I'm your prey, and more...[Twilight-Edward Cullen]*Part 002*

Are we friends?
Thuis werd ik verwelkomd door m'n vader."Papa, ik ben een andere vampier tegen gekomen in het bos." Hij keek me vragend aan."Hoe noemt hij?""Edward Cullen, erg aardig. Ik denk dat hij spoorzoeker is.""Edward Cullen, Ik ken wel een Carlisle. Hij had een soort van zoon. Het kan goed zijn dat hij die zoon was. Als je hem nog eens ziet, vraag hem anders eens mee naar huis.""Oke papa, ik ga nu eten en straks slapen." Ik liep naar onze keuken en maakte een tosti voor me klaar. Als die eindelijk op was zei ik nog slaapwel tegen m'n vader en liep naar boven. Daar deed ik snel m'n trainingsbroek en topje aan. Ik ging onder m'n sprei liggen en sloot m'n ogen.
*'s Nachts om 02.00 uur*
Ik werd wakker van iets dat word omgestoten."Hallo Edward."M'n ogen waren nog steeds dicht."Hoe weet je dat ik het ben?""Nou, zo dom ben ik niet hoor. De paus zal alvast niet in mijn kamer binnen sluipen hoor." Ik deed m'n ogen open en zag Edward me verbaasd aankijken."Mag ik je wat vragen?""Tuurlijk.""Ken jij éne Carlisle Cullen. M'n vader informeerde me daarover toen ik je naam noemde." Hij keek me met schuldige ogen aan."Ja ik ken hem. Het was zelfs m'n 'vader'. Ik heb hem en Esmé-z'n vrouw- achtergelaten toen, nuja dat meisje stierf. Ik heb zo'n schuldgevoel dat ik ze achter heb gelaten. En vooral m'n broers en zussen. Ik heb iedereen in m'n omgeving pijn gedaan."Hij begroef z'n gezicht in z'n handen. Twijfelend legde ik m'n arm over z'n schouders. Hij was inmiddels al op m'n bed komen zitten."Misschien kan m'n vader je wel helpen."Stelde ik voor."Is hij hier?""Ja, iemand moet me toch beschermen tegen de enge dingen in deze wereld?" Een lach vormde zich rond z'n lippen. Samen met hem liep ik naar beneden."Papa, Edward is hier." M'n vader kwam de hoek omgespurt."Edward, leuk je te ontmoeten. Ik ben Wiliam."Ze schudde elkaar de hand en gingen toen gaan zitten in de zetels."Is het waar dat je spoorzoeker bent, Edward?""Ja, ik ben dat geworden door een ongeluk."Hij sloeg z'n ogen misnoegd naar de grond."Ha zo. Hoe gaat het eigenlijk met Carlisle. Het is al een tijdje dat ik iets van hem heb gehoord.""Nou, eigenlijk weet ik ook niks over de toestand. Ik ben een jaar geleden weg gegaan. Ik kon niet op dezelfde plaats blijven waar dat het ongeval was gebeurd."M'n vader knikte medelevend."Maar, ik kwam eigenlijk iets vragen.""Vraag maar.""Toen Carlisle u het laatst contacteerde, heeft hij toen verteld waar hij was. Ik zou me eigenlijk terug willen verenigen met m'n oude familie."Ik zei niks. Ik genoot van z'n fluwelen stem die m'n gehoor streelde."Nou, hij zei dat hij opweg was naar Denali, hier dus enkele kilometers werder. Ze moesten dringend weg uit Forks. Of het werd toch tijd. Is dat wat je moest weten?""Bedankt Wiliam."Toen keerde hij zich naar mij en ik werd wakker geschrokken uit m'n droom."Dankje Lya."We verlieten m'n vader en gingen terug naar mijn kamer."En dan nog te bedenken dat je me eerst wou opeten." Hij lachte zachtjes."Ik had niet verwacht dat je zo rustig zou blijven. En het allerlaatste wat ik verwacht had was dat je je ging moeien tussen mij en die hond. Je bent dapperder dan ik me kon bedenken.""Dankje, maar wanneer ga je terug naar je familie?"Het idee alleen brak m'n hart. Ik mocht hem dan niet lang kennen maar was toch wel al erg gewend geraakt en z'n voortdurende aanwezigheid."Ik weet het nog niet."Z'n ogen stonden peinzend. Ik wist wat hij probeerde. Hij probeerde m'n gedachtes te lezen."'t Lukt niet echt, he?""Hoe weet jij nou dat ik gedachtes kan lezen?!""Ik ben opgegroeid met vampieren met allerlei gavens. Ik had niks te doen en observeerde ze terwijl ze hun gaves gebruikten. Als je een beetje oplet kom je veel te weten, hoor." Een scheve lach vormde zich rond z'n perfecte lippen door m'n betweterigheid."Het beste zou je niet zo betweterig zijn, hoor! Maar ik ga. Ik ga jagen.""Edward..." Hij draaide zich om voordat hij m'n raam weer zou uitspringen."Jaag jij op dieren?""Ja, ik heb niks anders geleerd van Carlisle. Maar nu moet ik gaan jagen. Of ik zal al snel geen dierenbloed meer drinken."Ik wist wat hij bedoelde en glimlachte nog naar hem. Toen was hij verdwenen. Ik deed m'n ogen weer dicht en ging verder slapen.

Was hij goed?
Moet ik door gaan?
Reactie's!
Xx.