Three.

Gracie

'Hoe gaat het trouwens tussen jou en die Caroline?' Vroeg ik toen wat teleurgesteld. Harry was alweer bezig met opruimen maar draaide zich toen naar me toe. 'Hoezo?' Hij haalde z'n wenkbrauwen op. 'Gewoon, wij horen die geruchten hier ook wel.' Zei ik. Harry zuchtte en kwam weer naast me zitten. 'Ze is echt superlief en aardig en ik denk dat ik wel van haar houd maar we hebben besloten dat we beter geen relatie aankunnen gaan vanwege het leeftijdsverschil.' Ik knikte. Je kon aan Harry merken dat hij er liever niet over praatte. 'Het komt wel goed. Ooit vind je iemand, een beetje van je leeftijd, die voor altijd bij je blijft.' Ik kneep even in zijn hand en Harry glimlachte. 'Dit is echt de reden dat ik je gemist heb. Jij bent altijd zo positief ingesteld.' 'Ja, maar dat heb ik van jou.' Reageerde ik. Mijn hand lag nog steeds op de zijne en Harry deed ook geen moeite hem terug te trekken. Zijn mondhoeken gingen langzaam omhoog en hij trok me in een knuffel. Ik sloot genietend van dit moment, m'n ogen maar na een tijdje werd het me toch teveel. 'Nou hup, en nu opruimen jij. Straks ben je voor het eten nog niet klaar.' Zei ik terwijl ik me uit z'n omhelzing haalde en wat fake een glimlach opzette. 'Ja baas.' Hij sprong van bed en bukte zich weer neer bij de koffer. Ik bleef op bed zitten, wachten tot hij klaar was. Het wachten duurde alleen verschrikkelijk lang. Hij was meer aan het praten dan aan het opruimen. Zo vertelde hij vol enthousiasme een verhaal over hem en Niall. In het kort ging het er uiteindelijk over dat Niall honger had en Harry het laatste beetje voor Niall's ogen weggepakt had. Harry maakte het verhaal alleen veel ingewikkelder en spannender dan het eigenlijk was. 'Harry je bent wel gemeen hoor. Je weet hoe veel Niall van eten houdt.' Zei ik. 'Ja jezus, die jongen is getrouwd met eten. Laatst nog, dat was 2 dagen geleden... Toen hoorde ik hem zelfs pr'aten met z'n eten. Dat is toch niet normaal?!' Ik ggiechelde even. 'Wat zei hij dan?' Vroeg ik verbaasd. 'Volgens mij had hij een lion gekregen. Zo'n chocoladeding weetjewel.' Ik knikte. 'Nou, en toen was hij helemaal aan het praten dat hij echt toe was aan chocola... Wacht ik doe het voor.' Ik schoot in de lach terwijl Harry voor me ging staan en deed alsof hij een stukje chocola in z'n hand had. "Hey lekker ding, ik heb honger. Ja, echt waar. En jij bent heerlijk, dat kun je zo zien. Met je heerlijke nootjes en chocola wat straks smelt op m'n tong. Hmmmm... Lion, wraaa. Lekker wild ook. Ik eet je op." Harry deed alsof hij een hap nam en sloot genietend zijn ogen terwijl hij wat kreunde geluidjes maakte. Ik kwam niet meer bij van het lachen en zag het beeld van Niall pratend tegen zijn chocola zo voor me. "Hmmm.... Ik hou van je lion. Jij bent mijn baby." Imiteerde Harry Niall nog steeds. Harry's imitatie was A+++. 'Lag je niet helemaal dubbel?' Vroeg ik uiteindelijk terwijl ik de tranen van m'n wangen veegde. Harry knikte. 'Ik ben daarna maar snel weggegaan want ik had gewoon buikpijn van het lachen.' 'Jammer dat je het niet gefilmd hebt.' Zuchtte ik nog steeds het beeld van Niall voor m'n netvlies. 'De volgende keer doe ik dat. Kan ik hem daar mooi mee chanteren.' Knikte Harry. Over eten gesproken, niet veel later riep mama dat het eten klaar was. 'Nou, ik moet zeggen, je ebent erg veel opggeschoten met opruimen, Styles.' Sarcastisch keek ik naar de koffer die nog voor de helft vol zat. Nog geen seconde later kreeg ik een shirt naar m'n hoofd geslingerd. 'Hou je mond, als jjij me nou eens hielp... Maar nee hoor, mevrouw moet lekker lui op bed zitten. MIJN bed nog wel. Wie heeft je eigenlijk toestemming gegeven daarop te zitten?' Ik lachte even. 'Ik zelf. En ik ben niet lui, ik vind het gewoon leuk mensen alles zelf te laten doen.' 'Ja, dat blijkt. Je leidt me af, door jou ben ik nu nog niet zover.' Mijn mond viel open. 'Ja, geef mij maar de schuld he.' Ik gooide het shirt wat hij zojuist mijn kant op gegooid had terug en sprong van zijn bed af. Behendig ving Harry z'n shirt op en gooide het terug in z'n koffer. 'We gaan eerst wel eten, die koffer kan altijd nog.' Zei hij. Ik knikte. 'Precies.' En samen liepen we toen Harry's kamer uit.