv te kijken!’ Ik schiet in de lach. ’Ja grappig Eline!’ Ik kijk Michelle lachend aan en dan moet ze zelf ook lachen. ’Oke, ik snap het even niet meer.’ Tom kijkt ons vaag aan. ’Ik ook niet.’ ’Zijn ze altijd zo?’ Tom En Bill kijken van ons naar Andreas en schudden tegelijkertijd hun hoofd. ’Meestal begrijpen we waarom ze lachen.’ ’Ik zal het uit leggen. Het zit zo.’ Ik kijk Michelle aan en schiet weer in de lach.