Four.

Gracie

Die avond in bed kon ik maar aan 1 ding denken. En natuurlijk was dat Harry. De jongen die me van binnen gek maakte. Die m'n hart op hol liet slaan. Ik moest weer denken aan een half jaar geleden, toen ik erachter kwam. Ik wist het nog precies. Het was tijdens de verjaardig van Gemma. 'S avonds gaf ze een feestje voor al haar familieleden plus natuurlijk de bandleden van one direction. Ook had ze een paar van haar eigen vriendinnen uitgenodigd. En die vriendinnen van Gemma zagen Harry wel zitten. Ik weet nog dat ik me doodergerde aan ze, omdat ze de hele tijd om de band rondhingen. Vooral Harry leek al die aandacht geweldig te vinden. Toen ik op een gegeven moment even naar buiten ging om een frisse neus te halen, stonden er een eindje verderop twee gestaltes. Nieuwsgierig was ik ernaartoe geslopen om te kijken wie het waren. Pas op 3 meter afstand kon ik zien wie het waren en op dat moment leek mijn hele humeur om te slaan. Mijn hart leek te vermorzelen, alsof ik platgedrukt werd. Harry had daar gestaan, tegen een boom. Met een meisje. Een van de vriendinnen van Gemma. En ze zoenden. Harry had z'n lippen in haar nek gezet, en het meisje was vreselijk irritant aan het giechelen. Snel was ik daarna weggelopen maar ik weet wel dat ik er nog dagenlang ziek van was geweest. Liefdesverdriet kon je het ook wel noemen. Die dag was voor mij echt de bevestiging dat ik wel degelijk meer voor Harry voelde dan alleen die broeder/zuster liefde. Een stemmetje in m'n hoofd wist allang dat ik meer voelde, maar daarvoor had ik het gewoon altijd ontkend. Ik wilde het niet weten. Ik zuchtte even en draaide op m'n zij. Meteen moest ik weer denken aan een dag 3 jaar geleden. Die dag stond in m'n geheugen gegrift. Die dag leek het begin van alle gevoelens voor mijn broertje.

Het was een normale voorjaarsdag. Zo'n dag waarop er helemaal niks gebeurde. Je stond op, kleedde je aan voor school, ging ontbijten en daarna werd je opgehaald door de schoolbus. Zo'n dag als vele anderen. Zo ook voor mij, Harry en Gemma. Ik kleeddde me aan, ontbijtte als alle anderen dagen en werd toen opgehaald net als Harry en Gemma met dezelfde bus. Ook school liep zoals anders. Ik volgde lessen, had lachbuien met m'n vriendinnen. Pas toen school afgelopen was en ik met Harry en Gemma weer bij huis af werd gezet veranderde er wat. 'Ga je nog even met me mee naar het speeltuintje?' Vroeg Harry. Ik knikte meteen. Natuurlijk ging ik met hem mee. We liepen naar binnen en vroegen aan mama of dat mocht. Mama vond het goed, op voorwaarde dat we voor 6 uur thuis waren. We wisten niet hoe snel we weg moesten komen en op een sukkeldrafje renden we naar het speeltuintje. Maar toen we eenmaal bij het speeltuintje kwamen was het helemaal vol met kleine kinderen van 5 en 6 jaar oud. 'Achjaa, we hoeven ook niet meer in het speeltuintje te spelen. We zijn 14.' Zei Harry schouderophalend. 'Jij ja, ik ben 13.' 'Ja, dat is bijna hetzelfde, kom.' Harry pakte m'n hand en we liepen naar een afgelegen muurtje die haast niet te zien was tussen al de struiken en het hoge gras. Behendig ging Harry op het muurtje zitten en hielp daarna mij om erop te komen. Toen zaten we daar. Harry en ik. In het begin praatten we een beetje over school maar opeens sloeg het gesprek om. 'Ben jij weleens verliefd geweest?' Vroeg Harry aan mij. Ik keek hem verbaasd aan en schudde m'n hoofd. 'Jij wel?' Vroeg ik. Harry glimlachte even en knikte. 'Op Dionne, we hebben ook gezoend.' Ik keek Harry nog steeds verbaasd aan. Mijn grote broer had gezoend, dat was echt iets bijzonders. 'Heb je nu verkering met haar?' Vroeg ik. Harry schudde zijn hoofd. 'Neuuh, ze wilde te vaak met me afspreken en daar had ik niet zo'n zin in.' Stoer haalde Harry z'n schouders op en keek me aan. 'Heb je al weleens gezoend dan?' Vroeg hij. 'Nee, ook niet. Ik weet niet eens hoe dat moet.' 'Zal ik het je leren?' Enthousiast keek Harry me aan. 'Hoe kan dat dan? Dat kan je toch niet leren?' Ik snapte er niks van. Harry kniktke. 'Jawel, ik kan je dat leren. Kijk, doe maar gewoon wat ik zeg.' Ik glimlachte en wachtte nieuwsgierig af. 'Eerst doe je je hoofd een beetje scheef, zo.' Harry ging met z'n hoofd een beetje naar links en ik deed hetzelfde. 'Ja, zo ja. En dan kom je met je hoofd dichter bij de ander.' Harry stuurde z'n hoofd wat dichter m'n kant op en weer deed ik wat hij zei. 'Oke, en nu druk je je lippen op die van de ander en sluit je je ogen.' Ik volgde zijn tips en nog geen seconde later voelde ik Harry's lippen op die van mij. Toen ik tot m'n grote schrik ook nog voelde dat Harry's tong over m'n lippen streek, raakte ik een beetje in paniek omdat harry dit deel niet uitgelegd had. Ik drukte Harry weg en keek hem aan. 'Wat moet ik doen?' piepte ik. 'Gewoon je mond een beetje open doen. De rest gaat vanzelf.' Fluisterde hij. Ik knikte en weer drukte Harry z'n lippen op die van mij. Zoals hij gezegd had, haalde ik m'n lippen wat zenuwachtig van elkaar en voor ik het wist voelde ik Harry's tong mijn mond inglijden. Het voelde best grappig. Maar ook apart. Nog geen 10 seconden later duwde ik hem alweer weg. 'Valt best wel mee he?' Zei Harry toen vrolijk. Ik knikte. 'Je was wel goed voor de eerste keer.' Ik moest glimlachen om zijn complimentje maar daarna hadden we het al vrij snel over een heel ander onderwerp. Na die keer hebben we het niet nogeens geprobeerd en na die keer was Harry of ik er nooit weer over begonnen.

Ik opende m'n ogen, voelde tranen branden. Ik was er bijna zeker van dat dat de dag geweest moest zijn dat ik wat voor Harry begon te voelen. Ik was alleen nog veel te jong om dat toen te begrijpen. Ik kneep krampachtig m'n ogen dicht om de tranen tegen te houden maar even later rolden ze toch over m'n wangen om daarna op m'n kussen te belanden. Snel veegde ik de tranen van m'n wangen. Ik nam een grote teug lucht en ademde dat weer uit om me wat rustiger te maken. Ik moeest Harry uit m'n hoofd zetten. Hij was mijn broer. Mijn halfbroer. We waren voor de helft van hetzelfde DNA. We bestonden voor de helft uit dezelfde genen. Het klonk zo fout. Zo raar. Het was ook fout. Pervers. Dat woord herhaalde zich steeds weer in m'n hoofd. Ja, ik kon niet verliefd zijn op Harry. Het was onmogelijk. Ik moest hem uit m'n hoofd zetten hoe moeilijk het ook was.