3.

      Na het ontbijt ging ik me in mijn kamer verder opmaken. Terwijl ik dat deed herhaalde ik nog een keer de stof die we hadden opgekregen voor de toets voor geschiedenis, maar mijn gedachten daalden snel af.
      De NG was een rotplek om in te leven, de mensen hier waren arm - nog armer dan in het Westen - en de Duitsers maakten het er niet makkelijker op. Nadat de NG de oorlog had verloren, had de VN beslist dat een paar landen controle zouden krijgen over de NG. Duitsland kreeg het Oosten, Engeland het Westen, Frankrijk het Zuiden en de VS het Noorden. Eigenlijk maakte het niet uit wie je bezetter was, want overal waren de regels hetzelfde. In mijn hoofd herhaalde ik de irritante stem van Ursula Pop: de televisiecommentatrice van de Nationale Omroep.
      "1. U wordt ten alle tijden geacht respect te hebben voor uw Vredebewakers en hun regels.
2. U zal zich niet tegenstrijdig gedragen tegenover uw Vredebewakers.
3. Blijf ten alle tijden op het goede pad, dan overkomt u nooit wat!"
      Ik haatte de regels.
      Ik haatte het dat er elke dag Surveillance was en dat de mensen niet zelf konden kiezen waar ze wouden gaan.
      Ik haatte het dat de winkels maar voor een bepaalde tijd open waren en dat veel gezinnen dus honger leden.
      Ik haatte het dat niemand mocht verhuizen.
      Ik haatte het dat we alleen de Duitse - of de 'Wereldse' - kant van de geschiedenis te weten krijgen, nooit de Nederlandse.
      Ik haatte het dat je voor het minste of geringste werd opgepakt.
      Ik haatte het dat de helft van de mensen in het Oosten werkloos was.
      Ik haatte het dat er van ons werd verwacht dat we alle Duitse gewoontes uit ons hoofd kenden, alsof we Duits waren.
      Ik haatte het dat Nederland niet meer bestond.
      Ik haatte het Wilhelmus, want wie had immers gezongen: "Wilhelmus van Nassouwe, ben ik van Duitsen bloed" ?