5.

      Die middag was een normale middag, ik kan wel zeggen dat het één van de beste middagen van mijn leven was, maar dat was het niet. Zeker niet door Jessica's aanwezigheid.
      Toen iedereen die avond wegging bleven Remus en ik nog even achter in het bos. Zachtjes luisterden we naar het geluid van een uil die zich ergens in de bomen verstopte.
      "Gaat het goed met je?" vroeg Remus terwijl hij op de grond ging zitten.
      "Ja. Hoezo?" vroeg ik. Remus haalde zijn schouders op.
      "Je was zo stil vandaag."
      "Ja, vind je het gek met iemand zoals Jessica?" Ik sloeg mijn armen over elkaar heen. Remus maakte nog een blikje bier open, die vent kon drinken zoveel hij wou; hij werd gewoon niet dronken.
      "Jij ook?"
      "Nee, bedankt." Remus nam een slok van zijn bier. "Echt niet?"
Ik rolde met mijn ogen en pakte het allerlaatste blikje bier van de stapel. Ik trok hem open en dronk een klein beetje. Dat had ik niet moeten doen, het eten van vanochtend samen met de hoeveelheid bier kwam er allemaal in één keer uitzetten.
      "Wow, rustig aan Eileen," Remus klopte op mijn rug, "gaat het weer met je?" Ik knikte. Ik ging naast hem zitten met mijn hoofd op zijn schouders.
      Zo zaten we een tijdje, naar de sterren te kijken althans ik. Remus neuriede een liedje.
      "Welk liedje is dat?" vroeg ik. Remus keek op.
      "Oh, een heel oud liedje. Ken je vast niet."
      "Er zijn hier alleen maar oude liedjes." En dat klopte want in 2076 kwam er een nieuwe 'veiligheidswet' waardoor er geen nieuwe liedjes gepubliceerd konden worden; je moest het doen met alle liedjes vanaf het jaar 0 tot het jaar 2076. Natuurlijk mocht je wel remixen en medleys maken, maar dat mochten alleen de échte muzikanten en met echte muzikanten bedoelden Duitsland, Amerika en Engeland natuurlijk de gediplomeerde.
      Remus haalde wat uit zijn zakken; het was een oranje miniradio.
      "Kijk eens, er zitten zo'n 1000 nummers op. Welke wil je horen?" Ik moest lachen; op een miniradio kon je helemaal geen nummers zetten. Remus en z'n pa hadden natuurlijk de radio weer bewerkt.
      "Maakt niet uit, speel maar wat!"
      Remus drukte wat knopjes in en plotseling komt er een mierzoet liefdesliedje uit de radio zetten.