081

Sharon POV
Ik sta twijfelend voor mijn kast. Ik heb geen idee wat we gaan doen en dus ook geen idee wat ik moet aantrekken. Ik pak na lang twijfelen een blauw jurkje. Het is een strapless jurkje die tot net boven mijn knieën komt. Het is geen strak jurkje, want die passen mij allemaal niet meer. Ik pak een setje ondergoed en loop naar de badkamer.
Als ik weer helemaal aankleed ben, loop ik naar de grote spiegel op Zayn en mijn kamer. Ik ga ervoor staan en probeer verschillende dingen met mijn haar. Uiteindelijk besluit ik het gewoon los te dragen, maar wel te stijlen. Ik weet dat Zayn daarvan houdt. Ik doe mijn make-up en loop naar mijn mega rij schoenen. Ik kies uiteindelijk voor een paar sleehakken, daar kan ik in ieder geval nog wel ver op lopen als dat nodig is. Als ik helemaal klaar ben, loop ik naar beneden. Ik kijk op grote wandklok en zie dat het nog maar kwart voor 8 is. Zenuwachtig ga ik op de bank zitten. Niemand is thuis. Louis is bij Eleanor, Harry en Rebecca zijn beide weg en Niall en Angela waarschijnlijk ook. Ik zucht en speel wat met een plukje haar. Ik word steeds nieuwsgierig naar wat Zayn allemaal heeft ingepland. Ik schiet overeind als de bel gaat, grijp mijn jas mee en open de deur. Zayn ziet er ongelofelijk hot uit. Hij draagt een zwarte broek, een wit shirt met een v-hals met daaroverheen een leren jas. Zayn in een leren jas is gewoon te hot. Ik merk dat ik staar en voel mijn wangen rood kleuren. ‘’Hey babe,’’ zegt Zayn met een glimlach en hij drukt zijn lippen kort op de mijne. ‘’Hey gorgeous.’’ Hij pakt mijn hand en begint te lopen. ‘’Waar gaan we heen?’’ ‘’Dat zie je zo wel, nieuwsgierig aapje.’’ Ik grinnik. ‘’Je ziet er trouwens beautiful uit,’’ zegt Zayn terwijl hij mij in zich opneemt. ‘’Dankje, jij ziet er onweerstaanbaar uit in dat leren jasje,’’ zeg ik met een knipoog. Zayn stopt en drukt zijn lippen op de mijne. Gretig kus ik terug en onze tongen dansen al snel om elkaar heen. ‘’Ik hou van je,’’ zegt Zayn als we hijgend met onze voorhoofden tegen elkaar aan staan. ‘’Ik ook van jou.’’ Hand in hand lopen we weer verder, ik heb nog steeds geen idee waar we heen gaan. We lopen aan de winkelstraat. Uit de boxjes klinken romantische liedjes, alle etalages zijn versierd met hartjes. Dolgelukkig kijk ik naar mijn vriendje. Mijn prachtige vriendje. Hij ziet dat ik vol bewondering om me heen kijkt en trekt me op een bankje. ‘’Mooi hè,’’ fluistert hij in mijn oor. Ik knik en kijk vol bewondering om me heen. Onbewust heb ik mijn handen op mijn buik gelegd. De baby schopt alweer. Ik pak Zayn’s hand en leg hem op de plek waar ik het voetje net voelde. Ik druk een beetje hard totdat Zayn een geluidje maakt. ‘’Dat is de baby. Onze baby.’’ Dolgelukkig staar ik in zijn ogen. ‘’Wat bijzonder,’’ zegt hij glunderend. Hij wordt echt een geweldige vader, dat weet ik zeker. Zijn ogen stralen gewoon.