OS15 || Harry Styles voor Collapse

‘Madelon, sorry meisje…’ de wiskunde docent kijkt me medelevend aan als ze de toets terug geeft. Ik kijk angstig naar het rode getal in de rechter bovenhoek en zucht diep. Weer een 3… Ik snapte het gewoon echt niet. Ik leerde zo hard, maar het drong gewoon niet door. Ik zag de logica niet, ik kon geen verbanden leggen en ik had al helemaal geen ruimtelijk inzicht. Verslagen duw ik het papiertje weer van me weg en leun achterover. De docent begint met het bespreken van de toets en ik probeer te begrijpen waar hij het over heeft. Maar als ik naar de opgaven kijk zie ik alleen een paar getallen, zonder verband er tussen. Als de bel gaat spring ik op en loop snel het lokaal uit. Eindelijk weekend…

Als ik buiten kom staat er tot mijn grote verbazing een erg bekende auto. Tegen een grote zwarte wagen staat mijn allerbeste vriend geleund. Nonchalant, zijn handen in de zakken van zijn baggy broek, een strakke polo rond zijn bovenlichaam en zijn heerlijke blonde haar dat alle kanten op staat. Om “onherkenbaar” te zijn heeft hij een zonnebril opgezet, waardoor ik geamuseerd glimlach. Ik stap naar hem toe en hij glimlacht als hij me ziet. ‘Hey’ zegt hij en hij trekt me in een korte omhelzing. ‘Hey blondie’ zeg ik vrolijk en hij grijnst. ‘Wat doe jij nu hier?’ vraag ik nieuwsgierig. ‘Ik was in de buurt, had niks te doen en de jongens wilden niets doen’ somt hij op en ik trek een wenkbrauw op. ‘Dus eigenlijk ben ik tweede keus?’ zeg ik quasi-beledigt en hij schrikt. ‘Nee nee nee natuurlijk niet!’ zegt hij meteen en ik schiet in de lach. ‘Rustig maar Niall, t was een grapje’ zeg ik plagend tegen hem en hij kijkt me boos aan. ‘Stap nou maar in, zin in een milkshake?’ ik knik en klim in zijn auto.

Als we niet veel later in de Milkshake City zijn en wachten op onze bestelling kijkt Niall me aan. ‘En, hoe gaat het op school?’ mijn gedachten vliegen even naar mijn slechte cijfer voor wiskunde. ‘Hmm.. gaat’ mompel ik en hij fronst. ‘Wat is er aan de hand?’ vraagt hij terwijl hij de One Direction shakes aanpakt. Ik haal mijn schouders op en we lopen naar een tafeltje. ‘De meeste vakken gaan wel goed. Ik snap alleen helemaal niets van wiskunde’ mompel ik als hij me vragend aan blijft kijken. Hij bijt nadenkend op zijn lip. ‘Kun je geen bijles nemen?’ stelt hij dan voor en ik haal mijn schouders op. ‘Ik zou niet weten bij wie’ antwoord ik. ‘Ik wel, misschien. Ik zal het hem eens vragen, oke?’ ik knik dankbaar en hij glimlacht.

‘Madelon? Ik heb de oplossing voor je wiskunde probleem! Harry is heel goed in wiskunde en wil je wel bijles geven! Kun je misschien zondagmiddag even?’

Ik glimlach na het smsje van Niall en bedank hem, waarna ik zeg dat ik zondag wel tijd heb. Ik was benieuwd, eigenlijk had ik er nogal een hard hoofd in. De docent had het me al zo vaak geprobeerd uit te leggen. Maar ik kreeg het er gewoon niet in. Die zondagmiddag nadert snel en een beetje zenuwachtig sta ik voor de deur van Harry Styles appartement. Het duurt niet lang tot de jongen open doet en tot mijn grote verbazing heeft hij geen shirt aan. Blozend wend ik mijn blik af. ‘Oh! Hey, kom binnen. Sorry ik heb me verslapen’ lacht hij en hij gebaart dat ik binnen kan komen. ‘Harry’ zegt hij terwijl hij zijn hand uit steekt. ‘Madelon’ zeg ik verlegen terwijl ik zijn hand schud. ‘Kom maar mee, gaan we boven zitten’ zegt hij en ik volg hem naar blijkbaar zijn slaapkamer. Hij trekt een shirt uit de kast en trekt die aan, waarna hij aan een bureau gaat zitten. Hij schuift de spullen die er op liggen aan de kant en ik ga aarzelend naast hem zitten. ‘Oh, wil je iets drinken?’ vraagt hij en ik knik. ‘Cola ofzo?’ hij knikt en verdwijnt weer naar beneden. Ik laat mijn blik nieuwsgierig door de kamer glijden. Ik trek grinnikend mijn wenkbrauwen op als ik een pakje condooms op de grond zie liggen. ‘Wat is er zo grappig?’ vraagt Harry opeens en ik kijk geschrokken op. ‘Nah, niks’ piep ik blozend en hij kijkt me grinnikend aan. ‘Oke..’ zegt hij en hij haalt zijn schouders op.

We zijn een uur bezig met wiskunde en ik snap het een klein beetje. ‘Zullen we even pauze nemen, kunnen we zo weer verder gaan?’ stelt hij voor en ik knik. ‘Ja dat is goed’ antwoord ik en hij glimlacht. ‘Dus.. vertel eens iets over jezelf’ stelt hij voor en ik bijt op mijn lip. ‘Wat wil je weten? Zo interessant ben ik niet’ hij trekt zijn wenkbrauwen op en leunt naar me toe. Hij veegt langzaam mijn schuine pony uit mijn ogen en kijkt me indringend aan. ‘Ik zou het niet vragen als ik het niet wilde weten toch?’ zegt hij en ik wordt langzaam rood. Ik haal mijn schouders op en wend mijn blik af. ‘Goed. Ehm.. ik woon hier in Londen dus, met mijn ouders en een jonger broertje. Ik ben 16, een ramp in wiskunde, goed in Frans…’ ik stop even met praten en kijk hem aan. ‘Tja.. ooh ik dans’ zeg ik dan en hij grijnst. ‘Wil je niet voor mij dansen?’ ik schiet in de lach. ‘Nee sorry Harry’ ‘andere keer misschien?’ hij kijkt me hoopvol aan. ‘Hmm misschien’ zeg ik.

‘Jammer, ik had je wel graag zien dansen’ zegt hij terwijl hij weer dichterbij komt. Ik krijg het bloedheet en ontwijk zijn blik. Hij grinnikt even hees in mijn oor en ik bijt nerveus op mijn lip. Ik voel zijn lippen opeens zachtjes in mijn nek en ik verstijf. Hij stapt achteruit en glimlacht. ‘Wil je iets drinken?’ ik staar hem verward aan en knik dan maar. Wat was dit nu weer? Ik wacht tot hij terug is met het drinken en neem langzaam een slok van mijn cola. ‘Maar, ben jij het vriendinnetje van Niall’ vraagt hij en ik proest, ik kan de cola nog net binnen houden en slik het snel door. Ik schiet in de lach en kijk Harry hoofdschuddend aan. ‘Niall en ik? Hoe kom je daar nu bij?’ grijns ik en hij haalt nonchalant zijn schouders op. ‘Ik moest even weten, of ik dit kon doen’ hij trekt me overeind en zet me met mijn rug tegen de muur aan. Verbaast kijk ik naar hem terwijl ik hem dichterbij zie komen. Zijn voorhoofd leunt even tegen die van mij aan, voor hij zijn lippen zacht op die van mij drukt. Even verstijf ik, maar dan kus ik hem terug.