Untill I found you ||136|| Amynthas

De volgende ochtend word ik langzaam wakker door een straaltje zonlicht dat in mijn ogen schijnt. Kreunend wrijf ik met mijn handen in mijn ogen en open ze vervolgens. Ik voel een misselijkmakend gevoel naar boven komen en zo snel als ik kan duw ik Tom zijn armen van me af en ren naar de wc waar ik mijn maaginhoud in leegspuug. Ik voel hoe iemand achter me komt staan en mijn haren van mijn gezicht weghouden. Zachtjes streelt hij mijn rug terwijl er een traan over mijn wang glijd. Niet van verdriet, van blijdschap. 'Tom, wil je wat voor me doen?' vraag ik en verbaasd kijkt hij me aan.

Nadat ik Tom naar de winkel heb gestuurd ben ik zelf weer op bed gaan liggen. Langzaam gaat mijn deur open en zie ik Emily in de deuropening. 'Gaat het weer een beetje?' vraagt ze en glimlachend knik ik. 'Wat is er aan de hand?' Ze komt bezorgd naast me zitten en pakt mijn hand vast. 'Dat vertel ik je nog wel' zeg ik en geef haar een warme glimlach. Ze knikt dankbaar en staat dan op en verlaat de kamer weer. Ik laat me achterover vallen in bed en sluit mijn ogen. Kan nog wel even duren tot Tom komt dus even slapen kan geen kwaad.