Alice, Emmett and Rosalie? what are you doing here

Mijn moeder is goed bevriend met Esmé en Carlisle. Krijg je ervan als je dochter bijna elke dag in het ziekenhuis ligt omdat ze in elkaar geslagen wordt of valt. Ze aait over mijn haren die half nat zijn. Ze drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik weet al dat ze wilt vragen of ik kom eten. Ik stap uit mijn bed en loop naar beneden. Tot mijn grote verbazing zitten Edward, Alice en Rosalie en Emmett aan tafel. Ik wrijf het slaap uit mijn ogen maar het is geen verbeelding. Ze kijk mij alle 4 aan met dezelfde blik. Verbaasd. “goedemorgen’ gaap ik. Edward grinnikt “goedemorgen. Lekker geslapen?” volgens mij hebben ze me horen schreeuwen want gelijk is er een glimlach op hun gezicht die er niet af te slaan is. Shit ze hebben me gehoord. Edward grinnikt en hij knikt “het was erg fascinerend” Emmett doet mijn geschreeuw na. Ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen. Dan kijken ze mij vragend aan. En dan kijk ik naar de tafel. Er zijn maar 4 stoelen en die zijn allemaal bezet. Dus waar moet ik zitten. juist op de bank. Ik wil op de bank zitten maar Edward pakt me op en zet me neer op zijn schoot. Hij drukt een kus op me schouder die bloot is. Ik begin te blozen en Emmett begint keihard te lachen. Edward geeft Emmett een schop en gelijk kijkt hij pijnlijk “Edward je weet dat, dat niet mag’ zegt Rosalie streng. Edward knikt. “Heb je honger Jess?” vraagt Alice vrolijk en ik schudt mijn hoofd “je moet wat eten Jess’ fluistert Edward boos in mijn oor “ik hoef niks maar toch bedankt dat je het vraagt Alice” zeg ik lief.