Behind The Fairytale |23|

Behind The Fairytale |23|
Quil Ateara
‘Ik heb met hem gepraat, hij leek van niets te weten. Stomme bloedzuiger.’
‘Je hebt met hem gepraat?!!’ Seth flipte helemaal. ‘Gast, heb je enig idee van hoe gevaarlijk dat zou kunnen zijn geweest? Was dat op school? Wat als hij je aangevallen had? Als je had moeten veranderen? Waar heel de school bij stond? Dan had iedereen het geweten? Dan hadden we heel de wereld moeten vermoorden zodat ze ons niet zouden verraden, maar dat doen we natuurlijk niet als wolf. Maar die vampier daar wel! Heb je zijn ogen gezien? Kleurlenzen over het bloedrood, het valt wel op dat zijn ogen anders zijn als die van anderen, dan had ook iedereen van vampiers geweten en dan hadden ook de Cullens een probleem! Je praat nooit meer met hem waar er andere mensen zijn en geen wolven. Als je ooit nog met hem wil praten, doe dat dan ‘s nachts en in hetbijzijn van ons roedel!’ Hij gilde het in mijn oor.
‘Relax en richt je op het pad. Hij kon niets doen waar er veel mensen bij staan. Ik was waarschijnlijk veiliger daar dan dat ik zou zijn als jullie bij me stonden en er geen mensen waren waarvoor hij normaal moest doen. Nu voelde hij ook wel dat hij niet opeens tegen driehonderd kilometer per uur op me af kon rennen en mijn hoofd eraf scheuren.’ Kalmeerde ik hem. ‘En wie ben jij om me te vertellen wat te doen en wat niet te doen?’
‘Ik ben ge-’
Het scheurende geluid van een korte jeansbroek die zich niet wil aanpassen aan de vorm die de persoon nu aannam, klonk van niet zo heel ver. Jake’s stem zat al direct in ons hoofd en onderbrak Seths geklaag.
‘De Cullens hebben bij de rivier een spoor van Embry gevonden. Aan de noordkant van de rivier, ongeveer een tweehonderdtal meter van de plaats waar we gisteren waren, we moeten het net gemist hebben. Snel, haast je naar ginder!’ Dit was een van de weinige momenten dat Jake echt serieus alfa aan het zijn was. Hij liep de laatste tijd wel vaker bevelen uit te roepen, maar nu was hij gehaast. We hadden een spoor. Seth liep snel voor me uit en zag hoe Jacob bij de plaats aankwam en het beeld in zijn geheugen prentte. We zouden het makkelijk terugvinden en er in luttele seconden bij zijn. Seth vertraagde en ging op een haastig drafje verder, terwijl ik nog tussen de bomen door vloog. Toen ik ginder was, rook ik de vampierstank al. Niets was zo verschrikkelijk vies als een vampier. Het doet pijn in je neus, hun geur is zoet, maar veel te zoet. Ooit al aan vanillearoma geroken? Of amandelaroma? Ga in een zwembad ervan zwemmen en je ruikt wat er te ruiken valt als je een spoor van een vampier moet volgen dat al een maand oud is. De geur vervaagd en de bosgeuren komen er dan weer door. De geur van een oude den en modder is dan al sterk genoeg om niet te moeten kokhalzen.
Die helderziende keek me geïrriteerd aan en liep weg. Oow, sorry hoor. Maar ik kan er echt niet aan doen dat je geen toekomst meer kan zien als ik daar in kom!
De gedachtenlezer grinnikte even mijn richting uit.
‘Blijf uit mijn hoofd, daar zitten de wolven al, jou heb ik echt niet meer nodig!’ Hij zweeg gewoon, gaf geen antwoord en dat kon misschien als teken zijn dat hij al uit mijn hoofd ging. Zou hij zo vriendelijk zijn?
‘Ja, dat is hij. Vampiers zijn echt niet zo’n verschrikkelijke wezens, hoor. Hij is echt nog wel handig. Af en toe.’ Jacob lachte het me toe, maar eigenlijk had ik nu geen zin in grapjes. Ik moest samenwerken met stinkende bloedzuigers en Embry was nu al een hele tijd weg...
‘Ja, toen hij jouw inprent maakte. En toen werd je natuurlijk beste vriendjes met hen...’ Beet ik hem toe. Stomme bloedzuigers, ze namen iedereen over. Seth, Jacob, straks werd Leah nog vrienden met hen. Als ze nog eens langs kwam, natuurlijk.
‘Tja, dat was gewoon een geniaal moment van hem.’ Hij grinnikte en blafte lachend toen ook Seth in zijn hoofd een kleine gilmlach produceerde.
‘Maar dat had je niet gezegd als Bella’s eisprong wat later was gekomen.’
‘I don’t care.’ Hij haalde zijn kolossale schouders even omhoog.
‘Ha, nu je ingeprent bent! Anders zat je nu nog te wenen om het feit dat Bella veranderd is!’
‘Hou je kop, Quil.’

Hey lieve abo's! Bedankt voor die 3 reacties, daarvoor heb ik dus tijd gemaakt om nog een hoofdstuk te schrijven en morgen dus hoogstwaarschijnlijk een 0 op wiskunde te halen... Maar dat maakt niet uit, ik zoek wel iets anders om goede punten te halen en dan is dat ook weer geen probleem. Maar ik vroeg me af hoe jullie, als jullie dat doen, schrijven. Ik zit meestal gewoon in mijn kamer,licht uit, kaarsjes aan en muziek in mijn oren. Lekker gezellig, maar hoe zit dat met jullie?