Grmbl

Ik zuchtte en probeerde nog een paar stappen te zetten en struikelde over mijn eigen benen. Ik werd opgevangen en weer recht gezet door ijskoude handen. Ik keek geschrokken op en zag Jasper, die me omhoog had geholpen, ook schrikken. 'Kom jongelui, naar de les,' zei de leraar. 'En Lilly, jij komt pas weer de les binnen als je je echt weer goed voelt en je iets van suiker hebt gegeten of iets in die richting. Je ziet eruit alsof je weken niet geslapen hebt.' Ik rolde met mijn ogen.
'Ik heb een jetlag meneer...' mompelde ik.
'Dan zou ik dat de zuster even melden.' Ze gingen de les al in en ik bleef achter met Jasper, die me nog steeds overeind hielp. Het viel me op dat hij wegkeek. Ik steunde met zo'n beetje al mijn gewicht op hem, maar hij bleek het amper als last te zien. Hij trok me rustig mee naar de ziekenboeg. Ik vroeg me af waarom hij zo koud was... Echt heel koud. De laatste keer dat ik deze kou voelde was toen ik mijn opa...
Oké... niet aan denken nu. Ik strompelde naar binnen en plofte op het bed. Weer begon alles te tollen en ik kneep mijn ogen dicht.
'Zo, kun je even vertellen wat er aan de hand is?' vroeg de zuster. Ik wist niet of dat tegen mij of Jasper was bedoeld. Ik opende mijn ogen en zag de blikken op me.
'Niet veel bijzonders... Ik ben gewoon moe...' De zuster fronste.
'Ze is flauwgevallen,' zei Jasper met zijn zijdezachte stem. 'Heeft u misschien iets om haar weer wat energie te geven?'
'Heb je gegeten vanochtend?' vroeg ze. Ik rolde met mijn ogen.
'Ik ben professioneel turnster, denkt u dat ik het volhoud om alleen op avondeten te leven?' Ze keek me even arrogant aan, maar ik kwam zoveel overtuigender over. Jasper grinnikte zachtjes. Ze liep even naar een bureau en pakte er iets vanaf.
'Ik moet even een bloedtest doen. Gewoon om je suikergehalte te checken.' Ik knikte en stak mijn vinger uit. Jasper schuifelde naar achteren en ik keek hem vreemd aan.
'Zal ik even wat te drinken voor je halen?' vroeg hij charmant. Ik haalde mijn schouders op.
'Doe wat je niet laten kunt...' Hij liep snel naar buiten en ik zag een soort van opluchting over hem heen gaan.