Na 10 minuten hing ik weer op. Alles ging goed daar, Sophie kreeg ik ook nog aan de telefoon. O man, wat miste ik haar. Ook al was ik maar nog amper een dag weg. Ik was dood op, school + een vlucht maakt je wel moe blijkbaar. Ik keek op de klok die aan de muur hing. Het was 21:00, tijd om naar bed te gaan vond ik. Ik deed mijn pyjama aan, en liet me vallen in mijn mooie bed. Ik keek nog even naar de foto van Sophie en mij op de nachtkastje en langzaam vielen mijn ogen dicht.

De warme, felle zonnenstralen vielen op mijn gezicht, waardoor ik langzaam mijn ogen opende en me uitrekte. Had ik nou serieus geslapen zonder nare nachtmerries? Ik stapte mijn bed uit en zag een ontbijtje staan met een kaartje, huh ? Moet ik dat niet zelf doen ? Ik pak het kaartje en begint hem te lezen.

Dit hebben wij voor je geregeld. Wij willen niet dat je uitgehongerd thuis komt ! x mama en papa

Wat een lieve ouders heb ik toch ! Ze zorgden en steunden me altijd ! Ook al was ik in verwachting door iemand die hun haast niet kenden. Ik zou never nooit willen ruilen met ouders. Ik eet het ontbijtje op en kijk daarna op de klok, het was 9.55. Ik ging mij even douchen en deed een leuk setje kleren aan. ''En wat zal ik vandaag doen ?'' ik praatte altijd tegen mezelf. Geen idee waarom ik het deed, maar ik hield er van.
Ik pak mijn mobiel, mijn portonemee en mijn jas, en verlaat mijn kamer. Ik glimlach tegen de oude mensen die ik tegen kom op de gang, ze kijken een beetje raar terug. Logisch, welk meisje van 16 zie je alleen in een hotel terwijl er geen vakantie is ? Ik stap de lift in en druk op het laatste knopje. Ik verlaat de lift en ook het hotel. Hello London ! Ik kijk rond en zie allemaal chagerijnige mensen die vast naar hun werk lopen ! De zon schijnt, wat ik totaal niet had verwacht, het was bijna herfst en Londen stond niet bepaald bekent wegens het mooie weer, maar van de knappe jongens ! Ik liep door de straten van Londen en liep winkel in en winkel uit. Ik was verliefd op Londen ! De straten, de gebouwen, de mode ! Ik moest hier later heen verhuizen samen met Sophie. Ik stond nu voor een klein winkeltje in een beetje afgelegen straatje en zag iets moois in de etalage liggen voor Sophie ! Een heel mooi shirtje met een bijpassende mutsje.
Ik liep de winkel in en bataalde het, en bedankte de mevrouw vriendelijk. Toen ik de winkel uitliep en op straat stond, wist ik niet meer welke kant ik opmoest. Ik was helemaal alleen in een afgelegen straatje. Net als toen, maar toen met die klootzak. Mijn ogen beginnen te 'wateren'. NINA, NEE NIET AAN DENKEN !JE BENT NU IN LONDEN ! Dacht ik in me zelf en begon gelijk de tranen tegen te houden. Hoe kom ik in hemelsnaam weer bij het hotel ? Ik pak mijn mobiel, wat had ik daarnou aan ? Ik kan lastig mijn ouders opbellen en zeggen :'Kun je me de weg naar het hotel vertellen ?' Ik zocht mijn zakken nog een keer na, en voelde een papiertje. Ik maakte hem open en er stond :

Call me x Louis

Hoe kon ik dat vergeten ? Louis Tomlinson in Londen. Zonder er bij na te denken toets ik het nummer in en belde ik. Toen ik hem hoorde overgaan, dacht ik : Nina ? Wat ben jij in hemelsnaam aan het doen ? Hij weet niet eens niet meer wie je bent ?
Maar ik kon niet meer wegdrukken, want ik hoorde een stem.

Met Louis !



ik wist niet meer hoe je pyjama moest schrijven :$ shame on me ! Weet iemand anders het wel ? Ik hoop dat ik het goed heb gegokt :D hahaha

Reageer (1)

  • Yestherday

    Volgens my zo
    Super<3

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen