Hoofdstuk 8 - spanning

Ik besloot nog niet te gaan slapen, en deed mijn hand onder mijn hoofd, en bleef de hele tijd kijken naar Jake. 'Wat kijk je nou!' zei hij lachend. Ik lachte mee. 'Ik kijk naar de mooiste jonge uit de hele wijde wereld.' zei ik droog. Daarna schoot ik weer in de lach, omdat hij me ondertussen besprongen had, en me nu aan het doodkietelen was. Ik brulde van het lachen, en mijn buik schudde ervan. 'oke oke stop!' zei ik terwijl er ook tranen uit mijn ogen stroomde van het lachen. Hij stopte, en kuste me. Ik kuste hem terug, en toen sprong hij van me af, terug naar''zijn kant.'' Ik schudde mijn kussen wat op, en begon te slapen, tot Jake zachtjes in mijn oor fluisterde 'Zin in een boswandeling?' ik was meteen wakker en schudde een heftige ''ja''. Hij strompelde uit de tent, en ik ging achter hem aan. Jake transformeerde in een groter reusachtige weerwolf, die ik altijd lekker tussen zijn oortjes kon krabbelen, en ik sprong behendig op zijn rug, dit deden we vaker. Hij sprintte met volle vaart het bos in, richting onze vaste plek: een klein veldje, die moeilijk te vinden was. Jake en ik hadden het onszelf toe-geeigend toen hij en ik daar ons eerste echte goede gesprek hadden. Toen we aangekomen waren, sprong ik van zijn rug af, en plofte neer in het gras. Ik vlocht mijn vingers door het gras, en jake kwam in zijn normale vorm weer naast me zitten. Ik leunde zijwaarts tegen hem aan, en genoot van het moment samen, zonder zorgen over ouders, of wie dan ook. Ik zuchtte. 'Wat is er ness?' vroeg Jake en hij wreef over mijn haren heen. 'Nou..' begon ik twijfelend, en keek naar de maan. 'Papa zou het toch ooit gaan merken in mijn gedachten.. en dan heb ik een probleem..' zei ik en beet op mijn lip. 'Aha, dat is wel waar...' zei hij en vanuit mijn ooghoeken zag ik hem bedenkelijk naar de maan kijken. 'Nouwja, hij moet accepteren dat wij bij elkaar zijn.' zei ik en haalde mijn schouders op. Jake stond op en pakte mijn hand, en trok me overeind. Ik stond en pakte zijn hand stevig beet. Langzaam liepen we richting het strand, en gingen zitten op een rots, die groot genoeg was voor ons twee. 'Ik verveel me.' zei ik na een lange stilte. 'Ik niet, want ik ben bij jou.' zei jake en kuste me op mijn voorhoofd. 'We kunnen naar de film?' stelde ik voor. De bioscoop was maar 5 minuten lopen vanaf hier. 'Hmm...' zei jake bedenkelijk. 'Als jij dat wil, dan gaan we naar de bioscoop, op een voorwaarde: ik betaal.' zei hij tenslotte. Ik schudde mijn hoofd. 'Je bent jarig, ík trakteer' zei ik en klopte op zijn schouder. Hij zuchtte vermoeid. 'Oke oke, kom op dan.' zei hij en liep ernaar toe, met mijn hand in de zijne. Ik stapte door de grote glazen deuren, richting de balie. 'Hooi, 2 kaartjes voor ''Destiny'' graag!' zei ik en glimlachte naar de vrouw achter de balie. 'Dat is dan 17,50.' zei de vrouw droog en schoof de kaartjes naar ons toe. 'Veel plezier in de film en.. ach, laat ook maar, ik heb er geen zin in.' zei ze en gebaarde naar zaal 1. We zochten onze stoelen op, en ik kroop tegen Jake aan. En toen viel ik rustig met mijn gezicht tegen Jake aan, in slaap.