6.

Mijn moeder staat in de deur opening. Met warrig haar, rode ogen en ze stinkt. Ze ruikt naar een zwerver die zich al zeker 3 weken niet heeft gewassen. 'W.. wa. waar denk jij n.. na..naar toe te gaan?' vraagt ze dronken. Ik krijg een rilling over mijn rug. Ik walg van haar. 'GAAT JE GEEN REED AAN HEKS!' schreeuw ik en ren weg. Ik ren echt zo hard als ik kan. Ik wil dat die heks me niet meer kan zien. Het lijkt net alsof ze me achter volgt zo hard ren ik. ik kijk snel achterom en zie dat ze de deur alweer dicht heeft gedaan. Dit zorgt voor mij dat ik weer rustig kan lopen. Eigenlijk schrok ik wel van mezelf. Ik had nooit gedacht dat ik zoiets zal doen, maar het voelt goed om ziets een keer te doen. Ik loop over de weg naar de duinen, ik ga bovenop staan en kijk over het strand. Ik zie Justin nergens. Dan slaat iemand armen om mij heen. 'Hee, Ash.' Het is Justin! 'Hee, Jus.' Ik geef hem een knuffel, en wil eigenlijk niets anders dan zo blijven staan. Maar ik laat hem weer los. 'Zullen we even ergens gaan zitten?' vraagt hij. 'Ja is goed.' antwoord ik en we lopen over het strand naar een picknicktafeltje, en we gaan zitten. Ik ben zo blij dat ik hem heb gebeld, ik voel me nu zo fijn. Ik weet alleen niet hoe dat komt. Omdat ik weg ben van thuis? of omdat ik bij Justin ben? Maar daar maak ik me verder niet druk om.