Hoofdstuk 6: Mike Chang!

De tijd vloog voorbij en voor ik het wist waren we klaar met de opdracht. Kurt bood ons aan om ons weg te brengen. Ik had eigenlijk nog helemaal geen zin om naar huis te gaan. Er was toch niemand die op me wachtte. M’n ouders werkte allebei laat. Dus ik zou toch alleen eten. Toen we langs een restaurantje kwamen dat bij mij inde buurt stond, vroeg Mike aan Kurt of hij daar wou stoppen. Ik keek hem verbaasd aan, en toen Mike tenslotte zelf ook uitstapte keek ik nog verbaasder, dit restaurantje zat helemaal niet bij Mike in de buurt. ‘ik wou nog even alleen met je zijn’ zei Mike toen hij mijn blik zag. We zwaaiden Kurt en Lora uit, die inmiddels al bijna de hoek om waren en samen liepen we in stilte richting mijn huis. Ik vroeg me steeds af hoe Mike nou thuis zou komen. Ik bedoel mijn ouders zijn er niet, en zelf heb ik ook geen auto. Toen we voor m’n huis stonden en ik me naar hem toe wou draaien om afscheid te nemen liep Mike gewoon langs me heen naar de voordeur. ‘kom je nog?’ vroeg hij lachend toen ik daar nog steeds met open mond stond toe te kijken. Toen ik bij de voordeur aankwam en de sleutel in het slot had gestoken dacht ik dat Mike nu wel weg zou gaan, maar hij liep gewoon naar binnen. ‘moet jij niet naar huis? Het is al laat.’ Vroeg ik zacht. Mike draaide zich o men keek me aan. ‘wil je me hier niet hebben?’ zei hij. Ik begon te stotteren. ‘euh… eh.. jaa tuurl…’ maar hij onderbrak me door zijn lippen op de mijne te drukken. ‘het was een grapje, je ouders zijn toch niet thuis?’ ik schudde m’n hoofd voorzichtig. ‘nou dan, ik ben hier om je gezelschap te houden. Je denkt toch niet dat ik je voor de zoveelste keer deze maand alleen thuis laat eten!’ zei hij terwijl hij op de bank plofte alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik keek hem nog steeds verbaasd aan. Maar Mike ratelde gewoon door. ‘hoe laat komen je ouders trouwens thuis?’ ehm geen idee eigenlijk, laat dat wist ik wel. ’10 uur denk ik’ zei ik terwijl ik naast hem op de bank plofte. ‘moet jij niet thuis zijn, heb jij geen ouders die op jou wachten?’ ‘nope, ik heb m’n moeder ge-sms’t. Dat ik vanavond hier blijf. Nu heb ik alleen nog maar een fantastisch meisje naast me zitten voor wie ik heerlijk ga koken.’ Ik bloosde. ‘en dat vindt je moeder goed? en nee ik kook vanavond, jij bent de gast.’ Zei ik lachend terwijl ik opstond om naar de keuken te lopen. Mike liep achter me aan. ‘mijn moeder vindt je fantastisch, misschien vindt ze je zelfs nog leuker dan mij! Serieus! Ze wil juist dat ik bij je ben, ze wilt me zelfs niet meer in huis hebben volgens mij.’ Het was waar, zijn moeder vond me leuk. In ieder geval zo leek het altijd. Ze vroeg altijd aan Mike wanner ik weer langskwam en als ik langskwam, vloog ze me altijd om m’n nek. Zijn moeder was fantastisch. ‘dat is niet waar, ze houdt van jou, ze zou nooit een andere zoon willen. Daar ben je veel te leuk voor.’ Zei ik grijnzend terwijl ik de pannen wou pakken uit het kastje, maar Mike drukte het kastje weer dicht. ‘ohw echt waar? Fijn om te weten dat je me leuk vindt.’ Zei hij grijnzend terwijl hij me zachtjes tegen de muur duwde. ‘is het als gast toegestaan om dit te doen?’ en voor ik kon vragen wat hij bedoelde zaten z’n lippen alweer op die van mij. Dit keer zoende ik terug. Waarom voelde dit toch altijd zo fijn. Als hij mij zoende leek het even alsof de hele wereld verdween. Een paar minuten later liet Mike me los en liep weg, benieuwd wat hij ging doen liep ik hem achteraan. Toen ik de kamer binnenkwam hield hij de telefoon omhoog. ‘pizza bestellen?’ vroeg hij.

Even later zaten we met 2 pizza’s op de bank. ‘hmmm, dit is echt verrukkelijk’ zei ik met mijn mond halfvol. Mike moest lachen. ‘waarom heb je niks gezegd over die slushie?’ ik dacht even na. Ohw ja vanochtend was ik daar het slachtoffer van geworden. Ik haalde m’n schouders op. ‘ik wou je gewoon niet lastig vallen met mijn gezeik.’ Zei ik terwijl ik mijn pizza op het tafeltje voor me zette en nerveus naar m’n handen keek. ‘heey’ zei hij zacht. Ik keek omhoog. ‘ik wil juist dat “gezeik” horen, daar voor ben jij mijn meisje.’ Zei hij terwijl hij zijn vingers gebruikte als aanhalingstekens voor het woord gezeik. ‘ik wil niet dat je je zorgen maakt, en al helemaal niet dat je zometeen geschorst wordt vanwege puck in elkaar slaan ofzo.’ Zei ik terwijl ik hem vastberaden aankeek. ‘het was niet de bedoeling dat ooit iemand er iets van zou weten. Het is dat Sam het zag gebeuren anders had ik het hem ook nooit verteld.’ Ging ik verder. ‘ik maak me zorgen. Dat is waarom ik je vriendje ben, en dat is waarom ik van je hou, ik wil weten als zoiets gebeurt, en dan beloof ik hierbij plechtig dat ik puck niet zou slaan. Tenzij het te erg wordt. Dan kan hij een bezoekje verwachten.’ Er verscheen een lach op mijn gezicht. Nog nooit had iemand zich zo lief naar mij gedragen. Sinds dat Mike er is voel ik me beter over mezelf. Okee Sam is ook wel lief, maar hij is als m’n broer. Voelt toch anders. Mike was in alles de eerste. De eerst kus, de eerste verliefdheid, de eerste van wie ik echt hield en de eerste keer seks. Het was een maand geleden en we wisten het allebei heel zeker. Daarna voelt het alsof je in een soort nieuwe relatie zit, we waren al close, maar daarna alleen nog maar closer. Het was fantastisch! Mike had me naar zich toegetrokken en ik had mijn armen om zijn nek geslagen. ‘dank je.’ Fluisterde ik in zijn oor. ‘ik hou van je.’ Zei hij terwijl hij me een kus op m’n voorhoofd gaf. Ik keek hem strak aan. ‘ik ook van jou.’ En voor de zoveelste keer die avond raakte onze lippen elkaar.

‘nou, vertel… wat was je plan met Lora?’ vroeg Mike toen we even later samen op de bank naar één of ander tv programma zaten te kijken, hij had m’n benen stevig in zijn schoot gelegd en ik lag met mijn hoofd tegen zijn schouder. Ik keek op. ‘hoe weet jij dat nou weer dan?’ ‘ik ken je toch… jij hebt altijd een plan. En daarnaast. Jij stuurde mij vanmiddag de kamer uit.’ Zei Mike lachend met de nadruk op het woord jij. ‘sorry, ik moest gewoon even met haar praten. Ze zit zo aan Puck gekluisterd, die jongen is slecht nieuws. Dat weten wij allebei, maar blijkbaar ziet ze dat niet.’ zei ik met een zucht. ‘heb je haar verteld van eh…?’ vroeg hij, doelend op mijn voorval met puck vorig jaar. ‘nee’ kapte ik hem af voor hij het uit kon spreken. ‘Niet precies. Alleen dat er wat voorgevallen is tussen hem en mij en dat ze beter uit z’n buurt kan blijven.’ Mike knikte begrijpend. ‘Ze vroeg of ik haar redder wou zijn’ Zei ik met een kleine lach op mijn mond. ‘haar redder?’ Mike keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan. ‘ja. Jij was mijn redder van puck. Zij wou weten of ik haar redder kon zijn.’ Mike lachte toen ik hem noemde. ‘en?’. ‘ik heb nee gezegd.’ Zei ik alsof het allemaal heel logisch was. ‘wat? Waarom? Als iemand het kan zijn, ben jij het toch wel.’ Zei hij me raar aankijkend. ‘nee, dat denk ik niet, ik denk dat er heel iemand anders is.. die haar redder veel beter kan zijn dan ik.’ ‘wie dan? Ik ben het niet toch….? Ik vindt jou redder zijn meer dan genoeg. ’ik moest lachen. ‘nee, jij bent het niet.’ ik had nog steeds geen naam genoemd en ik kon zien dta Mike ongeduldig werd. ‘nou?’ ‘Rory’ zei ik met een duh-toon. ‘rory?’ vroeg hij. ‘ja Rory. Ik bedoel kijk naar ze. Volgens mij is die Rory smoor op haar en Lora kan wel iemand gebruiken die haar een beetje over puck heen kan helpen, en hee wie weet? Misschien op een dag zijn ze dolgelukkig met elkaar’ zei ik alsof het allemaal zo makkelijk is. ‘ik moet toegeven, ze zijn leuk samen.’ ‘dat wist ik’ zei ik lachend. Ik voelde hoe m’n ogen moe begonnen te worden. Direct daarna moest ik ook gapen. Ik hoopte dat Mike het niet gezien had, ik wou nog niet dat hij wegging. Maar hij had het wel gezien. ‘kom op, deze redder gaat jou naar bed brengen.’ Zei hij lachend terwijl hij opstond en z’n hand uitstak. Met tegenzin pakte ik de hand en liet me naar boven sleuren. Ik liep de badkamer in om me om te kleden en m’n tanden te poetsen, proberend om het moment zo lang mogelijk uit te stellen. Toen ik de slaapkamer binnenkwam trok Mike net z’n shirt over z’n hoofd. ‘uhmm… wat is de bedoeling?’ vroeg ik terwijl ik opeens het tapijt heel interessant vond, bang om hem aan te kijken. ‘uhh slapen.. je bent toch moe?’ ik gaapte nog een keer. ‘jaa, maar wat doe jij hier? Zonder shirt, in mijn huis als ik ga slapen?’ ‘slapen’ zei hij nog een keer alsof het allemaal vanzelfsprekend was. ‘je denkt toch niet dat ik jou hier alleen laat slapen terwijl jou ouders nog lang niet thuis zijn. wie weet wat er gebeurd? Ik ben jou redder, ik bescherm je.’ Zei hij lachend terwijl hij inmiddels voor me was gaan staan. ik dacht na. ‘vinden je ouders het niet erg?’ vroeg ik, nu opkijkend. ‘hoe vaak moet ik het zeggen, m’n moeder houd van je en m’n vader maakt me niks uit. Ik wil hier zijn dus ik blijf hier.’ De band tussen Mike en z’n vader was niet al te best. Mike’s vader werd altijd boos als hij slechte cijfers haalde en vond het al helemaal verschrikkelijk dat hij danste. Als ik bij hem thuis was deed hij altijd wel aardig tegen mij, maar Mike werd dan compleet genegeerd. ik heb er wel eens wat over gezegd, maar Mike’s vader blijft hem negeren. Ik keek Mike aan, hij staarde me intens aan. Waarom zou het eigenlijk net kunnen. Ik bedoel. M’n ouders maakt het vaak nooit wat uit wat ik doe. Ze zouden het zelfs niet eens doorhebben, en ik sliep altijd graag met Mike. ‘okee’ zei ik. ‘je hoefde er niet eens mee akkoord te gaan hoor, ik was sowieso wel gebleven. Hup in dat bed jij.’ Mike duwde me richting het bed. Stil ging ik liggen. Even later voelde ik een warme arm om me heen. Mike drukte me stevig tegen zijn borst aan en niet veel later viel ik tevreden in dromenland, wachtend wat de dag van morgen weer zou brengen…