Deel 33

“Hoi,” zei ze, daar aangekomen, niet in staat haar stem niet te laten trillen.
“Hé,” antwoordde James, enigszins verbluft. Hij had een chique zwart pak aan.
“Hallo,” zei Olivia, die haar haar had opgestoken en een paarse jurk droeg. “Jongens, dit is Diana, Diana, dit zijn Jess, Michael, William, Patricia en Jeremy.”
“Hoi,” zei Diana een beetje ongemakkelijk.
“Zullen we dan maar gaan?” vroeg een ander meisje dat Diana niet kende. Ze keken allemaal rond.
“Is goed,” zei het meisje dat Olivia had aangewezen als Patricia opgewekt. Ze liepen samen naar de Grote Zaal.
Ze had de Grote Zaal wel versierd gezien, zeker wel. Vooral met Halloween hadden ze erg hun best gedaan om de zaal zo mooi mogelijk te maken. Maar dit, dit had ze nog nooit gezien. Er stonden gigantische kerstbomen, die versierd waren met lange zilverkleurige slingers, en grote schitterende zilveren kerstballen. De hele zaal was versierd met nog een tientallen slingers. Het plafond liet duizenden schitterende sterren zien. Alle gebruikelijke tafels en banken waren verdwenen, en in plaats daarvan stonden langs de zijkant van de zaal kleine ronde tafels en stoelen. Aan de rechterkant van de zaal stond een lange bar met heel veel drankjes in veel verschillende kleuren, die er eigenlijk niet allemaal even gezond uitzagen. Uit sommige drankjes leken vonken te komen, en uit andere een vreemde, dunne paarse rook. En op het podium, stonden The Weird Sisters. Het was eigenlijk een soort verzameling van de vreemdste mensen die je je kan voorstellen.
Als automatisch verscheen er een grote glimlach op Diana’s gezicht.
“Zin om te dansen?” vroeg James vrolijk. Diana glimlachte.
“Ja, hoor!” Net op dat moment begonnen The Weird Sisters met een nieuw nummer.
“Move your body like a hairy troll…” Diana grijnsde.
“Ik hou van dit nummer!”
“Ken je de Hippogriff?”
“Nee?”
“Ik leer hem je wel!”
“… like a crazy elf, dancin’ by himself…”
Pas twee nummers later gingen ze weer van de dansvloer af om iets te drinken te halen. Diana keek even toe hoe James naar een paar jongens liep, en ging daarna naar Megan, Alice en Rose. Ze haalden even wat drinken en gingen toen aan een tafeltje zitten.
“Dus,” zei Diana, “havin’ fun?” Rose lachte.
“Ja, hoor! En jij, met James?”
“Ach, had slechter gekund.” Rose haalde een wenkbrauw op.
“Juist.” Na een paar minuten stonden ze weer op om weer te gaan dansen.
Zo ging het een hele tijd door, totdat Diana James tegenkwam bij een tafeltje.
“Hé,” zei ze terwijl ze een stoel pakte en naast hem ging zitten.
“Hé,” zei hij terug.
“Waar kijk je naar?” vroeg Diana en ze volgde zijn blik, die, zoals ze met tegenzin merkte, uitkwam bij Sarah. Ze stond alleen bij een tafel.
“Niks, ik zat gewoon… Niks.” Diana trok een wenkbrauw op.
“Juist.” Toen zuchtte ze. “Weet je wat? Je vindt haar toch leuk? Ga naar haar toe.”
“Wat? Ik ga niet zomaar-”
“Dat ga je wel,” zei Diana met tegenzin. “Kom op, ze is alleen, geloof me, als je alleen bent op een feest zeg je geen nee tegen een beetje gezelschap.”
“Ja?”
“Ja.” James zuchtte. “Oke, ik ga ervoor.”
“Doe je ding,” zei Diana nog terwijl hij weg liep, niet helemaal zeker waarom ze dat had gedaan. James praatte met Sarah. Ze lachte. Hij zei iets. Ze knikte. Ze liepen naar de dansvloer. James nam haar mee naar het podium. Ze dansten. Diana keek toe, met een niet heel blij gevoel. Maar waarom, dit zou toch niks moeten uitmaken? Waarom maakte het dan wel wat uit?