27. Kennismaken

Morgan komt naar ons toelopen en samen lopen we naar de tafel waar ik altijd zit met mijn vrienden. Ik zie Rianne, Su, Chase en Damon al zitten.
Ik vraag me af waarom Rianne niet bij scheikunde was, maar lange tijd heb ik niet om daar over na te denken. Want ik zie Su en Rianne al verbaasd en wantrouwend kijken.
Cole legt zijn arm om mijn schouder als ondersteuning. Ik glimlach even naar hem en hij glimlacht terug.
Het is fijn om iemand te hebben die je vertrouwd en die je wil steunen.
We komen bij de tafel aan.
“Wat moet dit voorstellen?” vraagt Chase op een boze toon.
Ik kijk hem verbaasd aan. Ik snap niet waarom hij boos is. Voor zo ver ik weet hebben Nathan, Cole en Morgan hem nooit iets gedaan.
“Nathan, Cole en Morgan komen bij ons zitten.” zeg ik zelfverzekerd.
Ik zeg het wel zelfverzekerd, maar ik voel me helemaal niet zelfverzekerd. Mijn vrienden zijn volgens mij goede vrienden, maar ook die kun je op een gegeven moment kwijt raken.
“En waarom dan wel?” vraagt Rianne nieuwsgierig. Ze kijkt met een jaloerse blik naar Cole, waardoor ik weet dat ze hem leuk vind en het niet eerlijk vind dat hij zijn arm om me heen heeft gelegd.
“Dat wou ik vanmiddag met jou en Su gaan bespreken.” zeg ik waardoor Chase en Damon mij verbaasd aankijken.
“Ik dacht dat we vrienden waren. Ga je nu dingen voor ons verzwijgen, voor hun.” zegt Chase, dat laatste zegt hij minachtend met een handbeweging naar Nathan, Cole en Morgan.
“Hé. Je kunt niet alles over ons zeggen.” zegt Nathan boos en hij doet dreigend een stap richting Chase.
Ik leg een hand op Nathan zijn schouder en hou hem zo tegen. Hij kijkt mij even verbaasd aan, maar als ik mijn hoofd schud doet hij weer een stap terug.
“Ik ga geen dingen verzwijgen, maar als ik het nu hier zeg weet de hele school het en dat vind ik niet nodig. Ook is het zo dat het een gevoelig onderwerp voor mij is waardoor ik het eerst aan Su en Rianne wil vertellen, voordat ik het aan jullie vertel. Want geef toe jullie vertellen mij ook niet alles.” zeg ik waarna ik Damon en Chase afwachtend en vragend aankijk.
“Nou. Dat is misschien wel zo, maar we hebben het recht om te weten wat er speelt. Want anders hoeven we ze toch niet hier te laten zitten.” zegt Chase op nog steeds een boze toon.
“Ik heb niks gezegd. Ik vind het helemaal prima.” zegt Damon waarna ik hem nieuwsgierig naar Su zie kijken. Su kijkt weer nieuwsgierig naar Nathan, eigenlijk kijkt ze meer bewonderend naar Nathan.
Ik schudde met mijn hoofd om mijn gedachten weer helder te krijgen.
“Oké. Maar Nathan, Morgan en Cole komen dus bij ons zitten. Hebben jullie er nog iets op tegen?” zeg ik, dat laatste tegen Su en Rianne.
“Als het maar een goede uitleg is die we gaan krijgen heb ik er niks op tegen.” zegt Su.
Rianne knikt als teken dat ze het met Su eens is.
Morgan, Nathan, Cole en ik gaan zitten en de rest van de pauze is er een gespannen stilte aan onze tafel.