I make you feel warm and fuzzy inside

'Omdat ik me afvroeg of alles wel goed met je ging. Ik maakte me een beetje zorgen over je na vanochtend.' Ik keek hem wantrouwend aan. Dit geloofde ik ook niet. Hij grinnikte. 'Eigenlijk was ik gewoon een wandelingetje aan het maken. Ik liep eigenlijk altijd hier langs, maar nu er ook weer een keer iemand aanwezig is, werd ik nieuwsgierig.' Ik grinnikte.
'Wil je iets drinken?' vroeg ik. Hij schudde zijn hoofd.
'Nee bedankt.' Ik knikte en staarde even naar de armleuning van mijn stoel. Ik stond op en zette mijn lege bord in de keuken en pakte voor mezelf wel snel even wat te drinken. Daarna liep ik terug naar Jasper. Hij was nog geen milimeter verschoven. Nu hij zo zat, zag ik dat hij best een mooi lichaam had. En gezicht...
Alleen jammer dat hij zo bleek was.
Al zat ik toch meer met het probleem dat hij misschien iets té mooi was. Het klopte me niet en daardoor voelde ik me een beetje ongemakkelijk.
'Hoe was je training?' vroeg hij. Ik keek op en recht in zijn ogen. Ze waren donker. Had hij niet bruine ogen? Ze leken nu wel bijna zwart.
'Best wel gezellig zo met Alice,' zei ik. Hij glimlachte.
'Alice is ook heel gezellig.'
'Mag ik iets vragen?'
'Ja hoor.'
'Hoe zit dat eigenlijk bij jullie allemaal? Jullie zijn toch broers en zussen? Maar jullie gaan toch met elkaar.' Hij lachte even.
'We zijn allemaal geadopteerd. Geen echte familie dus. Over dat we met elkaar gaan... dat klopt niet helemaal... Dat was wel zo, maar er zijn een paar problemen. We leven met elkaar onder één dak en dat is soms nogal frustrerend.'
'Hoezo dat?'
'Dat je constant op elkaars lip zit... En Edward...' Hij stopte spontaan met praten.
'Wat is er met Edward?'
'Nee, laat maar. Zoiets hoor ik niet te zeggen als ik je niet goed ken.'
'Ik kan veel geheim houden hoor.' Hij schudde zijn hoofd. 'De vraag of het mij überhaupt iets scheelt wat er in huize Cullen allemaal gebeurt, is een ander verhaal...'
'Niet geïnteresseerd?' vroeg hij. Aan zijn stem te horen was hij lichtelijk geamuseerd. Ik grijnsde.
'Natuurlijk wel als ik tijdens de training iets te roddelen wil hebben met Alice.' Jasper schudde grijnzend zijn hoofd.
'Misschien kom je er nog wel achter, maar ik ga denk maar weer eens naar huis.' Ik stond op en liep naar hem toe. Uit gewoonte gaf ik iemand altijd een knuffel als ze weggingen.
Het leek wel alsof Jasper me bewust iets op afstand hield.
'Je ruikt lekker,' zei hij glimlachend toen ik hem losliet. Ik bloosde een beetje. Ik keek op en iets aan zijn ogen was veranderd. Pas toen hij zich omdraaide, besefte ik wat er precies anders aan was. Ze waren bloedrood geweest.