Hoofdstuk 2 - Doorgeven!

Ik keek op mijn rooster, en zag dat ik naar lokaal D-14 moest. Ik keek op de wijzers die op de muren geplakt waren, en volgde de pijl waar op stond: D -. Ik keek rond en zag meerdere mensen die kant op lopen, dus sloot ik me er maar gewoon achteraan. Ik keek links en rechts, overal waren dezelfde lokalen te zien, maar andere nummers. Oud, verrot hout, daarvan waren de deuren gemaakt. Ik bleef staan bij een lokaal in het midden van de gang. Ik keek op het bordje. D 14. Ik keek de klas binnen en zag dat de leraar bij de deur stond om iedere leerling te begroeten. Ik zuchtte even lichtjes, en keek de oude man met een glimlach aan. Hij keek me nieuwschierig aan en reikte zijn hand uit. 'Hallo, ik ben Renesmee!' zei ik zo ontspannen mogelijk. Hij bestuurde me van top tot teen en schudde toen mijn hand. 'Ik ben meneer Johnson, fijn om kennis met je te maken, Renesmee.' zei hij. Op mijn beurt bestuurde ik nu hem. Koperachtige tint, een zwarte lange staart, veel rimpels, en een beetje indiaanse kleding. Ik keek het lokaal in en zag dat ik aangestaard werd. Ik ging wat ongemakkelijker staan en keek naar meneer Johnson. 'Ga maar snel zitten, daar, naast Jacob.' zei hij en wees naar een van de achterste tafeltjes. JACOB! dacht ik en keek achterin, opzoek naar hem. En toen zag ik hem, relaxt grijnzend naar me. 'Renesmeee!' zei hij met een glimlach, die er toch ook wel stiekem uitzag. Waarschijnlijk had hij dit geregeld. Langzaam en behoedzaam liep ik rustig naar Jacob. Ik voelde de ogen op mijn gezicht branden. Ik schoof de stoel iets naar achteren, en nam plaats aan het tafeltje. Ik keek glimlachend zw. Meneer Johnson kuchte, en ik keek meteen recht naar het bord. 'Goed allemaal, pak nu maar jullie wiskunde boeken.' zei hij en begon formules op het bord te schrijven. Ik pakte mijn boek, schrift, en stampvolle etui. 'Psssht, geef deze eens door aan Jacob' zei een jonge zonder om te kijken. Ik keek raar naar het briefje. Respectloos, hij moest me maar eerst eens aankijken! dacht ik. 'Pardon?' vroeg ik verbaasd. De jonge zuchtte diep en draaide zich geërgerd om. Aan zijn blik te zien was hij van plan uit te vallen tegen me, maar bedacht zich. Hij staarde me aan met open mond. 'Wat?' vroeg ik en keek hem raar aan. Hij schudde zijn hoofd. 'Zegnou maar, nu luister ik wel.' zei ze en keek naar het briefje. 'Of je.. deze aan Jacob wilde geven..' zei hij en schoof het papiertje op mijn tafel. Toen draaide hij zich om, en bleef de hele tijd geconcentreerd naar het bord staren. Ik was best nieuwschierig, openmaken of aan Jacob geven? Ik keek vanuit mijn ooghoeken naar Jacob. Hij keek me aan en hield zijn hand open. Ik besloot het briefje open te maken.

Hey Jake,,
Wie is die 'Renesmee?' ken je haar? Ze is mooi..
Kun je me aan haar voorstellen in de lokaalwisseling zometeen?

Tommy

Ik vouwde het papiertje op tot een bal, en gooide het in Jacob's hand. Ik keek voor me, en zag dat Tommy rood aangelopen was. Jake had het ook gelezen en keek me vragend aan. Ik knikte maar, het was vast leuk om nog een vriend te krijgen op school, al zag het ernaar uit dat Tommy me wel zag zitten. Hmm.. zou ik openbaar gaan met jake? Ik leunde naar hem toe, en legde even snel mijn hand op zijn hand, zodat hij mijn gedachte's kon zien. Hij haalde zijn schouders op. 'Wat jij wil, ik heb er geen problemen mee' zei hij en grijnsde naar me. 'Goed, ik ook niet, dus dan doen we het maar, denk ik.' zei ik en grijnsde met hem mee.
Toen ging de bel en pakte ik snel al mn spullen bij elkaar. Ik liep pakte Jacobs hand vast en liep samen met hem naar de volgende les. Tommy bleef zitten, en wachtte tot iedereen het lokaal uit was. Jake en ik gingen weer achterin zitten, en toen zag ik pas dat Paul ook in de klas zat. 'Paul!' riep ik vrolijk en zwaaide naar hem. 'Nessie' zei hij grijnzend. Hij keek naar de tafel naast mij. 'Het Jake!' zei hij en gaf hem een vriendelijk klopje op zn schouder. 'Heb jij nu ook les?' vroeg ik belangstellend. Hij schudde ja. 'Oke leuk!' zei ik en glimlachte. De bel ging, en dat betekende dus dat de klas stil werd, en Paul naar zijn tafel naast Jacob liep. Ik richtte mijn blik op de lerares, en verzonk in mijn gedachte's over wat ik allemaal al meegemaakt had. Even later hoorde ik Jacob in mijn oor fluisteren 'Ook een snoepje lieverd?' ik keek opzij en zag dat hij dropveters had. Ik schudde mijn hoofd. 'Liever niet, dankje.' zei ik en glimlachte even. 'Waar heb je die vandaan?' Hij wees richting Paul. 'Vond hij dat goed?' fluisterde ik. Jake schudde van nee. Ohnee, dacht ik. Dit gaat uitdraaien op een ruzie. 'Jake, geef die zak nou terug..' zei ik, en keek naar de zak. Al half leeg, oei. Ik zuchtte diep. Toen keek mevrouw flowers Jacobs kant op, en hij stopte de zak snel weg. Paul liet zijn hand in zijn tas glijden, op zoek naar zijn snoep. Hij keek Jake woedend aan, en stapte op hem af. Ohnee dacht ik en ging naast Jake staan. 'Jongens, zitten nou!' zei mevrouw flowers boos en keek naar ons groepje. 'Geef... die.. zak.. hier..' zei Paul dreigend tegen Jacob. 'Zo, dus je kan echt niet delen?' zei hij plagerig en at nog een snoepje. Toen was Paul woedend, en sloeg Jake van zijn stoel af, en pakte de zak af. Tot mijn schrik zag ik dat Paul recht op zijn neus geslagen had, en hij een bloedneus had. Ik rook het bloed, en knarste met mijn tanden. Ik keek Paul woedend aan, en balde mijn handen tot vuisten. 'JIJ VIEZE VUILE...' begon ik maar hield me in. Ze besprong Paul voor hij op Jake sprong. Ze begon hem te meppen en aan zijn haar te trekken. 'GA VAN ME AF, KRÉNG!' zei hij en trilde hevig van woede. Wat ik niet gezien had, is dat Quil en Embry ernaartoe kwamen, en Paul met moeite meesleepten. Ik rende terug naar Jake. 'Jake, Jake!' ik klopte op zijn wangen. 'Jake alles goed met je, doet het veel pijn, is hij gebroken?' de vragen bleven maar doorstromen. Tot mijn verbazing zei Jake alleen maar 'Het is goed, ik lokte het zelf uit, Mevrouw flowers, mogen renesmee en ik even naar de zuster toe?' HIij pakte mijn hand vast, en trok me mee naar de andere kant van het gebouw, richting de zuster.