Hoofdstuk 13 - Parelgrijs.

Ik rolde om en botste tegen Alec aan, die ijskoud aanvoelde. Mijn ogen schoten open en ik keek recht in het gezicht van Alec. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en voelde mezelf rood kleuren. 'Sorry..' mompelde ik en ging rechtop zitten. 'Geeft niets.' zei hij en grijnsde. Ik grijnsde even terug en liet me terug in het bed vallen. Ik had heerlijk geslapen, dit bed lag heerlijk. 'Goed geslapen Renesmee?' vroeg Alec met zijn fluweel zachte stem. Ik lachtte. 'Heeel goed.' Ik keek naast me en zag dat hij me aankeek. 'Zullen we.. naar de troonzaal gaan?' vroeg Alec voorzichtig, niet wetend wat mijn reactie hierop was. 'Natuurlijk, ik vindt het prima.' zei ik en sprong uit bed, en belandde keurig recht op de bal van mijn voeten. Hij pakte mijn hand en trok me mee. Toen we aankwamen in de mooiste en grootste hal van heel het kasteel, zwaaide hij de deur open en liep naar binnen met mij aan zijn zijde. Hij liep naar Aro toe, en ging net iets rechts van aro staan, naast Sulpicia. 'Hallo.' zei ik rustig tegen iedereen die me aankeek. 'Dag Renesmee' Zei Sulpicia en wierp me een griezellig warme glimlach toe. Aro kwam naar me toeglopen en pakte mijn hand stevig beet en begon mijn gedachtes te lezen. Hij keek op toen hij klaar was, en glimlachtte naar Alec. 'Ze heeft gekozen, ze heeft erover nagedacht tijdens haar slaap.' zei hij en ging weer zitten op zijn troon, en sloeg zijn benen over elkaar heen, met ingevouwen handen. Ik knikte. 'Dat klopt.' zei ik en keek Alec geheimzinnig aan. 'Ik heb gekozen om hier te blijven.' Jane blies haar wangen vol met lucht en kneep haar ogen dicht van woede. Natuurlijk, ook zij wilde een liefde, zat dat er voor haar ook ooit nog in? wie weet, wie weet. Aro glimlachtte als een blij kind. 'Fantastisch!' brulde hij en keek naar Felix en Demetri 'Haal een Parelgrijze mantel voor onze nieuwste wacht.' zei Aro en hij keek hen vriendelijk aan. Ze knikte allebei tegelijk, en liepen in een snelle vaart uit de troonzaal om mijn nieuwe mantel te gaan halen. 'Wie wil haar verder aankleden in gepastere kleuren in onze wacht?' vroeg aro en klapte in zijn handen. 'Ik doe het met alle plezier!' riep Heidi vrolijk en pakte mijn hand beet. Alec had mijn andere vast en wandelde gewoon mee. 'Ja ik ga mee, voor je het gaat vragen Heidi.' zei hij voor ze ook maar iets kon vragen. Toen we door de deur gingen kwamen Demetri en Felix aangelopen, en gaven me de mantel aan. 'Dankje.' zei ik en nam de mantel over. Ze knikte en liepen in een snelle vaart weer terug naar de troonzaal. Heidi sleurde me weer verder naar de Volturi-voorraad kast, waar waarschijnlijk nét nieuwe kleding hing, want alles zat nog in nieuwe dozen en zakken. 'Allemaal nieuw?' vroeg ik aan Heidi, en ze knikte triomfantelijk. 'Heb ik uitgezocht, vindt je het mooi?' vroeg ze en keek me trots an. 'Eeuhm.. ik denk het wel, maar ik zie niet veel nu alles er nog in zit?' zei ik en gniffelde. Ze pakte een schoenen doos waar maat 36 op stond. Het waren mooie stijlvolle maar ook klassiek achtige balerina's die mooi glommen in het licht. Mijn ogen wisten niet wat ze zagen, de Volturi, die dit merk draagt? hoe is dat mogelijk? dacht ik. Ik paste ze op commando van Heidi. Ze zaten als gegoten. Het satijne stofje dat zachtjes tegen mijn voet bewoog als ik liep. 'Die staan je perfect!' zei Heidi lachend. Ze keek even langs de rekken en trok er 3 mooie setjes uit. Een mooi net pakje, met een stijle rechte korte rok en een vestje erboven op, en een blouse. Niet echt mijn smaak, dus dat wees ik af. Het volgende setje was echt een.. tsja, barbie-pop setje, maar dan in het zwart. Het was een middelmatig lang jurkje, met een onderkant die heel wijd was, en afgezet met zwart kant. Toen ik het kant zag was het al zo lelijk dat ik nee zei. De laatste jurk in mijn maat was een leuk stijlvol rokje, met een blouse erop. Het was trendy en stylvol, dus nam ik het. 'Oke oke voor je ja zegt moet je wel eerst passen hoor!' zei Heidi en ze duwde me met alle nieuwe kleding haar kamer in en ging voor de deur staan. Ik hoorde hoe Alec met zijn voet op de stenen vloer tikte. Ik glimlachtte in mezelf. Ik deed het setje aan + mijn mooie mantel, en bekeek mezelf in de reusachtige spiegel. Ik maakte mijn haar vast in een mooie strakke staart, en trok mijn cape strakker. Ik bekeek mezelf nog eens goed. Ja, dit stond me echt leuk. Ik deed de deur open en stapte naar buiten. Ik liep meteen in de armen van Alec, die zachtjes wat in mijn oor fluisterde. 'Het staat je beeldig, Renesmee.' zei hij en gaf me een kus op mijn oor. Ik grinnikte en keek naar Heidi, wachtend op haar goedkeuring. 'Hij heeft volkomen gelijk, het staat je beeeeldig Renesmee Volturi!' zei ze en duwde Alec en mij richting de troonzaal, om mijn ketting te ontvangen, en mijn nieuwe kleding te showen. Ze duwde de deuren open en leidde ons naar binnen. 'Staat je mooi Renesmee!' zei Felix en gaf me een knipoog. Ik glimlachtte even naar hem en keek naar Aro. 'Beeeeeldig' beaamde hij. Ik liep hand in hand samen met Alec naar Aro, die in zijn schoot een grote Volturi-Ketting had liggen. Alec pakte de ketting over, en schoof mijn haar opzij. 'Niet schrikken.' zei hij en deed de ketting om. Toen zijn witte huid mijn nek aanraakte, voelde ik een schok door me heengaan. Daar had nog nooit z'n koude hand in mijn nek gehad, maar toch glimlachte ik. Nu hoorde ik écht bij Alec. Ik nam mijn positie naast Alec aan, en was trots dat ik net z'n hoge rang had als Alec, Jane en Chelsea, Meteen mijn 2de dag.