My Love-Hate Relationships at Hogwarts [20]

Ik voelde aan zijn hartslag dat hij gekalmeerd was en liet hem rustig los. Hij keek me glimlachend aan en begon toen rustig te eten. Ik volgde zijn voorbeeld en warmde het worstje, dat ondertussen al was afgekoeld, weer op waarna ik het vol smaak opat. ‘Man, dit zijn echt lekkere worstjes’, zei ik met mijn mond vol. ‘Getsie, Michelle! Kan je ook je mond dichthouden als je praat? Dit is echt te ranzig!’ riep Steffie half geirriteerd en ook half geamuseerd. Ik wou haar een antwoord geven maar op dat moment kwamen er een heleboel uilen aangevlogen met zoals altijd voor meer dan de helft brieven voor eerstejaars. En zoals ik al verwachtte zag ik mijn lichtbruine dwerguiltje Joey over de Griffoendortafel vliegen, daar een briefje af te geven, en dan door te vliegen naar onze kant. Ook aan mijn overkant viel er een beige envelop met rode zegel neer. Ik wenkte Joey die even op mijn schouder kwam zitten. Ik gaf hem een klein stukje brood en hij beet lieflijk in mijn vinger. Daarna vloog hij met de andere uilen weer naar buiten.