Hoofdstuk 12 - Bella.

Ik liep met Edward hand in hand naar beneden, om Renesmee te zoeken. 'Neeeeeeeessieeeeeeeeeeeeee?' riep ik en hoorde geen enkel geluid. Binnen een paar seconden stond Rosalie voor mijn neus met een vlak gezicht. 'Dus ze is niet bij jou?' haar gezichtsuitdrukking veranderde in woedend. 'Dan is ze dus weg, foetsie.' zei ze en wees naar Bella. 'Wat als er iets ergs is gebeurd? De volturi kwam toch? wat als ze haar hebben meegenomen? of zit ze weer bij die stinkhond van een Jacob?' vroeg ze nogsteeds woedend. Ik wist niet wat ik moest zeggen en stootte een paar woorden uit, niet in staat echte zinnen te maken. Ze had gelijk, wat als de Volturi haar nou had? 'Rosalie, hou ermee op en hou die gedachtes voor je wil je.' zei hij en rolde met zijn ogen, ten teken dat hij zich dood ergerde. Ik rende naar buiten, en Edward rende mee aan mijn zeide. We rende naar de grens, en schreeuwde Jacob's naam. Binnen 5 minuten was hij daar, en keek me bezorgd aan. 'Wat is er? waar is nessie?' zei hij meteen daarna. 'Ik hoopte dat ze bij jou was..' zei ik en als ik had kunne huilen had ik dat nu gedaan. Ik zocht steun bij edward, maakte snikkende geluidjes, zonder tranen die nooit meer kwamen sinds ik mijn mensheid had opgegeven voor de eeuwigheid als vampier. 'Dus ze is weg?!' vroeg hij en schopte een takje woest weg. 'Ja, Jacob.' zei Edward die me probeerde te kalmeren. 'We gaan haar zoeken.' zei Jacob beslist en liep de grens over en beende naar het Cullenhuis. Ik en Edward haalde hem in, en hij zette kracht bij. Al snel kwamen we thuis aan, en Emmett stormde naar buiten. 'Er is een brief van de Volturi, Bella.' ik vond het raar dat hij zich meteen tot mij wendde, maar stapte naar binnen en pakte de brief van Carlisle over. Rustig las ik hem.

Beste Cullens.

Mijn beste wachten hebben jullie Renesmee even meegenomen, maar hebben geen kwade bedoelingen met haar, beste Cullens. Mijn beste wacht Alec heeft een oogje op jullie prinses, en ik kan hem gelijk geven. Mijn zegen heeft hij, en ze mag zich aansluiten in de wacht, als ze dat natuurlijk wil. Ze denkt er nu over, maar Edward, Bella, Alice.. jullie mogen jullie ook in de wacht aansluiten. Ik kijk er naar uit jullie weer te zien!

Aro.

Ik smeet de brief op de grond, uit woede. Jacob gritste hem van de grond af en las hem ook. Hij begon hard te grommen en te stampen, en tenslotte nog te trillen ook. Hij stormde naar buiten, om te transformeren in een grote reusachtige wolf. Bewegingloos bleef ik staan, met een gezicht waar de wanhoop vanaf te lezen was. 'We hebben geen keus.' zei Edward tenslotte, en Rosalie siste luid. 'Ze hebben het recht niet Renesmee zomaar vast te houden.' siste ze. Buiten was een door merg en been gaand gejank te horen van een wolf met behoorlijk wat pijn..