19. -Daphne

Toen de wekker afliep, wou ik het liefste van al mij gewoon omdraaien en verder slapen. Maar ik moest terug naar school. Ik stond op en kleedde mij aan. “Goedemorgen,” zei mijn moeder vriendelijk toen ik de keuken binnenkwam. Ik gromde iets dat als goedemorgen zou moeten klinken. Ik pakte een banaan en begon hem op te eten. Ondertussen zette ik de radio op. “En hier is One Direction met hun nieuwe hit One Thing.” Geweldig. Op dit moment zou ik liever even aan iets anders denken. Snel zette ik de radio uit. “Amai, wat krijgen we nu? Daphne die muziek van One Direction af zet?” vroeg mijn moeder verbaasd. Waarom moest ze altijd zo oplettend zijn? “Ja, ik heb wat hoofdpijn en ik wil even geen muziek horen,” zei ik. “Pak maar een aspirine. Voel je je heel slecht? Als het niet gaat blijf je maar thuis. Ik zal je koorts ook even nemen,” begon ze te ratelen. Lap, nu had ik haar bezorgd gemaakt voor niets. Wedden dat ze de hele dag op haar gsm gaat kijken om te zien of de school niet gebeld heeft dat ik ziek ben? Ik zuchtte. “Het gaat wel,” zei ik. Ze leek niet echt overtuigd. Ik ging naar de badkamer. Snel poetste ik mijn tanden en kamde mijn haren. Hoelang ik ook kamde, mijn haar wou maar niet liggen hoe ik het wou. Om mijn haar uit te stijlen had ik geen tijd meer. Waarom moest ik ook met natte haren gaan slapen. Ik gaf het op, ik deed mijn haar gewoon snel in een vlecht. Ik keek op de klok en zag dat het nog wat te vroeg was. Ach, wat maakt het ook uit? Als ik nog langer thuis zou blijven zou mijn moeder veel te veel vragen stellen. Ik deed mijn jas aan en vertrok. Zoals verwacht was ik veel te vroeg op school. Ik deed mijn fiets op slot en ging naar binnen. Gelukkig was ik niet als eerste op school. Omdat ik zo vroeg was, keek ik nog even enkele vakken na. Na een tiental minuten was Melanie er ook al. Ik gaf haar een knuffel. “Ik ben zo moe!” zei ze. Ik knikte. “Ik ook.” Ik had vannacht niet goed geslapen. Melanie begon over vanalles te babbelen en ik begon ook mee te praten. Plotseling ging de bel. “Bah, ik wil niet naar de klas,” zei ik. “Het eerste uur is Engels, dus dat valt toch goed mee?” zei Melanie. “Dat is waar.” Ik deed graag Engels, daarom dat ik het misschien zo leuk vond. Ik slenterde naar de klas en ging achteraan zitten. We gingen blijkbaar film kijken. Dat was een meevaller. De rest van de dag ging heel traag voorbij. Toen ik de bel hoorde na het laatste lesuur kon ik wel schreeuwen van blijdschap. Eindelijk terug naar huis. Ik nam mijn iPod en deed de oortjes in. Ik deed alles veel liever met muziek. De tijd lijkt dan veel sneller te gaan. Toen ik thuis was, zag ik een papiertje op tafel liggen. ‘Ben even naar de winkel. Papa is werken. Als er iets bel dan. Mama.’ las ik. Ik gooide het briefje weg en ging naar de koelkast. Ik had al van ’s middags niets gegeten en ik had honger. Ik nam een appel en begon die op te eten. Ik had niet veel huiswerk dus besloot ik om nog even op de computer te gaan voor ik zou beginnen aan mijn huiswerk. Op Facebook stond niets interessant. Ik vond Facebook ook niet leuk meer, het was helemaal verandert. Ik meldde mij af en ging naar Twitter. Wow, mijn followers zijn wel heel hard gestegen. Ik heb ongeveer 500 nieuwe followers in slechts een dag. Ik ging door mijn mentions en zag opeens een tweet van Niall. ‘I had a great time with Daphne. Hopefully she had a great day too? (; xx’ Mijn hart was opeens heel snel aan het kloppen. Met trillende vingers begon ik te typen. ‘It was the best day of my life (: xx’ schreef ik terug. Opeens kreeg ik heel wat mentions met wat er allemaal gebeurd was, wie ik was, hoe ik Niall kende… Er kwamen ook enkele gemene tweets binnen. Ik nam mezelf voor dat het niet persoonlijk was, ze waren gewoon jaloers. Maar toch voelde ik mij er een beetje slecht door. Ik sloot de computer af en nam mijn boeken. Gelukkig hadden we maar één toets morgen. Ondertussen waren mijn ouders ook al thuisgekomen. Nadat we gegeten hadden, nam ik een lange douche. Ik deed mijn pyjama aan en ging nog even op de computer. Niall had niets meer van zich laten horen. Ik kreeg steeds meer followers. Ik besloot om snel even door mijn mentions te gaan en enkele te beantwoorden. Er waren heel veel tweets van meisjes die hoopten dat ik naar de jongens ging tweeten om hen te volgend. En enkele gemene tweets, maar die probeerde ik te negeren. Alleen de vriendelijke tweets beantwoordde ik. “Het is al tien uur, zou je niet eens gaan slapen?” vroeg mijn vader opeens. Ik keek op de klok. “Oei, is het al zo laat? Ja, ik ga slapen,” zei ik. Snel klikte ik alles weg en sloot de computer af. Ik ging naar boven en ging in mijn bed liggen. Eigenlijk was best moe. Ik deed het licht uit en viel redelijk snel in slaap.