Why is she so friendly?

Toen Edward vrolijk weer was vertrokken, kwam mijn trainer binnen.
'Ik heb toch gezegd dat je geen jongens binnen mag slepen?' bromde hij.
'Ook een goedemiddag,' zei ik grijnzend. Hij lachte.
'Oké, ik heb niet zo goed geslapen, mijn zus was jarig.'
'Gefeliciteerd!' zei ik. Hij knikte.
'Mag ik wel meisjes van mijn leeftijd naar binnen slepen?'
'Als ze niet in de weg lopen...' zei hij.
'Nee, ze wil alleen leniger worden. Ze heeft veel aan ballet gedaan. Ik zei dat het wel gezellig zou zijn.'
'Geen probleem, maar zorg wel dat je zelf aan je training toekomt.'
'Natuurlijk hou ik mijn trainingspatroon wel in de gaten. Sterker nog, ik ga volgende week weer hardlopen om mijn conditie beter op te bouwen.'
'Je weet dat je spieren van rennen korter worden?' bromde hij. Ik knikte.
'Ik rek wel gewoon daarna.' Hij knikte.
'Oké, laat maar zien of de brug weer net zo goed gaat als gisteren.' Ik stond op en ging naar de brug.
Net toen ik aan mijn laatste keer op de brug wilde beginnen, kwam Alice binnen. Ik begroette haar vluchtig en begon aan mijn oefening. ik wilde het eerst even afwerken.
Alles ging voor de verandering helemaal goed. Ik liep naar Alice toe en begroette haar nu wel een beetje fatsoenlijk. Ze glimlachte. Ik gaf haar aanwijzingen wat ze kon doen voor warming up.
Ondertussen deed ik mijn oefening op het Paard. De eerste keer ging meteen helemaal fout. Ik kwam er niet goed op en schoot eraf. Dat had er heel lullig uit moeten zien.
'CONCENTREER JE NOU EENS!' brulde Han.
'Ja, rustig,' zei ik. Alice stond plotseling naast me.
'Het lag niet aan de concentratie,' zei Alice. Ik keek haar verbaasd aan. 'De mat verschoof...' zei ze en wees op een mat waar ik overheen was gelopen die nu helemaal scheef lag. Dat was me nog niet eens opgevallen. Han knikte.
'Oké... leg de mat terug en doe hem nog een keer.' Ik knikte en trapte de mat weer goed op zijn plaats. Dit keer ging het wel goed.